Η "επιστροφή" του βουλευτή Καραμανλή...

Από τον Μανώλη Κατζουρό Σε πρόσφατο άρθρο της,  που αναρτήθηκε σε γνωστό μπλογκ, η Μαρία Σπυράκη καλεί τον βουλευτή Καραμανλή να επιστρ...

Από τον Μανώλη Κατζουρό

Σε πρόσφατο άρθρο της,  που αναρτήθηκε σε γνωστό μπλογκ, η Μαρία Σπυράκη καλεί τον βουλευτή Καραμανλή να επιστρέψει και να μιλήσει … Η Κα Σπυράκη, έχει απόλυτο δίκιο: Ο πρώην πρωθυπουργός πρέπει να μιλήσει δημόσια, να εξηγήσει, να απαντήσει τι έπραξε και γιατί δεν έπραξε τα απαραίτητα για να μην φθάσει η χώρα στο χείλος του γκρεμού. Δεν πιστεύω στην παραπομπή πρώην πρωθυπουργών. Έχει αποδειχθεί λάθος. Πρέπει όμως να κληθεί για να του δοθεί η δυνατότητα να παράσχει το αρχαίο Ελληνικό: “λόγον διδόναι”. Το χείλος του γκρεμού το βλέπει κανείς όταν φτάσει στο τέλος του δρόμου, εκ των υστέρων δηλαδή. Τώρα το ξέρουμε όλοι. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να μαθαίναμε, αν είναι ...

δυνατόν, το πότε ο ίδιος κατάλαβε, υπολόγισε, ή πληροφορήθηκε ότι η «πιθανότητα» της αδυναμίας δανεισμού (κρίσης δανεισμού) και συνακόλουθα χρεοκοπίας είχε αποκτήσει ένα μέγεθος κοινωνικά μη αποδεκτό.

Ο πρώην πρωθυπουργός θα μπορούσε να μάθει πόσο είναι το ρίσκο του να προσπαθείς να φέρεις το έλλειμμα στό όριο στο 6% του ΑΕΠ, πόσο αν σου ξεφύγει στο 10% ή στο 16%. Ο Μανώλης Κοντοπυράκης άλλωστε αυτή την δουλειά κάνει στην ΝΥ. Διδάσκει μαθηματικό υπολογισμό «πιθανοτήτων».
Διαβλέπω ότι εκμαιεύεται ένα είδος «επιστροφής» για τον βουλευτή Καραμανλή. Με τη συγνώμη του, που πιθανολογώ ότι θα ζητήσει από τον Ελληνικό λαό, και ίσως την έκφραση συμπόνιας για τους κάθε είδους πικραμένους από την πολιτική του, και τον εαυτό του θα εξαγνίσει και τους συνεργάτες του θα λυτρώσει από τις αμαρτίες των.

Το ζήτημα της αξιοπιστίας των στοιχείων που κοινοποιούμε στην Ευρώπη, η αξιοπιστία των Ελλήνων σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι ίσως του επιπέδου του "βουλευτή" Καραμανλή, ούτε βέβαια άλλου τινός, που θα πεί αληθοφανείς δικαιολογίες, για να τα κουκουλώσει. Είναι 100% θέμα Πρωθυπουργού, ΓΑΠ.
Η παραποίηση των στοιχείων -εάν συνέβη- δεν είναι καθόλου αθώα. Κρύβει ανάμεσα στα άλλα και την ανάληψη του κοινωνιολογικού κινδύνου από τον Καραμανλή. Όμως ο ΓΑΠ δεν θέλει ως φαίνεται ακόμη να προχωρήσει σε αυτή την πρωτοβουλία. Υπάρχει επίσης και η λυσσαλέα αντίδραση των ΜΜΕ, π.χ. του ΜΕΓΚΑ της Τρέμη, του Τσίπρα, Πρετεντέρη, Μανώλη Καψή, κλπ. που επικαλούνται την ανάγκη ομοψυχίας … Γιατί άραγε;
Δυό λόγια τέλος για τον κοινωνιολογικό κίνδυνο (sociological risk). Η αντιμετώπιση του κοινωνιολογικού κινδύνου είναι ένα καινοφανές φαινόμενο στις σύγχρονες κοινωνίες, που θα πρέπει να μάθουν να αξιολογούν τις «πιθανότητες» σπάνιων καταστροφικών ενδεχομένων. Ο κίνδυνος αυτός ορίζεται μαθηματικά ως το γινόμενο της πιθανότητας επί το μέγεθος της ζημίας. Ο ακριβής υπολογισμός του κινδύνου είναι βέβαια ένα τεχνικά δύσκολο ζήτημα. Υπάρχουν όμως ειδικά εκπαιδευμένοι άνθρωποι γιά αυτή την δουλειά.