Η κυβέρνηση της Κύπρου κατέθεσε πριν από λίγο στην Βουλή με την μορφή του κατεπείγοντος τρία νομοσχέδια. Αυτά θα συζητηθούν πρώτα στην Επ...
Το ένα νομοσχέδιο αφορά την ίδρυση Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης (ΕΤΑ) και το δεύτερο την επιβολή περιοριστικών μέτρων στις συναλλαγές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Σχετικά με την ίδρυση ΕΤΑ, το υπουργείο Οικονομικών εισηγείται την ψήφιση του «δεδομένης της έκτακτης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει η Δημοκρατία λόγω του άμεσου κινδύνου κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού της συστήματος». Η ίδρυση Ταμείου με την επωνυμία Εθνικό Ταμείο Αλληλεγγύης σκοπό έχει να χρηματοδοτεί ή/και να ενισχύει οικονομικώς πιστωτικά ιδρύματα, να προωθεί ή/και να συμβάλλει στην κεφαλαιοποίηση ή/και ανακεφαλαιοποίηση πιστωτικών ιδρυμάτων, ή/και να προωθεί ή και συμβάλλει στη χρηματοδότηση της Δημοκρατίας.
Οι πόροι του Ταμείου θα προέρχονται από εισοδήματα της Δημοκρατίας από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, από ομόλογα ή και χρεόγραφα ή και αξιόγραφα ή/και άλλους τίτλους αξιών, που το Ταμείο εκδίδει και πωλεί από την απόκτηση, διαχείριση ή και διάθεση μετοχών, ομολόγων, χρεογράφων, αξιογράφων ή/και άλλων τίτλων αξιών οποιασδήποτε εταιρεία ή άλλου νομικού προσώπου, από δωρεές ή και εισφορές που γίνονται προς το Ταμείο από οποιοδήποτε πρόσωπο και από οποιαδήποτε άλλη πηγή ή και νόμιμη δραστηριότητα.
Για το δεύτερο νομοσχέδιο για την επιβολή περιοριστικών μέτρων στις συναλλαγές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, το υπουργείο Οικονομικών ενημερώνει τη Βουλή ότι προς αντιμετώπιση της κρισιμότητας της κατάστασης στην κυπριακή οικονομία και μετά από εισήγηση του Διοικητή της ΚΤ, κρίθηκε επιβεβλημένη, η κήρυξη από τον ΥΠΟΙΚ προσωρινής ειδικής τραπεζικής αργίας, καθώς και η εισαγωγή πλαισίου κανόνων που να ρυθμίζουν παραμέτρους λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Το νομοσχέδιο αυτό ετοιμάστηκε με τη σύμφωνη γνώμη του κλιμακίου της τρόικας, που βρίσκεται στην Κύπρο.
Σκοπός είναι η ανάθεση εξουσιών στον ΥΠΟΙΚ ή κατά περίπτωση στο Διοικητή της ΚΤ να μπορούν να παίρνουν περιοριστικά μέτρα, περιλαμβανομένων περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας και με σκοπό τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
Το τρίτο νομοσχέδιο για την εξυγίανση των τραπεζών , που αφορά την αποφυγή άμεσης χρεοκοπίας της Λαϊκής Τράπεζας μαζί με πέντε άλλα υποστηρικτικά σε αυτό θα τεθεί προς ψήφιση αύριο το πρωί.
