Η Λεία Βιτάλη* μιλά για τον "Ένατο Γάμο" της...

...στη Νίνα Τσιμπούλη και στον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη, αποκλειστικά για το PRESS-GR Ο ένατος γάμος είναι η ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έ...

...στη Νίνα Τσιμπούλη και στον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη, αποκλειστικά για το PRESS-GR

Ο ένατος γάμος είναι η ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα που ξεκίνησε πριν από 55 χρόνια για να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στο σήμερα. Και παράλληλα, ένα σχόλιο στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα του άκρατου καταναλωτισμού, της κοινωνικής διαφθοράς και της απληστίας.

Στο μπλογκ σας γράφετε πως "Λατρεύω ότι έχει πάθος και είναι ροκ". Πως επιβιώνετε τη σήμερον -άνευρη- ημέρα;
- Ευτυχώς το «πάθος» και το «ροκ» είναι ή δεν είναι μια υποκειμενική κατάσταση. Και προσωπικά, δεν τη βρίσκω καθόλου άνευρη την σήμερον ημέρα με τέτοια ένταση σε κάθε φάση.
Είστε από τους λίγους πνευματικούς ανθρώπους που έχουν αγκαλιάσει το διαδίκτυο, διανέμοντας μάλιστα υλικό από τα έργα σας. Δεν σας φοβίζει από άποψη πνευματικών δικαιωμάτων;
- Πιστεύετε πως υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα; Ο καταπατήσας του καταπατήσαντος. Και συνήθως καταπατιώνται τα καλύτερα. Σε λίγο, θα είναι τιμή να έχεις καταπατηθεί.
Έμπνευση του έργου σας "Ο ένατος γάμος" αποτελεί ο Φρήντριχ Ντίρενματ. Βρίσκετε πως η εποχή μας ταιριάζει στην μεταπολεμική εποχή του Ελβετού δραματουργού;
- Πιστεύω πως είναι η...
εξέλιξή της. Η λατρεία του χρήματος σαν Θεού που άρχισε τότε, έφτασε σήμερα στην απόλυτη κορύφωσή της, με όλα τα συνακόλουθα που διαπιστώνουμε καθημερινά.

Υπάρχουν άνθρωποι που διεκδικούν να εκπληρώσουν με τέτοια πολεμική και ανεξέλεγκτη παρόρμηση τους ανεκπλήρωτους έρωτες τους, όπως η ηρωίδα του "ένατου γάμου" Κλάρα Τσαχανασιάν; Ανεξάρτητα από την απάντηση, πιστεύετε πως από κει πηγάζει η στροφή στο χρήμα και η σήψη της κοινωνίας;
- Η Κλάρα για μένα είναι ένα σύμβολο. Ένα βαμπίρ ή αν προτιμάτε ένα τέρας. Ο προδομένος έρωτάς της είναι κι αυτός ένα σύμβολο. Το σύμβολο της απόρριψης. Η Κλάρα θέλει να επανορθώσει αυτή την απόρριψη με κάθε τρόπο. Το χρήμα και η δύναμή της τη βοηθάνε να το κάνει. Και μπορεί να το κάνει. Όταν μπορείς να κάνεις κάτι, το κάνεις, λέει και η ίδια αυτοσαρκαζόμενη. Και ετοιμάζει το γάμο της με τον νεκρό αγαπημένο της που η ίδια έδωσε την εντολή, πληρώνοντας, να τον σκοτώσουν.

