Ψηφίζει (εκ μέρους των ΑΝΕΛ) Δούρου και Μιχαλολιάκο...

Ioannis Moiras . Με ρωτούν γνωστοί και φίλοι τι θα τους πρότεινα να ψηφίσουν. Άνθρωποι με ώριμη πολιτική σκέψη και ελεύθερη δημοκρατι...

Ioannis Moiras.

Με ρωτούν γνωστοί και φίλοι τι θα τους πρότεινα να ψηφίσουν. Άνθρωποι με ώριμη πολιτική σκέψη και ελεύθερη δημοκρατική συνείδηση είναι, επομένως ας ψηφίσουν ότι θέλουν. Μπορώ μονάχα να τους πω τι θα ψηφίσω εγώ προσωπικά και για ποιους λόγους. Ανοιχτά όπως κάνω πάντα, καταβάλλοντας κατά καιρούς και το αναλογούν κόστος.

Για την ευρωκάλπη δεν τίθεται καν λόγος ότι ψηφίζω το Κίνημα στο οποίο ανήκω ως μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά πάνω και πέρα απ’ όλα, ως απλό μέλος του ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι η μοναδική γνήσια πολιτική φωνή ενάντια στα μνημόνια και την τραπεζοκρατία και υπέρ μίας εθνικά υπερήφανης πολιτικής, με προτάσεις για την ουσιαστική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η μοναδική πολιτική φωνή που αντιτάσσεται στο ξεπούλημα της χώρας σε ξένα και ντόπια τραστ συμφερόντων και σε ολιγάρχες που θέλουν να διαφεντεύουν το κράτος και τη χώρα.
Η μοναδική πολιτική φωνή που θέτει κόκκινες γραμμές στα εθνικά θέματα.
Και φυσικά, αξίζει στήριξη προσωπικά ο Πάνος Καμμένος για τον αγώνα τον οποίο με συνέπεια δίνει σε όλη τη διαδρομή του, ορμώμενος από την αγάπη και την αφοσίωσή του στην Πατρίδα και το λαό μας.
Η απάντηση στο δίλημμα κυβέρνηση ή ΣΥΡΙΖΑ, είναι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Για τις περιφερειακές θα ψηφίσω Δούρου, προκειμένου να δεχτεί πολιτικό πλήγμα η συγκυβέρνηση. Θεωρώ αδιανόητο με την αποχή ή με μία άκυρη ψήφο να δώσει κανείς το δικαίωμα στο Σγουρό να επανεκλεγεί, με Σαμαρά και Βενιζέλο στο πλάι του να πανηγυρίζουν. Ο Σγουρός είναι το δημιούργημα του κομματικού σωλήνα του σημιτικού ΠαΣοΚ που πίσω από τα χαμόγελά του και τις δημόσιες σχέσεις του κρύβονται η συναλλαγή, η διαπλοκή και οι δυνάμεις της ξένης εισβολής-κατοχής υπό τον Φούχτελ.
Είναι σίγουρο ότι δεν μου αρέσει το ύφος επαγγελματίας πολιτικού που έχει η Δούρου, η εντύπωση που σου δίνει ότι θα σε κατασπαράξει αν δεν της δώσεις την ευκαιρία να κάνει ένα ακόμη βήμα εμπρός στην καριέρα της, η αριστερότητα του Κολωνακίου και του φουά-γκρα που πρεσβεύει τα οποία είναι πράγματα εντελώς ξένα προς τους αγώνες και τις αγωνίες ενός λαού που σκοπίμως βάλλεται και μίας Κοινωνίας που εξαθλιώνεται, η πανάκριβη καμπάνια που έκανε σε εποχές πείνας και με πόρους άγνωστης (ως προς τη δική μου γνώση τουλάχιστον) προέλευσης, η δήθεν τυχαία συνάντησή της στα δικά μου μέρη του Πειραιά με το Μαρινάκη, ούτε και η πεποίθηση της όπως και των περισσότερων Συριζαίων ότι το παλικαρίσιο 9,3% που πήρε ο δικός μας συνδυασμός στον Πειραιά τους ανήκει δικαιωματικά στον β’ γύρο με μία απλή έκκληση του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη τους στον Πειραιά προς εμένα, δίχως να εισέλθουν σε προγραμματικό-πολιτικό διάλογο από την πρώτη -κιόλας- στιγμή που έληξε ο α’ γύρος. Αυτό δηλώνει έλλειψη πολιτικής σοβαρότητας και επίδειξη αλαζονείας.
Ακόμη περισσότερο δεν μου αρέσει το γεγονός ότι το κόμμα από το οποίο προέρχεται η Δούρου είναι πολιτικά ασταθές και αναξιόπιστο ως προς τον αντιμνημονιακό αγώνα που θα έπρεπε από κοινού να δίνει με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (βλέπε δηλώσεις Σταθάκη, Δραγασάκη για χρέος-μνημόνια κ.α.), ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που μας συμπεριφέρεται ως άφιλο και εχθρικό. Τα παραδείγματα, αναρίθμητα: - Η άρνησή του να βάλει την υπογραφή του κάτω από την πρότασή μας για παραπομπή Παπανδρέου-Βενιζέλου-Παπακωνσταντίνου-Παπαδήμου για τη λίστα Λαγκάρντ, που προκάλεσε το δυσφημιστικό για εμάς γεγονός να ‘ρθεί εκ των υστέρων να βάλει τις δικές της υπογραφές η Χρυσή Αυγή, προκειμένου να τεθεί η πρόταση τελικά σε ψηφοφορία. - Η άρνησή του να ψηφίσει όχι στην πρόταση άρσης της ασυλίας του Πάνου Καμμένου για τη δήθεν δήλωση περί δήθεν λιντσαρίσματος του Πάχτα. - Η δήλωση Τσίπρα ότι δεν ξέρει αν στην επόμενη βουλή θα υπάρχουν καν Αν.Ελλ. - Η συστηματική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα της αυτοδυναμίας, να υφαρπάξει την αριστερή ψήφο που έχουμε πάρει ως Αν.Ελλ., μολονότι γνωρίζουν ότι προκειμένου να αποκτήσουμε ένα αριστερό «κοινό», είχαμε διαρροές από τα δεξιά μας και παρ’όλα αυτά κάποιοι Συριζαίοι εξακολουθούν να μας λοιδορούν ως τάχα εθνικιστές ή ακροδεξιούς. - Οι κατά καιρούς επιθέσεις εναντίον των Αν.Ελλ. από εφημερίδες ανήκουσες στη σφαίρα επικοινωνιακής προβολής των απόψεων του ΣΥΡΙΖΑ (Εφημερίδα των Συντακτών, Αυγή κ.α.). - Το γνωστό φλερτ για κυβερνητική συνεργασία με κάτι τύπους σαν τον Κουβέλη. Και πολλά άλλα ακόμη.
Με κρύα καρδιά δίνω λοιπόν την (ξεκάθαρα αντιμνημονιακή-αντικυβερνητική) ψήφο μου στη Δούρου, που βεβαίως δεν αποτελεί λευκή επιταγή αλλά ψήφο ανοχής, θυμίζοντας ότι θα είμαι παρών και μάχιμος στο επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο ως εκπρόσωπος του Πειραιά. Αν δεν είναι η περιφερειάρχης που η Αττική και ειδικά ο Πειραιάς χρειάζονται, στο πρόσωπό μου θα βρει τον πιο σκληρό αντίπαλο.