Πηγή: ΑΜΠΕ
.jpg)
.JPG.webp)
Μια μεγάλη ανατροπή στην πρακτική της Πολιτείας να δεσμεύει μέσω του ΣΔΟΕ τραπεζικούς λογαριασμούς και θυρίδες επέρχεται με απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβούλιο της Επικρατείας (υπ’ αριθμ. 1032/2013) που έκρινε αντισυνταγματική τη σχετική ρύθμιση του Ν. 3296/2004 η οποία προβλέπει δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων σε περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίας. Το όλο ζήτημα πάντως, λόγω της συγκυρίας και της προσπάθειας του κράτους να περιορίσει την φοροδιαφυγή, παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για οριστική κρίση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαφές ότι η αυθαιρεσία και ο αυταρχισμός που εκδηλώνει συχνά η Πολιτεία, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση των δημοσιονομικών προβλημάτων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις μνημονιακές συμβάσεις, φθάνουν στα όριά τους. Πρώτον, γιατί η ένταση των καταστάσεων προκαλεί επαναξιολόγηση των νομοθετημάτων και δεύτερον, γιατί η Δικαιοσύνη φαίνεται να εγκαταλείπει την πρακτική της νομιμοποίησης των αυθαιρεσιών της Πολιτείας.
Η απόφαση του ΣτΕ ότι η διάταξη που παρέχει στην Πολιτεία την δυνατότητα δέσμευσης λογαριασμών συνεπάγεται σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά, καθώς « όσο χρόνο διαρκεί η δέσμευση, το ελεγχόμενο πρόσωπο στερείται της δυνατότητας χρήσης και διάθεσης περιουσιακών του στοιχείων, και μάλιστα ρευστού χρήματος και κινητών αξιών φυλασσομένων σε πιστωτικά ιδρύματα», γεγονός που επιφέρει σοβαρό περιορισμό των περιουσιακών δικαιωμάτων και της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας του φορολογουμένου. Συγκεκριμένα, το ΣτΕ διαπίστωσε ότι η επίμαχη ρύθμιση του Ν. 3296/2004 είναι ευθέως αντίθετη στα άρθρα 5 (δικαίωμα συμμετοχής στην οικονομική κ.λπ. ζωή της χώρας), 17 (προστασία της ιδιοκτησίας) και 25 (αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου) του Συντάγματος, αλλά και αντίθετη στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (προστασία της περιουσίας) τη διάταξη του άρθρου 30 (παράγραφος 5 περίπτωση ε’).
Βεβαίως, λέει το σκεπτικό των συμβούλων Επικρατείας, η διάταξη αποβλέπει στο να προφυλάξει το δημόσιο συμφέρον έναντι του ελεγχόμενου, ώστε να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του Δημοσίου κατ’ αυτού, όταν θα διαπιστωθεί δικαστικά η τέλεση οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου. Όμως, η πρόθεση αυτή της διάταξης δεν αρκεί συνταγματικά για να νομιμοποιήσει τη ρύθμιση του Ν. 3296/2004, ιδιαίτερα δε αφού δεν έτυχε περαιτέρω εξειδίκευσης με το Π.Δ. 85/2005 που ακολούθησε. Το ΣτΕ υπογραμμίζει μάλιστα ότι «καταλείπεται ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση, χωρίς να καθορίζονται κατά τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο οι προϋποθέσεις επιβολής του επίμαχου μέτρου».
Είναι προφανές ότι η εν λόγω διάταξη και το χωρίς κριτήρια ΠΔ μπορούν να αποτελέσουν στα χέρια των επιτήδειων και των επίορκων μέσω εκβιασμών και αντεκδικήσεων. Δυστυχώς, η νομοθεσία της τελευταίας δεκαπενταετίας, αλλά και το συμπίλημα της παραχθείσας νομολογίας εξυπηρέτησαν το πελατειακό κράτος που οδήγησε τη χώρα τελικά στην χρεοκοπία. Είναι τόσο πρόχειρη και φωτογραφική η επίμαχη διάταξη που δεν ορίζει καν διαδικασία εγγυήσεων και άρσης του μέτρου της δέσμευσης. Κατά συνέπεια, ένα από τα μεγάλα έργα της επόμενης περιόδου είναι η αποκάθαρση της νομοθεσίας από τις διατάξεις του πελατειακού κράτους.
Ω! ΒΛΑΚΕΙΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ υπουργός οικονομικών της Κύπρου, Μιχάλης Σαρρής, στις επαφές που θα ξεκινούσαν στην Μόσχα με στελέχη θυγατρικής της Gazprom είχε μαζί του εκπρόσωπο της τρόικας. Όταν αυτό έγινε γνωστό στους ανθρώπους της Gazprom και αμέσως οι επαφές ακυρώθηκαν διότι απλά οι άνθρωποι της Ρωσικής εταιρίας αρνήθηκαν την συζήτηση με αυτούς τους όρους. Ο Σαρρής απάντησε ότι δεν γίνεται και επειδή αρνήθηκαν έμεινε έμεινε ενεός. Ρωτάω: δεν είχαν δίκιο οι Ρώσοι;
Τώρα την μόνη ευκαιρία, που δίνει το Κρεμλίνο αυτή την στιγμή στην Κύπρο, είναι η πρόσκληση σε Αναστασιάδη στην Μόσχα προφανώς χωρίς ανθρώπους της τρόικας.
Ω! Ανοησία!
Ω! Πουλημένοι!
«Οταν ο Διάβολος απαγγέλλει την Αγία Γραφή»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δούμε κατ' αρχάς τα στοιχεία:
Στο Λουξεμβούργο του κ. Γιούνκερ, προέδρου του Γιούρογκρουπ, ο χρηματοπιστωτικός τομέας ΔΕΝ είναι 7 φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της χώρας όπως στην Κύπρο, αλλά 20 φορές μεγαλύτερος...
Στην Ελβετία, το μέγεθος δύο μόνο τραπεζών, της UBS και της Credit Suisse, είναι σχεδόν 7 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ όλης της χώρας...
Στο Βέλγιο, δύο τράπεζες, η Dexia και η Fortis έχουν μέγεθος σχεδόν 4φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας...
Στη Βρετανία, τρεις τράπεζες, οι RBS, Barclays, HSBC, έχουν μέγεθος 4 φορές μεταλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας...
Στη Γερμανία, μια μόνο τράπεζα, η Deutsche Bank, έχει μέγεθος που ανέρχεται σχεδόν στο ΑΕΠ όλης της χώρας...
Στη Γαλλία, μια μόνο τράπεζα, η BNP Paribas, έχει μέγεθος που ξεπερνά όλο το ΑΕΠ της χώρας...
Στην Ισπανία, μια μόνο τράπεζα, η Santander, έχει μέγεθος όσο και το ΑΕΠ της χώρας...
Σε Σουηδία και Ολλανδία το μέγεθος του τραπεζικού τομέα ξεπερνά κατά 3,5 φορές το ΑΕΠ των δύο χωρών...
Σύμφωνα με την «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών» για το έτος 2010 το μέγεθος του χρηματοπιστωτικού τομέα όσον αφορά μόνο τους «άυλους τίτλους» ξεπέρασε τα 1.030 δισ. δολάρια, όταν την ίδια χρονιά το παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν μόλις 62 δισ. δολάρια. Δηλαδή, ήταν μεγαλύτερος κατά 16 τουλάχιστον φορές...
Στην Αμερική, εν μέσω κρίσης, στο τρίτο τρίμηνο του 2009, το 80% της αύξησης των συνολικών κερδών προερχόταν από το χρηματοπιστωτικό τομέα, ο οποίος, όμως, αντιπροσωπεύει μόνο το 25% της αμερικανικής οικονομίας.
Στην Ευρώπη το 2007 - 2008, ενώ το σύνολο της οικονομίας παρουσίαζε ρυθμούς μεγέθυνσης 3%, οι τράπεζες εμφάνιζαν ρυθμούς επέκτασης των κερδοσκοπικών τους κεφαλαίων από 40% μέχρι και 80% το χρόνο.
Ταυτόχρονα, ενώ το εθνικό προϊόν αύξανε με ετήσιο ρυθμό 4%, ο δανεισμός της οικονομίας αύξανε με ρυθμό ανώτερο του 8%.