Είναι ακραίο. Αλλά απέχει ελάχιστα από τη σημερινή πραγματικότητα. Πιστεύω ότι εκπαιδευόμαστε για να γίνουμε τέρατα. Και κορυφαίο στοιχείο της εκπαίδευσής μας είναι η έλλειψη αγάπης.
Το μεγαλύτερο μέρος της εργογραφίας σας στρέφεται γύρω από τη διαφθορά που προκαλεί το χρήμα. Γιατί σας απασχόλησε τόσο η πλουτοκρατία; Αποπειράστε μέσα από τα έργα σας να ασκήσετε κριτική στη καθεστηκυία τάξη;
- Μα τι μου κάνετε τώρα; Θα με στήσουν στον τοίχο αν με πάρουν χαμπάρι.
 Η ηρωίδα ακροβατεί ανάμεσα στον απάνθρωπο ρεαλισμό και στον ακραίο ρομαντισμό. Σε ποια πλευρά πρέπει να ταχθεί ο σύγχρονος άνθρωπος;
- Θα μπορούσα να σας πω ότι πρέπει να ταχθεί στην πλευρά του απάνθρωπου ρεαλισμού. Αλλά τότε θα ήμουν εγώ μια απάνθρωπος.

Αλλά κι αν σας έλεγα να σταθεί στην πλευρά του ακραίου ρομαντισμού πάλι θα ήμουν απάνθρωπος. Οι ακραίες συμπεριφορές φτιάχνουν πόλεμους, σφαγές, χύνουν αίμα και δάκρυα. Ο άνθρωπος είναι σκληρός και μαλακός συγχρόνως. Εκεί ανάμεσα θα βρει τον τρόπο του να πορευτεί. Ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Αν κάπου βοηθάει η τέχνη είναι να προβληματίζει και να σου κρατάει το μυαλό ζωντανό. Ε δεν είναι και λίγο.
Η Κλάρα είναι ένας Φρανκενστάιν με καρδιά μαρουλιού..; Πιστεύετε πως αυτό το μοντέλο προσπαθεί να επιβάλλει η κουλτούρα του εφήμερου καταναλωτισμού;
- Δεν ξέρω αν προσπαθεί να το επιβάλλει αλλά σίγουρα, έστω και άθελά της, το έχει καταφέρει.
Βλέπετε τον εαυτό σας στην Κλάρα;
- Καλή ερώτηση. Δεν την είχα σκεφτεί.

"Η Βιτάλη γράφει ένα σύγχρονο δυνατό πολιτικό θέατρο, πολεμά και ξεσκεπάζει τους συμβιβασμούς.." έγραψε ο Κώστας Κουτσομύτης -μεταξύ άλλων- για το έργο σας. Ποιός πιστεύετε αλήθεια είναι ο μεγαλύτερος συμβιβασμός τους νεοέλληνα;
- Η λέξη διαφθορά δεν είναι ακριβώς αυτό που θα έλεγα. Η αποδοχή της νομίζω είναι η καταλληλότερη λέξη. Δεν πιστεύω όμως ότι έχουμε τα πρωτεία.
Μαίρη Nάνου. Γιατί; (Υπήρχε στην σκέψη σας κατά τη συγγραφή του έργου, έδεσε αργότερα μ' αυτή;)
-Υπάρχουνσυγγραφείς που γράφουν ένα έργο για έναν συγκεκριμένο ηθοποιό. Δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω. Ξεκινάω πάντα από άλλες αφετηρίες. Συνεργάστηκα με τη Μαίρη γιατί μπορεί να το κάνει. Να είναι συγχρόνως σκληρή και ρομαντική.

Πως βλέπετε το σύγχρονο Θέατρο; Θα αντέξει την κρίση, είναι αντίδοτο σ' αυτή;
- Δεν είναι η πρώτη φορά που το θέατρο περνάει κρίση. Το θέατρο παγκοσμίως είναι μονίμως σε κρίση. Όλοι είμαστε μονίμως σε κρίση. Νομίζοντας κάθε φορά ότι περνάμε τη χειρότερη. Και προχωράμε.

