Φλερτάρει πρόστυχα με τους "συνδεδεμένους" η ΝΔ...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Παρόλο που οι περισσότεροι εν ενεργεία βουλευτές της είναι διαδικτυακά αναλφάβητοι και δεν δύνανται να δι...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Παρόλο που οι περισσότεροι εν ενεργεία βουλευτές της είναι διαδικτυακά αναλφάβητοι και δεν δύνανται να διαχειριστούν έστω ένα προσωπικό email, οι υπεύθυνοι της κατάρτισης ενός πλαισίου θέσεων της ΝΔ το προσπαθούν.
Αναρτήθηκε τη Τρίτη στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το πλαίσιο των ρυθμίσεων σχετικών με το διαδίκτυο προς διαβούλευση και αν ξεπεράσει κανείς την εισαγωγή που διατυπώνεται σε γλώσσα έκφρασης/έκθεσης μαθητών Γ' Γυμνασίου, συναντά κάποιες "γκρίζες" θέσεις που αφορούν την προστασία της ανωνυμίας. Σειρές γραμμένες με εμφανή την άγνοια όσων τις επιμελήθηκαν και με έκδηλη τη διάθεση για ξεπέτα (κ. Γιανναρά συγχώρα με).
Για τη Συντηρητική Παράταξη, λοιπόν, η ανωνυμία στο διαδίκτυο είναι αδύνατη τόσο τεχνικά, όσο και ιδεολογικά. Αρχικά. Σε δεύτερο χρόνο, όμως, επέρχεται η σύγχυσις στους...
συντάκτες του αυτού κειμένου (http://www.nd.gr/web/plaisio_thesmikon_ruthmiseon_sxetikon_me_to_diadiktuo) και συνακόλουθα στους όποιους αναγνώστες, καθώς διαπιστώνουν ότι τελικώς η ανωνυμία δεν είναι αδύνατη νομικά (άρα και τεχνικά), αφού με μια διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του σχετικού νόμου (2225/1994), αυτός μπορεί να αίρεται στο πλαίσιο ανακρίσεων για πλημμελήματα -όπως η συκοφαντική δυσφήμιση- και όχι μόνο για κακουργήματα όπως ισχύει σήμερα. Και ενώ οι παροικούντες στη Συγγρού πιστεύουν ότι στη πράξη θα καταστεί ανεφάρμοστη μια τέτοια διεύρυνση (λόγω του πλήθους των μηνύσεων), παλεύουν να κερδίσουν την εύνοια του αναγνώστη που με μια διαγώνια θέαση της συγκεκριμένης δημοσίευσης θα συμπεράνει ότι η ΝΔ είναι υπέρ της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο. Αγνοώντας τις απόψεις των πολλών συντηρητικών ψηφοφόρων της που έχουν δει το κόμμα τους να κατακρεουργείται από μεθοδευμένες δημοσιεύσεις σε πλείστα όσα διαδικτυακά κατατόπια, δείχνουν απλά την αγωνία τους για το σύνηθες φαινόμενο της ανώνυμης κατασυκοφάντησης από γνωστούς αγνώστους (που οι ίδιοι οι πολιτικού νομιμοποιούν και εκτρέφουν), αλλά συνάμα προσπαθούν να περάσουν την eκόνα ότι διακατέχονται από e-προοδευτισμό.
Στη συνέχεια, οι γράφοντες -με διάχυτη βάσανο- πραγματεύονται το κατά πόσον οι διατάξεις του θεσμικού πλαισίου περί Τύπου έχουν εφαρμογή στο χώρο του διαδικτύου και θεωρούν ότι αυτές μπορούν να εφαρμοσθούν αν το μέσο είναι μόνον εμπορικής χρήσης. Ασχολούνται ακόμα με την «ουδετερότητα του δικτύου» (net neutrality) -έννοια που αμφιβάλλω αν την γνωρίζει και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔούλας- αλλά και για την ασφάλεια των δεδομένων και των δικτύων. Ξεπερνώντας τα νομικά κενά και την εμπλοκή δικαίων ξένων κρατών με περισσή ευκολία, αναφέρουν μερικά "θα πρέπει", δανειζόμενα και μεταφρασμένα από τη χοάνη της google, με παντελής έλλειψη επιστημονικότητας και σοβαρής αντιμετώπισης του πιο χρήσιμου μέσου της πολιτικής επικοινωνίας, πια. Κι έτσι, μοιάζουν εκεί στη Συγγρού να πατούν σε δύο βάρκες για κάθε σοβαρό θέμα που πραγματεύονται και που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν αύριο, αν ποτέ κυβερνήσουν. Προσπερνούν το γεγονός ότι η κοινωνική κατάσταση απαιτεί ξεκάθαρες, αναλυτικές και τεκμηριωμένες προτάσεις/λύσεις και δυστυχώς το εκτός ισχυρών πλαισίων διαδίκτυο τους βοηθά άθελά του να παρουσιάζονται με ήξεις αφήξεις θέσεις και προτάσεις που την επαύριο θα ερμηνεύονται κατά το δοκούν, συμβοηθούμενες από την παραχάραξη της έννοιας της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (που πρώτα απ' όλους το ΠΑΣΟΚ εκφύλισε)...