Ο ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι ζήτησε σήμερα από τον Μοχάμεντ Μόρσι να παίξει «ενεργό ρόλο» για την επίτευξη εκεχειρίας μεταξύ του Ισ...
Ο ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι ζήτησε σήμερα από τον Μοχάμεντ Μόρσι να παίξει «ενεργό ρόλο» για την επίτευξη εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Γάζας, ένα αίτημα για το οποίο ο Αιγύπτιος πρόεδρος εξέφρασε την ικανοποίησή του, σύμφωνα με ανακοίνωση της ιταλικής κυβέρνησης.
Ο Μόρσι είχε το απόγευμα τηλεφωνική επικοινωνία με τον ιταλό πρωθυπουργό.
Κατά τη διάρκεια αυτής της «μακράς και εγκάρδιας συνομιλίας» οι δύο πολιτικοί εξέφρασαν τη «βαθιά τους ανησυχία», ελπίζοντας ότι το συντομότερο δυνατό θα επιτευχθεί μια εκεχειρία, που θα θέσει τέρμα στις συγκρούσεις και θα εξασφαλίσει συναίνεση για την επανάληψη του διαλόγου μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Ο αιγύπτιος πρόεδρος, σύμφωνα με την ανακοίνωση «έκανε ευνοϊκά δεκτό το αίτημα που του απηύθυνε ο πρωθυπουργός Μόντι, να διαδραματίσει ενεργό ρόλο για την επίτευξη ταχείας συμφωνίας για ανακωχή». Δήλωσε επίσης «πεπεισμένος ότι η Ιταλία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αναβίωση της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής ειρηνευτικής διαδικασίας χάρη στις πολύ καλές σχέσεις της και με τα δύο μέρη».
Συνολικά, από την Τετάρτη 28 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και πάνω από 230 έχουν τραυματιστεί σε περίπου 500 ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, ενώ 280 ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Γάζα προς στο Ισραήλ, σκοτώνοντας εκεί τρεις ανθρώπους.
Ο Μόρσι είχε το απόγευμα τηλεφωνική επικοινωνία με τον ιταλό πρωθυπουργό.
Κατά τη διάρκεια αυτής της «μακράς και εγκάρδιας συνομιλίας» οι δύο πολιτικοί εξέφρασαν τη «βαθιά τους ανησυχία», ελπίζοντας ότι το συντομότερο δυνατό θα επιτευχθεί μια εκεχειρία, που θα θέσει τέρμα στις συγκρούσεις και θα εξασφαλίσει συναίνεση για την επανάληψη του διαλόγου μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Ο αιγύπτιος πρόεδρος, σύμφωνα με την ανακοίνωση «έκανε ευνοϊκά δεκτό το αίτημα που του απηύθυνε ο πρωθυπουργός Μόντι, να διαδραματίσει ενεργό ρόλο για την επίτευξη ταχείας συμφωνίας για ανακωχή». Δήλωσε επίσης «πεπεισμένος ότι η Ιταλία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αναβίωση της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής ειρηνευτικής διαδικασίας χάρη στις πολύ καλές σχέσεις της και με τα δύο μέρη».
Συνολικά, από την Τετάρτη 28 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και πάνω από 230 έχουν τραυματιστεί σε περίπου 500 ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, ενώ 280 ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Γάζα προς στο Ισραήλ, σκοτώνοντας εκεί τρεις ανθρώπους.
Πώς να φανταστούμε ΤΗΝ ΑΝΆΠΤΥΞΗ που θα περίμενε Ο ΕΛΛΗΝΑΣ από επενδύσεις ξένου ιδιωτικού κεφαλαίου στην λύση των προβλημάτων της ΧΩΡΆ ΜΑΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς να διανοηθούμε, πως μια κυβέρνηση που δεν διεκδικεί τα δικαιώματα των εργατών της που ποδοπατήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ να αναμένει λύσεις από το ξένο κεφαλαίο; ( ΑΣ ΑΠΑΝΤΉΣΟΥΝ ΟΙ ΤΆΧΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΥΜΑΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ}
Όταν το κεφαλαίο πηγαίνει πάντα εκεί όπου έχει τα περισσότερα συμφέροντα;
Που θα επενδύει όχι στα είδη τα αναγκαία για τη χώρα μας, αλλά σε κείνα που του επιτρέπουν, τα περισσότερα κέρδη του;
Ας μελετήσουμε τα επαχθή δάνεια των Γερμανών= τον εταίρων μας= Θέλουν κρέμασμα όσοι τα ψήφιζαν και τα υπέγραψαν..ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΘΑ ΓΊΝΕΙ..