«Οταν ο Διάβολος απαγγέλλει την Αγία Γραφή»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα αυτά μάς οδηγούν στον Χριστόφορο Κολόμβο, τον ήρωα της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας, ο οποίος το έθετε ως εξής:
«Πίστη, ελπίδα, φιλευσπλαχνία αλλά πιο σπουδαίο απ' όλα αυτά είναι το τραπεζικό κέρδος»...
Ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο» 1 παρατηρεί ότι στην επιδίωξή του για ένα κέρδος της τάξης του 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μην είναι έτοιμος να διαπράξει ο καπιταλιστής, ριψοκινδυνεύοντας ακόμα και να οδηγηθεί στην κρεμάλα.
Εκείνο το 300% για το οποίο μιλούσε ο Μαρξ, και για το οποίο ο καπιταλιστής είναι έτοιμος να διαπράξει κάθε έγκλημα, αποτελεί τη σύγχρονη πραγματικότητα και την τυπική λειτουργία του ιμπεριαλισμού, από την εποχή που ο Λένιν έκανε λόγο για τον «τοκογλυφικό ιμπεριαλισμό».
Φάση κατά την οποία «οι τράπεζες μετεξελίσσονται από το μετριόφρονα ρόλο των μεσολαβητών σε πανίσχυρους μονοπωλητές, που διαθέτουν σχεδόν όλο το χρηματικό κεφάλαιο του συνόλου των καπιταλιστών και των μικρονοικοκυραίων...»
2.Ιδού πώς στο παραπάνω πλαίσιο προκύπτει η «φούσκα» ως αποτέλεσμα της έμφυτης ροπής του χρηματιστικού κεφαλαίου (δηλαδή της σύμφυσης βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου) στην αναζήτηση κέρδους:
Το 1980, η αξία των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων ήταν 12 τρισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου 100% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 1995 είχε ήδη φτάσει στα 64 τρισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου 200% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 2005 είχε εκτιναχτεί στα 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ή πάνω από 300% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 2007στο 350% του παγκόσμιου ΑΕΠ!
Σε διάστημα λιγότερο της τριακονταετίας, δηλαδή, τα περιουσιακά στοιχεία που με τη μορφή μετοχών, ομολόγων κ.λπ. κατείχαν στα χέρια τους τραπεζίτες και κάθε λογής κεφαλαιούχοι και ιδιώτες αυξήθηκαν κατά 1.500%!
«Οταν ο Διάβολος απαγγέλλει την Αγία Γραφή»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνακεφαλαιώνουμε:
1. Ο όγκος των συναλλαγών που αφορά την πραγματική οικονομία δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο το 2% του συνόλου των χρηματικών συναλλαγών.
2. Το Ενεργητικό των τραπεζών τη στιγμή της εκδήλωσης της κρίσης ήταν τριπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ και η αξία των παραγώγων 16 φορές (!) μεγαλύτερη από το παγκόσμιο ΑΕΠ.
3. Ενώ το 2006 το παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν 47 τρισ. δολάρια, η αξία των μετοχών ήταν 51 τρισ. δολάρια, των ομολόγων 68 τρισ. δολάρια και των παραγώγων... 473 τρισεκατομμύρια. Το 2009, το μέγεθος των παραγώγων είχε ανέλθει στα 900 τρισ. δολάρια!
4.Σε κάθε κράτος της Ευρώπης ο κύκλος εργασιών των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στο έδαφός του υπερβαίνει κατά πολύ το ΑΕΠ της χώρας.
Μεσούσης της κρίσης, ο κύκλος εργασιών των τραπεζών στην Ιρλανδία ανήρχετο στο 700% του ΑΕΠ της χώρας, στην Ελβετία στο 650%, στη Γαλλία 320%, στη Γερμανία στο 280%.