Τέλος, σε ότι αφορά το Δήμο Πειραιά θα ψηφίσω Μιχαλολιάκο. Σίγουρα αντιπροσωπεύει τον παλαιοκομματισμό. Δεν έχει το πολιτικό θάρρος ή την αίσθηση της εθνικής ευθύνης να εγκαταλείψει τη μνημονιακή αντιλαϊκή αντιπατριωτική νέα Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, ακόμη και αν μέσω στελεχών και υπουργών της στηρίζει ανοιχτά τους αντιπάλους του. Και η πολιτική επιβίωσή του, θα σημάνει δυστυχώς και την πολιτική επιβίωση πολιτικών χαμινιών και πολιτικών προικοθήρων του περιβάλλοντός του, η παρουσία των οποίων μολύνει την ποιότητα της πολιτικής στον Πειραιά. Γεγονός είναι πάντως ότι σήμερα κάθε Πειραιώτης μπορεί να δει τυχαία στους δρόμους της πόλης τον δήμαρχό του και να του τα χώσει κατά πρόσωπο, χωρίς να κινδυνεύει, πριν καν κάνει μισό βήμα εμπρός, να στριμωχτεί στη γωνία από τίποτα φουσκωτούς. Θεωρώ αδιανόητο στο έτος 2014 να γίνει ο Πειραιάς άντρο της βίας και του ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε, όπως και να πηγαίνει οποιοσδήποτε να παραχώνει στους πεινασμένους εικοσάευρα μαζί με ψηφοδέλτια. Θεωρώ αδιανόητο να γίνει ο Πειραιάς μας Μπογκοτά και γι' αυτό το λόγο θα ψήφιζα οποιονδήποτε ή οτιδήποτε κατέβαινε αντίπαλος στο συνδυασμό Μαρινάκη (και όχι Μώραλη).
Αυτά θα πράξω σήμερα στην κάλπη και δεν ξέρω πόσο βοήθησαν, ποιον και σε τι.