Η μάχη θα δοθεί από την επαρχία γιατί στα αστικά κέντρα οι εξουσίες έχουν πάντα πλεονέκτημα να ΝΙΚΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤ τους ελάχιστους οργισμένους.
Ζούμε σε μια αληθινά κοσμογονική εποχή της ιστορίας μας, μια περίοδο που όλες οι χώρες έχουν τα μάτια καρφωμένα πάνω στο μικρό κράτος μας.
Οταν πρόκειται για εισαγωγή ξένων κεφαλαίων εξ ανάγκης κι όταν η λύση που προτείνεται είναι η επένδυση ξένων κεφαλαίων, τότε τα κίνητρα δεν είναι βέβαια ούτε γενναιοδωρία ούτε ευγένεια από συμπόνια, ούτε και η επιθυμία να βοηθηθεί ο λαός.
Το ιδιωτικό κεφαλαίο κινητοποιείται μόνο για ένα το σκοπό να βοηθήσει τον λογαριασμό του.
Το ξένο ιδιωτικό κεφαλαίο είναι το πλεόνασμα του κεφαλαίου μιας χώρας, που μεταφέρεται σε μια άλλη χώρα όπου οι μισθοί θα είναι πολύ χαμηλότεροι, οι συνθήκες της ζωής σε χαμηλό κόστος και έτσι τα κέρδη του θα είναι περισσότερα.
Και τώρα απευθύνομαι στους αδύνατους, σε κείνους που φοβούνται, σε κείνους που σκέπτονται πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση μοναδική στα ιστορικά χρονικά, σε κατάσταση απελπισίας.
Θα σας διηγηθώ ένα σύντομο ανέκδοτο του Γεζους Σιλβα Χερζογκ, μεξικάνου οικονομολόγου, συντάκτη του νόμου εξαγωγής πετρελαίου, ανέκδοτο που αναφέρεται ακριβώς στην εποχή που ανθούσε στο Μεξικό το διεθνές κεφαλαίο.
Ακουστέ το: «Φυσικά θα ισχυριστούν πως το Μεξικό ήταν μια κομμουνιστική χώρα. Το φάντασμα του κομμουνισμού εμφανίστηκε. Ο πρεσβευτής Ντανιέλ, στο βιβλίο του γράφει πως κάνει ένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον εκείνες τις δύσκολες μέρες κι ότι ένας Άγγλος κύριος του μιλάει για τον μεξικάνικο κομμουνισμό.
Κι ο Ντανιέλ άπαντα: Ε, λοιπόν, ο μόνος κομμουνιστής που γνωρίζω εγώ στο Μεξικό είναι ο Ντιέγκο ντε Ριβέρα. Αλλά τι είναι ένας κομμουνιστής; Ρωτάει αμέσως μετά τον Άγγλο κύριο.
Αυτός κάθεται σε μια άνετη πολυθρόνα, σκέπτεται, σηκώνεται και δίνει τον πρώτο ορισμό. Αλλά δεν τον ικανοποιεί. Ανακάθεται, σκέπτεται πάλι, εμπνέεται για λίγο, ξανασηκώνεται και δίνει ένα καινούργιο ορισμό. Μα πάλι δεν του αρέσει. Το πήγαν – έλα συνεχίζεται ώσπου λέει απελπισμένος στον Ντανιέλ: Κύριε ένας κομμουνιστής είναι κάτι που μας σκανδαλίζει.
ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΟΥΕΒΑΡΑ ..(συρραφή από Ελληνες Γκεβαριστές)