5.Στην Ευρωζώνη, όπου το ΑΕΠ των χωρών που την απαρτίζουν κινείται στα 10 τρισ. ευρώ, το Ενεργητικό των τραπεζών ήταν το 2010 πάνω από 43 τρισ. ευρώ, δηλαδή 4 και πλέον φορές μεγαλύτερο.
6.Κάθε δευτερόλεπτο, στο σύγχρονο κόσμο διακινούνται με ηλεκτρονική μορφή στην παγκόσμια αγορά χρήματος περί τα 320 δισ. δολάρια.
7.Το 2008, τα παράγωγα διεθνώς αναλογούσαν στο 976% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος!4
Τι σημαίνουν τα παραπάνω:
α) Οτι η χρηματοπιστωτική «φούσκα» και η υπερεπέκταση του χρηματοπιστωτικού τομέα δεν συνιστά παρά μια τυπική λειτουργία του καπιταλισμού από συστάσεώς του και ειδικά στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.
β)Ο «καπιταλισμός - καζίνο», που εντελώς πρόσφατα ανακάλυψε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών κ. Μοσκοβισί, είναι ο μόνος μονοπωλιακός καπιταλισμός που υπήρξε, υπάρχει και που μπορεί να υπάρξει.
Ηδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, όπως τονίζει ο Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», το 40% του συνολικού πλούτου της Βρετανίας προερχόταν από τόκους κεφαλαίων που ήταν τοποθετημένα στο εξωτερικό.
Ως εκ τούτου, μετά μάλιστα τις τοποθετήσεις του κ. Σόιμπλε, της κυρίας Λαγκάρντ, του κ. Μοσκοβισί, της Αγίας Οικογένειας των Βρυξελλών εν συνόλω, που δικαιολόγησαν τις αποφάσεις τους για την Κύπρο στο όνομα της ανάγκης, όπως είπαν, να μειωθεί το μέγεθος του τραπεζικού τομέα του νησιού- παρουσιάζοντας δηλαδή σαν «δικαιολογητική βάση» για τα ενδοϊμπεριαλιστικά τους παιχνίδια το ίδιο το έγκλημα του συστήματος που υπηρετούν -δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε όπως ο Σαίξπηρ στον «Εμπορο της Βενετίας»:
«Για τους σκοπούς του ο Διάβολος μπορεί να απαγγείλει ακόμα και την Αγία Γραφή»!
1. Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος Γ' , εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 594: «Με την ανάπτυξη του τοκοφόρου κεφαλαίου και του πιστωτικού συστήματος φαίνεται σα να διπλασιάζεται όλο το κεφάλαιο και, που και που, να τριπλασιάζεται από τον διαφορετικό τρόπο, με τον οποίο το ίδιο κεφάλαιο ή ακόμα η ίδια μόνο χρεωστική απαίτηση εμφανίζεται σε διάφορα χέρια με διάφορες μορφές.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του "χρηματικού κεφαλαίου" είναι καθαρά πλασματικό».
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
«Οταν ο Διάβολος απαγγέλλει την Αγία Γραφή»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνακεφαλαιώνουμε:
1. Ο όγκος των συναλλαγών που αφορά την πραγματική οικονομία δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο το 2% του συνόλου των χρηματικών συναλλαγών.
2. Το Ενεργητικό των τραπεζών τη στιγμή της εκδήλωσης της κρίσης ήταν τριπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ και η αξία των παραγώγων 16 φορές (!) μεγαλύτερη από το παγκόσμιο ΑΕΠ.
3. Ενώ το 2006 το παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν 47 τρισ. δολάρια, η αξία των μετοχών ήταν 51 τρισ. δολάρια, των ομολόγων 68 τρισ. δολάρια και των παραγώγων... 473 τρισεκατομμύρια. Το 2009, το μέγεθος των παραγώγων είχε ανέλθει στα 900 τρισ. δολάρια!
