Aπό το marketingweek.gr Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας , η κατανάλωση στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων, στα...
Aπό το marketingweek.gr
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, η κατανάλωση στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων, στα οποία περιλαμβάνονται και τα σούπερ μάρκετ, μειώθηκε κατά 9,9% τον Δεκέμβριο του 2010, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2009.
Η μείωση αυτή (η οποία κατά τη Symphony IRI είναι αρκετά μικρότερη, της τάξεως του 3-4% τον Δεκέμβριο του 2010 και τον Ιανουάριο του 2011), είναι ασφαλώς άμεσα συνδεδεμένη με τη μείωση του ελληνικού ΑΕΠ, η οποία το τελευταίο τρίμηνο του 2010 ξεπέρασε το 6%, αλλά και με την αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, την οποία...
επιφέρει η δραστική περικοπή του δώρου Χριστουγέννων. Πάρα ταύτα, το γεγονός ότι αφορά σε προϊόντα των οποίων η κατανάλωση θεωρείται κατά βάση ανελαστική, όπως είναι τα τρόφιμα, αποτελεί μια ένδειξη ότι πιθανόν να αφορά σε μια πολύ δραστικότερη αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, η οποία σχετίζεται όχι απλώς με την ύφεση, αλλά και με μια γενικότερη μακροχρόνια στροφή των ελλήνων καταναλωτών προς την αποταμίευση, την οποία ασφαλώς θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους οι ελληνικές επιχειρήσεις στον γενικότερο σχεδιασμό τους για τα επόμενα χρόνια.
Το συμπέρασμα αυτό μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο, μια που τον τελευταίο χρόνο έχουν μειωθεί κατά δεκάδες δισεκατομμύρια οι αποταμιεύσεις στις ελληνικές τράπεζες. Η μείωση αυτή αποδίδεται -από όσους παρακολουθούν την πορεία των αποταμιεύσεων- εν μέρει στην έξοδο κεφαλαίων λόγω της παρατεινόμενης αβεβαιότητας για τη συνολική τύχη της ελληνικής οικονομίας και συνακόλουθα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος (αν τελικά θα έχουμε επιστροφή στις αγορές, αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία) και εν μέρει, στην προσφυγή των ελλήνων πολιτών στις αποταμιεύσεις τους για να αντιμετωπίσουν τις άμεσες επιπτώσεις της ύφεσης (ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων κ.λπ.).
Όλα αυτά μπορεί να εμποδίζουν τη μακροχρόνια στροφή, στην οποία αναφερθήκαμε, να εμφανιστεί στα στοιχεία που καταγράφουν την αποταμίευση. Τουλάχιστον στη φάση αυτή. Δεν εμποδίζουν όμως να εμφανιστεί στις καταναλωτικές συνήθειες. Και μια παρόμοια στροφή δεν είναι καθόλου παράλογη. Αντίθετα παρατηρούμε ότι ήδη εμφανίζεται και σε άλλες βαθύτατα καταναλωτικές οικονομίες, όπως για παράδειγμα η αμερικανική, οι οποίες εξέρχονται από την κρίση.
Η ίδια η Ελλάδα ασφαλώς δεν εξέρχεται ακόμα από την κρίση. Θα χρειαστεί χρόνος και πολλή προσπάθεια για να συμβεί αυτό και δεν μπορούμε καν να προβλέψουμε για την ώρα πώς και πότε θα έρθει αυτή η στιγμή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αλλαγές συμπεριφοράς και νοοτροπίας, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, δεν έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στην ελληνική κοινωνία.
Αν η υπόθεση που κάναμε στην αρχή αποδειχθεί σωστή, αν δηλαδή αρχίσει στην Ελλάδα και πάλι να αυξάνεται -μετά από πολλές δεκαετίες- το ποσοστό του εισοδήματος των πολιτών που καταλήγει στην αποταμίευση, ποιες θα είναι οι συνέπειες; Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη. Στην αρχική φάση η στροφή προς την αποταμίευση θα καθυστερήσει την έξοδο από την ύφεση, αφού τα ποσά που αποταμιεύονται δεν μεταφράζονται αυτόματα σε επενδύσεις και οι επενδύσεις χρειάζονται ούτως ή άλλως μακρύτερο χρόνο επώασης.
Επίσης, στρατηγικά θα έχει τεράστια σημασία αν η αύξηση της αποταμίευσης επενδυθεί στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας και αν οι επενδύσεις στις οποίες θα κατευθυνθούν οι αποταμιεύσεις, θα αυξήσουν ή όχι την παραγωγικότητα της οικονομίας (επενδύσεις σε καινοτομία, βελτίωση της ποιότητας του ανθρώπινου δυναμικού κ.λπ.). Τα ερωτήματα αυτά είναι πολύ νωρίς για να απαντηθούν.
Το βέβαιο είναι ότι η ελληνική κοινωνία που θα ξεπηδήσει από αυτήν την κρίση θα είναι τελείως διαφορετική και οι ελληνικές επιχειρήσεις, θα πρέπει να προετοιμαστούν για αυτές τις αλλαγές.
