Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ...

Από τον Γιώργο Παππά Το πανεπιστήμιο αποτελεί ένα υπέρτατο θεσμό ανταλλαγής ιδεών και υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης σε όλες τις ευνομούμε...

Από τον Γιώργο Παππά

Το πανεπιστήμιο αποτελεί ένα υπέρτατο θεσμό ανταλλαγής ιδεών και υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης σε όλες τις ευνομούμενες χώρες όπου το κράτος λειτουργεί και εγγυάται την προστασία του ακαδημαϊκού χώρου, των καθηγητών και των φοιτητών. Φυσικά το εντελώς αντίθετο ισχύει σε χώρες μπουρδέλα ( αν και θα έλεγα ότι τα μπουρδέλα έχουν μια στοιχειώδες οργάνωση και καλή παροχή υπηρεσιών και έτσι ο εν λόγω χαρακτηρισμός για κάποιες χώρες μπορεί να θεωρείται αρκετά επιεικής) όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, να κάνει κατάληψη, να κλείσει τη σχολή και να ταλαιπωρήσει φοιτητές οι οποίοι περιμένουν να...

 δώσουν το τελευταίο μάθημα , να πάρουν το πτυχίο για να φύγουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακά.

Το φαινόμενο της κομματικοποίησης των φοιτητών, δεν υφίσταται στο εξωτερικό, υπάρχουν μόνο οι φοιτητικές ενώσεις που ασχολούνται με άλλα πράγματα και αν υπάρχει σε τριτοκοσμικές χώρες έχει ξεφύγει πλέον εδώ και χρόνια από τους αγώνες που γίνονταν παλαιότερα για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και ελευθεριών και τώρα έχει καταστεί όργανο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Όσοι από εσάς έχετε σπουδάσει σε Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία κ.τλ. θα γνωρίζεται πολύ καλά πως λειτουργεί ο θεσμός του πανεπιστημίου και ότι δεν θα φοβόσασταν να πάτε να κάνετε την ανάγκη σας στη τουαλέτα της σχολής διότι είναι καθαρή και δεν κινδύνευες να κολλήσεις ηπατίτιδα. Οι διορισμοί των καθηγητών είναι αντικειμενικοί και όχι φωτογραφικοί και δεν δίνεται μάχη από διάφορα αποκαλούμενα think-tank και κέντρα πολιτικής εξουσίας για την προώθηση των «δικών » τους ανθρώπων.

Στις τριτοκοσμικές χώρες μπορεί να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, με τα εκλεκτορικά συμβούλια να επηρεάζονται από πολιτικά συμφέροντα και αλλού είδους και τους επίδοξους λέκτορες να «γλείφουν» τους καθηγητάδες και να κάνουν αγώνα δρόμου για να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες ψήφους. Η σωστή εκπαίδευση της νεολαίας και η σωστή λειτουργία του πανεπιστημίου αποτελεί το Α και το Ω για τη διαμόρφωση των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών συνθηκών μιας χώρας. Δυστυχώς σε κάποιες χώρες τα πανεπιστήμια δεν λειτουργούν για έτσι βολεύει την εκάστοτε κυβερνών κόμμα του οποίο είναι στο σύνολο του διεφθαρμένο όπως και το σύνολο των εκπροσώπων των ΜΜΕ που εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα και «στήνει κώλους». Μόνο όταν η πλειοψηφία του λαού μιας χώρας η οποία ολισθαίνει καθημερινά στην απαξίωση και στην αφάνεια μπορεί να αλλάξει τα πράγματα αν αντιδράσει συστηματικά και οργανωμένα.