4.Σε κάθε κράτος της Ευρώπης ο κύκλος εργασιών των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στο έδαφός του υπερβαίνει κατά πολύ το ΑΕΠ της χώρας.
Μεσούσης της κρίσης, ο κύκλος εργασιών των τραπεζών στην Ιρλανδία ανήρχετο στο 700% του ΑΕΠ της χώρας, στην Ελβετία στο 650%, στη Γαλλία 320%, στη Γερμανία στο 280%.
5.Στην Ευρωζώνη, όπου το ΑΕΠ των χωρών που την απαρτίζουν κινείται στα 10 τρισ. ευρώ, το Ενεργητικό των τραπεζών ήταν το 2010 πάνω από 43 τρισ. ευρώ, δηλαδή 4 και πλέον φορές μεγαλύτερο.
6.Κάθε δευτερόλεπτο, στο σύγχρονο κόσμο διακινούνται με ηλεκτρονική μορφή στην παγκόσμια αγορά χρήματος περί τα 320 δισ. δολάρια.
7.Το 2008, τα παράγωγα διεθνώς αναλογούσαν στο 976% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος!4
Τι σημαίνουν τα παραπάνω:
α) Οτι η χρηματοπιστωτική «φούσκα» και η υπερεπέκταση του χρηματοπιστωτικού τομέα δεν συνιστά παρά μια τυπική λειτουργία του καπιταλισμού από συστάσεώς του και ειδικά στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.
β)Ο «καπιταλισμός - καζίνο», που εντελώς πρόσφατα ανακάλυψε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών κ. Μοσκοβισί, είναι ο μόνος μονοπωλιακός καπιταλισμός που υπήρξε, υπάρχει και που μπορεί να υπάρξει.
Ηδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, όπως τονίζει ο Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», το 40% του συνολικού πλούτου της Βρετανίας προερχόταν από τόκους κεφαλαίων που ήταν τοποθετημένα στο εξωτερικό.
Ως εκ τούτου, μετά μάλιστα τις τοποθετήσεις του κ. Σόιμπλε, της κυρίας Λαγκάρντ, του κ. Μοσκοβισί, της Αγίας Οικογένειας των Βρυξελλών εν συνόλω, που δικαιολόγησαν τις αποφάσεις τους για την Κύπρο στο όνομα της ανάγκης, όπως είπαν, να μειωθεί το μέγεθος του τραπεζικού τομέα του νησιού- παρουσιάζοντας δηλαδή σαν «δικαιολογητική βάση» για τα ενδοϊμπεριαλιστικά τους παιχνίδια το ίδιο το έγκλημα του συστήματος που υπηρετούν -δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε όπως ο Σαίξπηρ στον «Εμπορο της Βενετίας»:
«Για τους σκοπούς του ο Διάβολος μπορεί να απαγγείλει ακόμα και την Αγία Γραφή»!
1. Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος Γ' , εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 594: «Με την ανάπτυξη του τοκοφόρου κεφαλαίου και του πιστωτικού συστήματος φαίνεται σα να διπλασιάζεται όλο το κεφάλαιο και, που και που, να τριπλασιάζεται από τον διαφορετικό τρόπο, με τον οποίο το ίδιο κεφάλαιο ή ακόμα η ίδια μόνο χρεωστική απαίτηση εμφανίζεται σε διάφορα χέρια με διάφορες μορφές.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του "χρηματικού κεφαλαίου" είναι καθαρά πλασματικό».
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Η απόφαση του EUROGROUP για την Κύπρο ισοδυναμεί με πολεμική ενέργεια της ΕΕ εναντίον ανεξάρτητου κράτους-μέλους της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όλη μεθόδευση της ανακοίνωσης του κουρέματος των καταθέσεων στις τράπεζες της Κύπρου δεν ήταν λάθος χειρισμός. Ήταν μια πολύ καλά προετοιμασμένη και προμελετημένη ενέργεια. Είχε πολύ συγκεκριμένη στόχευση, να καταφερθεί, προς όφελος της ευρωζώνης, συντριπτικό πλήγμα στην οικονομία της μεγαλονήσου, η οποία σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στον τραπεζικό πυλώνα, με όλα τα τραγικά και μη αναστρέψιμα συνεπακόλουθα που αυτό το πλήγμα θα επιφέρει στην ίδια την ύπαρξη του Κυπριακού κράτους.
