Δεν θα κλέψουν την εξέγερσή μας...

Από το http://giorgossarris.blogspot.com/    Κυβέρνηση ντροπής στην Τυνησία "Αυτή η κυβέρνηση είναι ντροπή. Ειναι προσβολή προς αυτ...

Από το http://giorgossarris.blogspot.com/
  

Κυβέρνηση ντροπής στην Τυνησία
"Αυτή η κυβέρνηση είναι ντροπή. Ειναι προσβολή προς αυτούς που έδωσαν ζωές και αίμα" ηταν τα λόγια ενός Τυνήσιου φοιτητή 22 χρονών στο άκουσμα της "νεας" κυβέρνησησς εθνικής ενότητας.
"Να εξαφανιστούν! Να γίνει κυβέρνηση από το λαό, κυβέρνηση επαναστατών κι όχι αυτών που στήριζαν 23 χρόνια τον Μπεν Αλί. Ο Γαννούσι ήταν μάρτυρας της σφαγής μας όλα τα χρόνια" είπε κάποιος άλλος.
Δεν το βάζουν κάτω αυτοί που έσπρωξαν την εξέγερση μέχρι το τέρμα στην Τυνησία. Δεν εγκαταλείπουν τους δρόμους αφου οι δρόμοι είναι η μόνη εγγύηση που έχουν στα χέρια τους.
Το κατεστημένο της επαναστατημένης Αφρικανικής χώρας φαίνεται να στήνει το δικό του παιχνίδι παλεύοντας με νύχια και με δόντια να μην χάσει τα προνόμια του μετά την...
 μεγαλειώδη εξέγερση των λαικών στρωμάτων.
Ο πρωθυπουργός Γανούσσι και ο πρόεδρος της χώρας έσπευσαν να παραιτηθούν από το RCD(το κόμμα του φευγάτου Μπεν Αλι) για να μην φανεί το χοντρό παιχνίδι που παει να παιχτεί στην πλάτη των εξεγερμένων.Εξι υπουργοί(!) προέρχονται από το RCD που έχει έτσι τη μερίδα του λέοντος. Και μάλιστα παίρνουν τα υπουργεία κλειδιά Άμυνας, Εξωτερικών, Εσωτερικών, Οικονομικών και φυσικά την Πρωθυπουργία και την Προεδρία!!
Αμέσως η Συνομοσπονδία Εργατών UGTT, που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέγερση έσπευσε να καταγγείλει την κυβέρνηση εθν. ενότητας και υποχρέωσε τα τρία μέλη της να παραιτηθούν από τα υπουργεία τους. Ο αρχηγός του Κομμουνιστικού κόμματος εργατών Χάμα Χαμάμι αρνήθηκε να συζητήσει με τον Γαννούσι ενώ παραιτήθηκε αργότερα και ο Μουσταφά Μπεν Τζαφαρ πρόεδρος του FTDL. Το ανανεωτικό (ευρω)κομμουνιστικό κόμμα παραμένει. Αμεσως διαδηλώσεις ξέσπασαν σε πολλές περιοχές της Τυνησίας αντιμετωπίζοντας την καταστολή με δακρυγόνα, γκλομπς και μάνικες.
Μεγάλη διαδήλωση έγινε στο Σφάξ στα νότια-οικονομικό κέντρο της χώρας- ενώ στο Tataouine  έγινε επίθεση και κατάληψη στα γραφεία του RCD.

Το παιχνίδι παίζεται ακόμα λοιπόν και ο δυναμισμός των εξεγερμένων όπως και η στάση του στρατού θα κρίνουν την έκβαση σε πρώτη φάση. Ο δρόμος βέβαια από εκεί και πέρα θα είναι μακρύς και η εξέλιξη θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.
Όπως φαίνεται η εξέγερση μέχρι τώρα στηρίχθηκε στην αγανάκτηση του κόσμου, όπως και στη δίψα για ελευθερίες και πραγματική δημοκρατία.
Χωρίς όμως κάποια συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση που θα ζητάει πιο συγκεκριμένα βήματα χωρίς να πεφτει στις παγίδες που θα στήνονται καθημερινά τα πράγματα θα είναι δύσκολα.Θα είναι λάθος βέβαια να υποτιμηθή η λαική πρωτοβουλία και ο ρόλος που μπορεί να δώσει στη Συνομοσπονδία Εργατών η σε άλλες μορφές οργάνωσης ή πολιτικής έκφρασης. Επίσης ειναι σίγουρο ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα εμφανιστούν προσωπικότητες και πολιτικοί σχηματισμοί που θα προκύπτουν από τους καθημερινούς αγώνες εφ όσον φυσικά δεν εφησυχάσει ο λαός τρώγοντας το γνωστό χάπι των εκλογών.
Από όσο μπορεί να δει κανείς μέχρι τώρα, υπάρχει μια γνήσια δίψα για αλλαγή που δεν μπορεί εύκολα να παραμεριστεί η να εξαπατηθεί μετα τη μεγαλειώδη επικράτηση  της εξέγερσης.
Σιγουρα όμως θα γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια και από τις γειτονικές χώρες (που τρέμουν την εξάπλωση) και από τη Δυση που απεχθάνεται την ιδέα μιας πολιορκίας εξεγέρσεων, αλλά και από το κατεστημένο της Τυνησίας που ζούσε παρασιτικά τόσα χρόνια σε βάρος του λαού, ώστε να πάρει λάθος δρόμο ο ξεσηκωμός και να εξελιχτεί με τον πιο ανώδυνο και ακίνδυνο γι αυτούς τροπο.
Το διακύβευμα άλλωστε δεν είναι μικρό.
Η Τυνησία είναι μια χώρα με πολύ κερδοφόρα τουριστική βιομηχανία, αλλά παράλληλα ειναι και η 5η στον κόσμο στην εξόρρυξη φωσφορικών αλάτων που προορίζονται για λιπάσματα. Η χωρίς όρια βία ενάντια στο κίνηματων μεταλλορύχων και του λαού στο  Ρεντεγιέφ μόλις 2 χρόνια πριν, αφήνει ακόμη τη δική της ηχώ στους εξεγερμένους Τυνησιακούς δρόμους.