Η Λεία Βιτάλη γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά, Ψυχολογία και Δημοσιογραφία, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια Θεατρικής Γραφής και Σκηνοθεσίας. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1986 με το μυθιστόρημα Άννα Χ. (Εξάντας, 1988). Ακολούθησαν: Η κοιλιά της μεταφράστριας (Εξάντας, 1998), Η τρομοκρατία της μνήμης (Εξάντας, 1993), Η μυρωδιά του μαύρου (Εκδόσεις Εξάντας, 1995), Το παραμύθι του μεγάλου φόβου (Καστανιώτης 1999, Μέγα Βραβείο Μυθιστορήματος Τρανούλη και υποψήφιο για το βραβείο του ΔΙΑΒΑΖΩ), Σκοτεινές μητέρες (Πατάκης 2005), Ιερή παγίδα (Πατάκης 2006). Στο θέατρο εμφανίστηκε το 2000, με το έργο της Το Γεύμα (Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου, 1998) που παίχτηκε για δύο χρόνια στην Αθήνα από τη Θεατρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνίου και στην Κύπρο από το Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας, το 2003, σε σκηνοθεσία Άλκη Κρητικού.

Ακολούθησε το έργο της Το Μεγάλο Παιχνίδι, πάλι από τη Θεατρική Σκηνή το 2002, ενώ γυρίστηκε και παίχτηκε στην τηλεόραση στην εκπομπή "Ελληνικά Μονόπρακτα" σε σκηνοθεσία Κ. Κιμούλη και Γ. Γκικαπέπα. Το 2004 ανέβηκε στο Λονδίνο, στο θέατρο Riverside Studios, το έργο της Ροστμπίφ (Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου 1994 και Διεθνής Τιμητική Διάκριση 1995, υπό την αιγίδα του ιδρύματος Χάρολντ Πίντερ) από τον θεατρικό οργανισμό Trojan Horse, σε σκηνοθεσία Άλκη Κρητικού και το 2006 από το Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας, σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή. Το 2005 ανέβηκε στο Θέατρο Εμπρός το Addio del Passato σε σκηνοθεσία Τάσου Μπαντή. Έχει κάνει τη δραματουργική επεξεργασία του έργου του Νίκολας Ράιτ Ερωτευμένη με τον Βαν Γκογκ (πρωτότυπος τίτλος Vincent in Brixton) που ανέβηκε το 2008, σε σκηνοθεσία του Αντρέα Θωμόπουλου, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Το 2009, ανέβηκε στο ΚΘΒΕ στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών, το έργο της Rock Story σε σκηνοθεσία Π. Ζούλια.

Έχει διασκευάσει και σκηνοθετήσει τα έργα: Ρωμαίος και Ιουλιέτα στο μπαρ των αγγέλων, Η σονάτα του σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου και Η κυρία του πάθους (παράσταση με μουσική από το έργο του Τεννεσσί Ουϊλλιαμς Το γλυκό πουλί της νιότης). Έχει γράψει επίσης τα θεατρικά έργα: Ευάννα, Θηρία στην αποθήκη, Τζιν Φιζ (Βραβείο ΠΕΛ), και Αγάπα με! Τα θεατρικά της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη και Αιγόκερως. Συν-σεναριογράφος στην κινηματογραφική ταινία Ελεύθερη κατάδυση του Γ. Πανουσόπουλου και στην τηλεοπτική σειρά Ματωμένα Χώματα, μεταφορικά από το ομότιτλο βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου, σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη. Έχει γράψει 75 ακόμη σενάρια με αυτοτελείς αστυνομικές ιστορίες που παίχθηκαν στην τηλεόραση, καθώς και σενάρια για ραδιοφωνικές σειρές. Έχει πάρει μέρος σε Ημερίδες για το Θέατρο και Διεθνή Θεατρικά Συνέδρια, ενώ έχει εργασθεί ως δημοσιογράφος σε περιοδικά και ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρείες. Για τις διαφημιστικές δουλειές της, έχει βραβευτεί με Ελληνικά και Διεθνή Βραβεία.

http://www.leiavitali.blogspot.com/