Από το marketingweek.gr Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στον χώρο της παραγωγής ταινιών και την αντιπαράθεση η οποία προέκυψε μεταξ...
Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στον χώρο της παραγωγής ταινιών και την αντιπαράθεση η οποία προέκυψε μεταξύ της ΠΑΚΤ και της Cinegram, η οποία έχει υπαχθεί στο άρθρο 99, αλλά και την οξύτατη διαμάχη, η οποία έχει δημιουργηθεί μεταξύ του ALTER, που επιδιώκει να ενταχθεί στο άρθρο 99 και του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι, αναδεικνύεται ένα νέο είδους πρόβλημα, το οποίο όλο και πιο συχνά θα ανακύπτει στο επόμενο διάστημα.
Τις διαμάχες μεταξύ των εταιρειών που δεν μπορούν πλέον να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και αναζητούν προστασία έναντι των πιστωτών τους για να καταφέρουν να διατηρήσουν προς όφελος των τελευταίων (κατά το πνεύμα του νόμου), τη...
μέγιστη δυνατή αξία στα στοιχεία ενεργητικού της επιχείρησης και της υπόλοιπης αγοράς, η οποία θεωρεί ότι η προστασία αυτή -αν δεν δίδεται με φειδώ- θα οδηγεί σε συνθήκες άνισου ανταγωνισμού, εις βάρος των επιχειρήσεων που συνεχίζουν να εκπληρώνουν κανονικά τις υποχρεώσεις τους.
Οι διαμάχες αυτές είναι ήδη έντονες και θα γίνουν ακόμα περισσότερο έντονες στη χώρα μας, γιατί σε σχέση με άλλες χώρες που βρίσκονται σε κρίση, υπάρχουν κάποια ιδιάζοντα χαρακτηριστικά:
- Λόγω της δομής της ελληνικής οικονομίας, οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα βρεθούν στην κατάσταση αυτή θα είναι εταιρείες υπηρεσιών, όπου τα στοιχεία ενεργητικού, όταν αποδομούνται εις τα εξ ων συνετέθησαν, χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους. Οι εταιρείες υπηρεσιών δεν είναι εργοστάσια. Έχουν αξία, όσο συνεχίζουν να λειτουργούν έστω και περιορισμένα.
- Η κρίση την οποία αντιμετωπίζουν οι εσωστρεφείς επιχειρήσεις δεν έχει εύκολες διεξόδους αντιμετώπισης, εκτός από τον περιορισμό του κόστους, των δραστηριοτήτων, τη βελτίωση της ποιότητας ή τη χρήση ακραίων πρακτικών. Και όταν η προσαρμογή γίνεται υπό καθεστώς πανικού, που εύλογα δημιουργεί η πιθανότητα της μη επιβίωσης, πολλοί καταλήγουν στην τελευταία λύση, η οποία είναι προφανώς και η χειρότερη.
- Το ηθικό βάρος για όσους έχουν βρεθεί σε θέση μη εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους, είναι τελείως διαφορετικό, ανάλογα με την προηγούμενη συμπεριφορά των συγκεκριμένων ανθρώπων. Είναι τελείως διαφορετική η περίπτωση κάποιου που παρασύρθηκε από το «τσουνάμι» της ελληνικής κρίσης που πήρε τελείως ανεξέλεγκτες διαστάσεις, που ελάχιστοι προέβλεπαν πριν από μια τριετία και τελείως διαφορετική, η περίπτωση δραστηριοτήτων που ήταν ούτως ή άλλως παρακινδυνευμένες ή και επιλήψιμες και οι οποίες αποκαλύφθηκαν με την ευκαιρία της ελληνικής κρίσης.
.jpg)
.JPG.webp)
Ο Ζακ Ντελπλά, επιφανής Γάλλος οικονομολόγος και μέλος του κρατικού Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης της Γαλλίας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Les Echos», εκφράζει την εκτίμηση ότι το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχεται στα 575 δισ. ευρώ και, παράλληλα, καλεί την Ε.Ε. να στηρίξει την Αθήνα αναχρηματοδοτώντας τα χρέη της με πολύ χαμηλό επιτόκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Όλοι γνωρίζουν τον μύθο με τον τζίτζικα και τον μέρμηγκα», αναφέρει γλαφυρά ο κ. Ντελπλά και συνεχίζει: «Μόνο που η Ιστορία συνεχίζεται, γιατί ήταν το μυρμήγκι που χρηματοδότησε τον τζίτζικα στο παρελθόν και τώρα βαρύνεται με τα χρέη του».
«Οι παππούδες του μυρμηγκιού είχαν εξοντωθεί από τους παππούδες και τις γιαγιάδες του τζίτζικα και φέρουν κατά συνέπεια βαριά πολιτική και οικονομική ευθύνη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, οι Γερμανοί χρωστούν στους Έλληνες τουλάχιστον 575 δισ. ευρώ σε τίτλους από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Γερμανοί χρωστούν πολύ περισσότερα στην Ελλάδα από όσα χρωστούν οι Έλληνες στη Γερμανία. Και τέλος, ζουν και οι δύο στο ίδιο κτίριο και εάν ανατινάξουμε το διαμέρισμα του τζίτζικα τότε θα καταρρεύσουν όλοι», καταλήγει ο Ζακ Ντελπλά.