Γράφει ο Βαγγέλης Κωνσταντίνου Η μόνιμη επιχειρηματολογία των Κυβερνητικών στελεχών είναι, «μέλημα μας είναι να δημιουργήσουμε θέσ...
Γράφει ο Βαγγέλης Κωνσταντίνου
Η μόνιμη επιχειρηματολογία των Κυβερνητικών στελεχών είναι, «μέλημα μας είναι να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας».
Αλήθεια, με την περιοριστική και βάρβαρη πολιτική μειώσεων των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, πόσες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν, πόσο μειώθηκε η ανεργία και πόσο αυξήθηκε το ……………….
μπαούλιασμα στις τράπεζες του εξωτερικού από τους ευεργετηθέντες;
Από την άλλη μεριά έχουν «κηρύξει» πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής στοχοποιώντας μισθωτούς και συνταξιούχους. Έχουν στοχοποιήσει την ατομική περιουσία καθώς και την μισθολογική εξέλιξη κάθε εργαζόμενου, ο οποίος πρέπει να αποδείξει πως ζει σήμερα όντας άνεργος με ιδιόκτητο διαμέρισμα, εξοχικό, αυτοκίνητο.
Όμως όλο ή σχεδόν όλο το πολιτικό προσωπικό έχουν εξάγει τις αποταμιεύσεις τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
Αυτή την στιγμή κυκλοφορεί λίστα της Τ.τ.Ε. με πλήθος πολιτικών προσώπων που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, την ίδια στιγμή που εξοντώνουν σε φόρους, χαράτσια, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις σε όλα τα προϊόντα τον Ελληνικό λαό.
Αυτήν την περίοδο των σικέ διαπραγματεύσεων, με τις απαιτήσεις των Ελλήνων και ξένων ( πολυεθνικών) επιχειρηματιών να αποτελούν το θανατηφόρο βέλος των τροικανών και της κυβέρνησης , κτυπούν λυσσαλέα τα εργατικά δικαιώματα, τις εργασιακέ σχέσεις.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι οι εργασιακές σχέσεις είναι κοινωνικές σχέσεις. Είναι σχέσεις καθορισμού και προσδιορισμού των ατόμων στον περίγυρο του αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας.
Είναι σχέσεις που είτε ξεθωριάζουν τις ταξικές αντιθέσεις και γκετοποιήσεις είτε τις ενθαρρύνουν και τις ενισχύουν.
Οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην πλήρη προλεταριοποίηση της κλασικής εποχής. Της εποχής εκείνης που ο μισθωτός δούλος δεν κατείχε ιδιοκτησία. Μετατρέπεται από άτομο σχετικής ελευθερίας σε μάζα κλασικής περιόδου. Γιατί ο μισθωτός δεν εργάζεται αλλά δουλεύει ή αλλιώς εργάζεται σε καθεστώς σχετικής ελευθερίας ή σχετικής ανελευθερίας.
Η αυτοδιάθεση του ατόμου από την σχετική ελευθερία στο πέρασμα του στην απόλυτη ελευθερία , άρα και στην εργασία εν ελευθερία, ενώ την προηγούμενη περίοδο χρυσωνόταν με την αύξηση των εισοδημάτων του, την δημιουργία ατομικής περιουσίας, καταναλωτικής δεινότητας, σήμερα ενοχοποιείται, διώκεται και εκχωρείται στην «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και στην «σωτηρία» της πατρίδας.
Σε αυτήν την φάση δεν συγχωρείται η αμάθεια, η ψευδαίσθηση, η ανεκτικότητα, ο φόβος, το ρίσκο, η ευλύγιστη μέση, ο ατομισμός, η παραίτηση.
Σε αυτήν την φάση το πολιτικό αίτημα, ο πολιτικός στόχος , η πολιτική στρατηγική, είναι η ήττα τη Κυβέρνησης και των πατρώνων της, με κάθε τίμημα.
Ή τώρα ή ποτέ!
Η απεργία της Πέμπτης πρέπει να είναι πρωτοφανής σε συμμετοχή, σε όγκο, σε παλμό.
Τα μέτρα που πρόκειται να περάσουν στην βουλή θα καταστρέψουν ότι είμαστε, ότι δημιουργήσαμε, ότι ονειρευτήκαμε και θα αποδείξουν ότι είμαστε ανάξιοι σε ότι μας κληρονόμησαν. Για ότι και αν πάλεψαν, σκοτώθηκαν, πολέμησαν, εξορίστηκαν.
.jpg)
.JPG.webp)
ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ Η ΦΑΥΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΡΙΚΟΛΟΡ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
ΦΗΜΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟ- ΚΟΥΒΕΛΗ, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ Ή ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΝΔ, ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ.
ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΕΙΤΕ ΑΛΛΙΩΣ.
ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΖΗΤΑ Η ΤΡΟΙΚΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΜΕΤΡΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, ΟΙ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ- ΚΟΥΒΕΛΗ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΥΕΙ...
Ποιά εργασιακά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν τώρα εργασιακά.
Η αναφορά τους στο σενάριο της θεατρικής παράστασης που παίζεται, έχει τριπλό ρόλο, όπως πάντα είχαν τριπλό ρόλο αυτά τα στοιχεία σ ένα σενάριο που έχει επαναληφθεί και σ άλλες χώρες παλιότερα, αλλά και στην Ελλάδα 7 φορές μέχρι τώρα:
Πρωτίστως να πειστούν τρομαγμένοι θεατές ότι υπάρχει κρίσιμο δράμα, με κάτι εξωφρενικό που παρουσιάζεται στη σκηνή, το οποίο αν δεν επιλυθεί επέρχεται η τραγωδία
Μετά, να ανυψωθεί ο πρωταγωνιστής ήρωας, όταν με την επί σκηνής δράση του θα αποφευχθεί το “εξωφρενικό”
Τρίτον, να περάσουν υποβαθμισμένα στο θυμικό του θεατή τα σημαντικά που θα θυσιαστούν ώς ήταν εξαρχής σχεδιασμένο να θυσιαστούν σ αυτό το στάδιο της παράστασης, και τέλος,
ο πονηρότερος ρόλος όλων, να εισαχθεί στο πίσω μέρος του μυαλού του θεατή πρός σταδιακή επεξεργασία για συνήθεια που θέλει χρόνο, η έννοια της υλοποίησης αυτών των “εξωφρενικών”.
Είναι τα επόμενα που θα θυσιαστούν, σε κατοπινό χρόνο, όταν στη μαζική συνείδηση δε θα μοιάζουν τόσο εξωφρενικά, με απειλή τρόμου νέου, εξωφρενικότερου.
Θυμάστε για παράδειγμα, πώς δεχθήκαμε θυσίες για να μην πειραχτεί ο θεσμός του δώρου Χριστουγέννων και Πάσχα, μετά σε κατοπινό χρόνο πως δεχθήκαμε τη θυσία αυτών ως νίκη του πρωταγωνιστή που θυσίασε μέν αυτά, αλλά “κερδίζοντας” μια επιμήκυνση και κούρεμα
Είναι πολύ σοβαρό το ποσόν του χρέους (που σύντομα θα πρέπει να αρχίσουμε και να αποπληρώνουμε, μην ξεχνιόμαστε…) ώστε να αφήνονται στην τύχη ακόμα και οι μικρότερες λεπτομέρειες. Η διαχείριση της κοινής γνώμης, καθοδηγείται σταδιακά από ειδικούς.
Λοιπόν, ποιά εργασιακά?
Δεν υπάρχουν τώρα εργασιακά.