ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ «ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ» ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ: «ΤΑ Χ-ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ» Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΙΣΑΤΙΡΑ Οι πάγοι της μεγάλης αναμονής έλιωσαν στην Αθήν...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ: «ΤΑ Χ-ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ»

Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΙΣΑΤΙΡΑ

Οι πάγοι της μεγάλης αναμονής έλιωσαν στην Αθήνα. Παντού επικράτησε ο άνεμος της «αλλαγής» και οι «προοδευτικοί» πήραν το τιμόνι της πόλης. Ξεκίνησαν οι μεγάλες δίκες του Γεωργιάδη, Μιμής και άλλων. Μόνο ο Κώστας ο μεγάλος εχθρός της ανάπτυξης και προόδου μπόρεσε να δραπετεύσει και να κρυφτεί κάπου στις φτωχές συνοικίες.
Ο Λάκης, ο μεγάλος πρωταγωνιστής της αλλαγής ,τραβηγμένος κάτω στην Λάρισα, και μην μπορώντας να βρει δαυλιά στο μόνον τηλεοπτικό κανάλι «siriza» της πόλης, ξεκοκαλίζοντας της μεγάλες αμοιβές που πήρε από τους πρώην καπιταλιστές, αποφάσισε να ...
κατέβει Αθήνα .Άκουγε πώς κανένας δεν δούλευε, κανένας δεν δημιουργούσε ,κανένας δεν νοιαζόταν πια για τα θέατρα, τα κέντρα, τα τηλεοπτικά κανάλια. Όλοι ήταν πρώτοι, όλοι Ιδεαλιστές. Δεν πίστεψε, γ΄ αυτό και κατέβηκε από το ταξί τέρμα Αλεξάνδρας.
Δυο έλληνες-Εσκιμώοι του άρπαξαν την τσάντα για βοήθεια, ο Λάκης δεν πρόλαβε να γυρίζει το κεφάλι ,η τσάντα κι΄ οι νέοι κάτοικοι της πόλης είχαν εξαφανιστεί.
«Δε πειράζει» , σκέφτηκε ο Λάκης « δυο σατιρικά κείμενα ήταν. .Τώρα πια πιο να σατίριζε, τους “προοδευτικούς”;». Λίγο πιο κάτω ένας περαστικός έφτυσε μπροστά του:
«Πτου! ..Ξυρισμένος, και με κοντά μαλλιά στην Αθήνα της αλλαγής;!».Ο Λάκης είχε ξυριστεί και κουρευτεί, επειδή δεν ήταν ανάγκη να διαμαρτυρόταν συμβολικά.. Κοίταξε γύρο του και Φοβήθηκε, οι δρόμοι μύριζαν καπνό και τσίκνα, δυο αφίσες έδειχναν έναν «Δάντονα» με το χέρι σαν σπαθί πάνω από κάποια κεφάλια. Γνώρισε με παγωμένο αίμα γνωστούς δεξιούς και σοσιαλιστές ηθοποιοί και καλλιτέχνες. «Δεν μπορεί να είναι αυτή η Αθήνα που ονειρεύτηκα» σκέφτηκε και ξαφνικά έφαγε μια κλοτσιά από κάποιον οδηγό:
«Περπατά γρήγορα, βλάχε!»
Σφύζοντας την καρδιά του «ο μεγάλος πρωταγωνιστής» αποφάσισε να συνεχίσει την διαδρομή του σε κάποια καφετέρια που μαζευόταν πολύ χαραμοφάηδες, πωλώντας ξένη κουλτούρα και ξεπερασμένες ιδεολογίες. Ένας αστυνόμος με ανοιχτό στέρνο και κοτσίδα βροντοφώναξε « Φίλε, από την δεξιά δεν επιτρέπετε.! .Περιμένουμε μια συγκέντρωση ακροδεξιών κουκουλοφόρων!. .Εξαφανίσου, δεν μου αρέσει οι φάτσα σου!»
Σκυμμένος, κουρασμένος, μη γνωρίζοντας την παγωμένη πόλη κοντοστάθηκε στο πεζοδρόμιο .Ένα μεγάλο σύννεφο βαριοθυμούσε πάνω στο ουρανό. Βιτρίνες κλειστές με τσιμεντόχαρτο και κραυγές μουσικής ροκ πιο κάτω. Τα γόνατα λύγισαν, έψαχνε μια επαφή μια ψυχούλα παρηγοριάς σε αυτό το «τέρας». Παντού «προοδευτικοι», με αξιριστα μουσια, κοτσοιδες και βιβλιαράκια στα χέρια. Δεν ήταν καλά, αυτοί κάποτε είχαν σημαία τη σάτιρα του, «την προπαγάνδα», σκέφτηκε τρομαγμένος.
Ξαφνικά μια γνωστή σιλουέτα, άσπρα μακριά μαλλιά, κουρασμένη πλάτη και κλέφτικα βήματα, περπατούσε μπροστά του. Ο άνθρωπος κοιτούσε γύρο σαν σκυλί κυνηγημένος από τίγρη. «Δεν το πιστεύω. .Ο Κώστας, ο Κώστας Πρέκας!» ,πετάχτηκε ο Λάκης ,αγκαλίζοντας των ηθοποιό. «Που είσαι βρε αδελφέ ..Έλα να τα πούμε!. .Πόσο σε επιθύμησα!»
Έτσι , εκεί τέρμα Αλεξάνδρας ,στην Αθήνα της «αλλαγής» δυο παλιοί εχθροί έδωσαν τα χέρια τους, καθισμένοι στο πεζοδρόμιο. Πάνω τους , μια αφίσα έγραφε:
«Δεν επιτρέπονται σατιρικές εκπομπές που κριτικάρουν την αλλαγή!. Ο Δήμαρχος.»
Τέλος.