Σχόλιο της Ι.Μ.Πειραιώς σε άρθρο του Μ.Πρωτ.Γεωργίου Τσέτση

Με μεγάλη έκπληξη είδαμε δημοσιευμένη στο διαδίκτυο άρθρο του Μεγ. Πρωτοπρ. π. Γεωργίου Τσέτση, στο οποίο σχολιάζει, στην ουσία λογοκρί...

Με μεγάλη έκπληξη είδαμε δημοσιευμένη στο διαδίκτυο άρθρο του Μεγ. Πρωτοπρ. π. Γεωργίου Τσέτση, στο οποίο σχολιάζει, στην ουσία λογοκρίνει, την εγκύκλιο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ επί τη ευκαιρία της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Επειδή το άρθρο του ως άνω κληρικού αδικεί την αλήθεια των πραγμάτων ως προς το περιεχόμενο της εγκυκλίου του Σεβασμιωτάτου, θεωρήσαμε αναγκαίο, να προχωρήσουμε στον σχολιασμό, που επακολουθεί, όχι γιατί ελπίζουμε να πείσουμε τον συγγραφέα σε κάποιες αλήθειες, αλλά κυρίως για να διαφωτίσουμε τους αναγνώστες εκείνους, που έτυχε να διαβάσουν το άρθρο του και προβληματίστηκαν πάνω στους ισχυρισμούς του.
Κατ’ αρχήν ο π. Γεώργιος αμφισβητεί οποιαδήποτε σχέση συνεργασίας και συμπορεύσεως μεταξύ του Σιωνισμού (και του εκτελεστικού βραχίονός του, της Μασωνίας) με τον Οικουμενισμό. Ο ισχυρισμός του Σεβασμιωτάτου ότι «υπάρχει ένα προκαθορισμένο σχέδιο ενώσεως», το οποίο προωθεί η Μασωνία και ο Διεθνής Σιωνισμός και το οποίο αποσκοπεί στην ένωση όλων των απανταχού της γης ομολογιών και θρησκειών σε μια «πανθρησκεία με αρχηγό τον αιρεσιάρχη Πάπα της Ρώμης ο οποίος θα παραδώσει την παγκόσμια εξουσία στον Αντίχριστο» είναι κατά τον συγγραφέα «τραβηγμένος από τα μαλλιά». Το ως άνω σχέδιο ενώσεως είναι ένα «παράδοξο και ξενίζον μακιαβελικό σχέδιο», αποτελεί δε «σενάριο», μη έχον ερείσματα από έγκυρες πηγές. Παρά κάτω προσθέτει, ότι ο ισχυρισμός «ότι πίσω από κάθε οικουμενιστική ενέργεια βρίσκεται ο δάκτυλος του Σιωνισμού» είναι «έωλος». Απόδειξις οι μύδροι «που εκτοξεύουν, από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 ήδη, διάφορα Σιωνιστικά κέντρα κατά του ΠΣΕ…». Κατ’ αρχήν διαφεύγει της προσοχής του π. Γεωργίου το γεγονός, ότι η ως άνω εγκύκλιος δεν αποτελεί επιστημονική διατριβή, ώστε να υπάρχη η αναγκαιότης παραπομπών σε πηγές, αλλά έχει σκοπό καθαρά ποιμαντικό, αποβλέπει δηλαδή στην ενημέρωση και πνευματική οικοδομή του πιστού λαού της επαρχίας του.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