Η Επανάσταση του 1821 στις μέρες μας...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας H ημέρα της 25ης Μαρτίου κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιό επίκαιρη, πιό διδακτική, πιό συμβολική για την επι...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας

H ημέρα της 25ης Μαρτίου κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιό επίκαιρη, πιό διδακτική, πιό συμβολική για την επιβίωση του Εθνους μας.
Ειναι παράλογος στην εποχή μας, εκτός τεχνοκρατικής αντίληψης, - αλλά και δυστυχώς τραγικά απογοητευτική η σύγκριση, ο λόγος πού υποκίνησε τους Έλληνες επιτυχημένους έμπορους της διασποράς , - γιατί απ' αυτήν την τάξη ξεκίνησε η Φιλική Εταιρεία με τον εξασφαλισμένο επιούσιον να πρωτοστατήσουν σ' ένα τόσο επικίνδυνο εγχείρημα.
Απορίας άξιον τι ξεσήκωσε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, υπασπιστή του Τσάρου, να εγκαταλείψει την καριέρα του; Τι θα μπορούσε να συνεπάρει τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, Ιωάννη Καποδίστρια, να θυσιάσει την περίλαμπρη θέση του; Τι λόγο είχε ο Λόρδος Βύρων να αφήσει την ποίηση του, την άνεση και την κοινωνική του θέση και να έλθει να συστρατευθεί με τους αγωνιζόμενους Έλληνες;
Το μυστικό της επιτυχίας στην επανάσταση του 1821 είναι ότι σχηματίσθηκε απ' όλα ανεξαιρέτως τα κοινωνικά στρώματα:
Πρώτα από τούς ανώνυμοι λαϊκούς αγωνιστές των χωριών που, με χίλιες θυσίες, έτρεξαν στο...
 σάλπισμα της σταυρωμένης Πατρίδας.
«Δεν μπορώ μάνα μ' δεν μπορώ στους Τούρκους να δουλεύω».
Από τους αγράμματους και εντελώς «απαίδευτους» οπλαρχηγούς , όπως ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης που, με το σπαθί στο ένα χέρι και την αποκαλυπτι¬κή πένα του στο άλλο, εξιστορεί γραφικά, με το δικό του τρόπο, την πολυπόθητη λευτεριά.
«Γιατί εγίναμεν πουλιά
και πια στο τσόφλι
δεν χωράμε».
ή τον Καραϊσκάκη πού όταν λαβώθηκε πριν πεθάνει είπε μέσα στην αγραμματοσύνη του και στην αθυροστομία του - “Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον μπούτζον!” , - πραγματική μαγκιά κι όχι αερολογίες με βαθυστόχαστο ύφος και βλέμμα με μπόλικο μάλιστα μακιγιάζ, σε κάποιο πάνελ της τηλεόρασης....
Κι ο Κολοκοτρώνης, στα γεραματά του, έδινε με λιγα και απλά λόγια τίς φράσεις κλειδιά για το μέλλον του Εθνους μας «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελοί, δεν θα εκάναμεν την Επανάστασιν. Τόσον ετρομάξαμεν τους Τούρκους... Είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι»
Κι ακόμα από τούς ιερείς ,πού είτε πρωτοστάτισαν στίς μάχες ή τα γεγονότα όπως οι Παπαφλέσσας, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Αθανάσιος Διάκος, αλλά κυρίως από τον ανώνυμο παπά πού όλα τα χρόνια, κάτω από το φως του καντηλιού, στό κρυφό σχολιό κρατούσε την δάδα της γνώσης για την πατρίδα.
Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν ταξική ήταν Πανεθνική. Πρωτοστάτησαν άνθρωποι με διαφορετική παιδεία και κουλτούρα , μόρφωση, πλούτο, ¨εξευγενισμένοι¨ και σκληροτράχηλοι, ανώνυμοι και ξακουστοί, λαϊκοί και κληρικοί. Προέρχονταν από την ευρύτερη επικράτεια του διαχρονικού Ελληνισμού, με κοινό το αίσθημα της Ελευθερίας, της Ορθόδοξης Θρησκείας και του Εθνους, έτσι όπως συνθετικά και τελείως μοναδικά προσδιορίζουν την Ελληνική φυλή. Με τα μεγάλα ελαττώματα και τα μεγάλα προτερήματα, αυτή την αντίφαση την προσδιορίζει πολύ πετυχημένα και ο Εθνικός μας ύμνος ¨ Η Ελλάδα ποτέ δεν παθαίνει....μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά πρός την δόξα τραβά...¨ κάπου στα δύσκολα και στό ..στρίγμωμα, γινόμαστε απρόβλεπτοι, κάτι ξυπνάει μέσα μας, και ανατρέπει πέρα απο κάθε λογική τα ¨δεδομένα ¨ και τίς προβλέψεις των διάφορων διεθνών think tanks (or policy institute), - δεξαμενων σκέψεως ή Ιστιτούτων Πολιτικής , καιρός δεν είναι ξαφνικά να ξυπνήσουμε;