Η μείωση αυτή (η οποία κατά τη Symphony IRI είναι αρκετά μικρότερη, της τάξεως του 3-4% τον Δεκέμβριο του 2010 και τον Ιανουάριο του 2011), είναι ασφαλώς άμεσα συνδεδεμένη με τη μείωση του ελληνικού ΑΕΠ, η οποία το τελευταίο τρίμηνο του 2010 ξεπέρασε το 6%, αλλά και με την αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, την οποία...
επιφέρει η δραστική περικοπή του δώρου Χριστουγέννων. Πάρα ταύτα, το γεγονός ότι αφορά σε προϊόντα των οποίων η κατανάλωση θεωρείται κατά βάση ανελαστική, όπως είναι τα τρόφιμα, αποτελεί μια ένδειξη ότι πιθανόν να αφορά σε μια πολύ δραστικότερη αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, η οποία σχετίζεται όχι απλώς με την ύφεση, αλλά και με μια γενικότερη μακροχρόνια στροφή των ελλήνων καταναλωτών προς την αποταμίευση, την οποία ασφαλώς θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους οι ελληνικές επιχειρήσεις στον γενικότερο σχεδιασμό τους για τα επόμενα χρόνια.
Το συμπέρασμα αυτό μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο, μια που τον τελευταίο χρόνο έχουν μειωθεί κατά δεκάδες δισεκατομμύρια οι αποταμιεύσεις στις ελληνικές τράπεζες. Η μείωση αυτή αποδίδεται -από όσους παρακολουθούν την πορεία των αποταμιεύσεων- εν μέρει στην έξοδο κεφαλαίων λόγω της παρατεινόμενης αβεβαιότητας για τη συνολική τύχη της ελληνικής οικονομίας και συνακόλουθα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος (αν τελικά θα έχουμε επιστροφή στις αγορές, αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία) και εν μέρει, στην προσφυγή των ελλήνων πολιτών στις αποταμιεύσεις τους για να αντιμετωπίσουν τις άμεσες επιπτώσεις της ύφεσης (ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων κ.λπ.).
Όλα αυτά μπορεί να εμποδίζουν τη μακροχρόνια στροφή, στην οποία αναφερθήκαμε, να εμφανιστεί στα στοιχεία που καταγράφουν την αποταμίευση. Τουλάχιστον στη φάση αυτή. Δεν εμποδίζουν όμως να εμφανιστεί στις καταναλωτικές συνήθειες. Και μια παρόμοια στροφή δεν είναι καθόλου παράλογη. Αντίθετα παρατηρούμε ότι ήδη εμφανίζεται και σε άλλες βαθύτατα καταναλωτικές οικονομίες, όπως για παράδειγμα η αμερικανική, οι οποίες εξέρχονται από την κρίση.
Η ίδια η Ελλάδα ασφαλώς δεν εξέρχεται ακόμα από την κρίση. Θα χρειαστεί χρόνος και πολλή προσπάθεια για να συμβεί αυτό και δεν μπορούμε καν να προβλέψουμε για την ώρα πώς και πότε θα έρθει αυτή η στιγμή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αλλαγές συμπεριφοράς και νοοτροπίας, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, δεν έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στην ελληνική κοινωνία.
Αν η υπόθεση που κάναμε στην αρχή αποδειχθεί σωστή, αν δηλαδή αρχίσει στην Ελλάδα και πάλι να αυξάνεται -μετά από πολλές δεκαετίες- το ποσοστό του εισοδήματος των πολιτών που καταλήγει στην αποταμίευση, ποιες θα είναι οι συνέπειες; Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη. Στην αρχική φάση η στροφή προς την αποταμίευση θα καθυστερήσει την έξοδο από την ύφεση, αφού τα ποσά που αποταμιεύονται δεν μεταφράζονται αυτόματα σε επενδύσεις και οι επενδύσεις χρειάζονται ούτως ή άλλως μακρύτερο χρόνο επώασης.
Επίσης, στρατηγικά θα έχει τεράστια σημασία αν η αύξηση της αποταμίευσης επενδυθεί στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας και αν οι επενδύσεις στις οποίες θα κατευθυνθούν οι αποταμιεύσεις, θα αυξήσουν ή όχι την παραγωγικότητα της οικονομίας (επενδύσεις σε καινοτομία, βελτίωση της ποιότητας του ανθρώπινου δυναμικού κ.λπ.). Τα ερωτήματα αυτά είναι πολύ νωρίς για να απαντηθούν.
Το βέβαιο είναι ότι η ελληνική κοινωνία που θα ξεπηδήσει από αυτήν την κρίση θα είναι τελείως διαφορετική και οι ελληνικές επιχειρήσεις, θα πρέπει να προετοιμαστούν για αυτές τις αλλαγές.
O Giorgos Papandreou sas ehei flomosei olous sto psema.
ΑπάντησηΔιαγραφήI kivernitiki tou politiki ehei pleon perioristhei stin diaheirisi esoterikis krisis stin Ellada, diladi to pos tha sas servirei tis entoles ton afentikon tou.
Den eimai oikonomologos alla oi palioi legan oti "Ta metaxota brakia theloun kai metaxotous kolous"... Isos kalitera na anatheorisoume tin dinatotita kai tin annaggi tis Elladas na einai mesa stin Nomismatiki Enosi.
Isos ligo arga ... alla to Elliniko koinovoulio afti ti stigmi (mallon gia ta teleftais 20 hronia...) den exipiretei ta sinferonta ton Ellinon.