Το πολιτικό θρίλερ που ακολούθησε και η τελική καταψήφιση του σχεδίου, με πρόσχημα τη ριζική αντίθεση του Κυπριακού λαού στη μεθόδευση που ακολουθήθηκε, αποσκοπούσε και αποσκοπεί στο να προστατευθεί το πολιτικό σύστημα και οι τραπεζίτες οι οποίοι έχουν επ’ ωφελεία τους λεηλατήσει, στην κυριολεξία, την καταθετική βάση των τραπεζών.
Τόσο οι Ευρωπαίοι, όσο και η κυπριακή ηγεσία, ήξεραν πολύ καλά από την πρώτη στιγμή, ότι ήταν αδύνατο να αντληθούν τα 5,8 δις από το κούρεμα των καταθέσεων, διότι, πολύ απλά, οι καταθέσεις δεν υπήρχαν στα ταμεία των τραπεζών. Ότι στην πραγματικότητα ήταν απλές λογιστικές εγγραφές, χωρίς κανένα αντίκρισμα.
Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι γνώριζαν – Ευρωπαίοι και κυπριακό πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του - την καταλήστευση των τραπεζικών καταθέσεων από τους ίδιους τους τραπεζίτες, αποφάσισαν να παίξουν επικίνδυνα πολιτικά παιγνίδια σε βάρος του κυπριακού λαού και προκειμένου ο ίδιος να επωμισθεί το συνολικό βάρος της κάλυψης της κατάμαυρης τρύπας που έχει δημιουργηθεί με ταυτόχρονη μετατροπή της Κύπρου σε ανυπόληπτο προτεκτοράτο.
Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου συνήργησε – σε πλήρη σύμπνοια με τους Ευρωπαίους και τους δωσίλογους των Αθηνών – στο εγκληματικό πλήγμα κατά της οικονομίας της Κύπρου, με την εξαγγελία για κούρεμα των καταθέσεων. Παρέδωσαν έτσι, αμαχητί, την οικονομία του νησιού στους Ευρωπαίους αποικιοκράτες, πρώτα και κύρια στους Γερμανούς. Στη συνέχεια φόρεσαν το μανδύα της δήθεν αντίστασης για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και να απαλλάξουν εαυτόν και τραπεζίτες από την ευθύνη της εγκληματικής λεηλασίας της καταθετικής βάσης και την αποκάλυψη του γεγονότος, ότι τα ταμεία των τραπεζών είναι άδεια.
Το Ε.Πα.Μ. προειδοποιεί για άλλη μια φορά τον κυπριακό λαό, ότι οι πολιτικοί του θα χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι την καταψήφιση του κουρέματος, για να βάλουν χέρι στα ασφαλιστικά ταμεία, στα αποθεματικά του δημόσιου κορβανά και στη συνέχεια στη δημόσια και ιδιωτική περιουσία του κυπριακού λαού.
Αυτή τη στιγμή η μόνη διέξοδος επιβίωσης για τον κυπριακό λαό είναι η οργάνωση παλλαϊκού αγώνα, για την ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος του νησιού, στο σύνολό του, και την απεμπλοκή της Κύπρου, άμεσα, από την ευρωζώνη, με άμεση υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Σε διαφορετική περίπτωση, ο λαός της Κύπρου θα οδηγηθεί σε αδιέξοδα που θα πάρουν μορφή τραγωδίας για την ύπαρξη του κυπριακού ελληνισμού, σαν κρατικής οντότητας.
20 Μαρτίου 2013
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ του Ε.Πα.Μ.