Εσαεί επίκαιρο το ερώτημα του Παπαδιαμάντη: Ως πότε θα είμαστε αχαρακτήριστοι Γραικύλοι;

Γράφει ο Μαγια. Ετερόκλητος τηλε-θίασος, συνοθύλευμα Μνημονιακών, οπερέτα ή επιθεώρηση; Ασυμφωνία για το μότο της νέας σύνθεσ...

Γράφει ο Μαγια.

Ετερόκλητος τηλε-θίασος, συνοθύλευμα Μνημονιακών, οπερέτα ή επιθεώρηση; Ασυμφωνία για το μότο της νέας σύνθεσης της κυβέρνησης των εγχώριων επιστατών.

Τα πρόσωπα, που επελέγησαν για να στελεχώσουν το κυβερνητικό σχήμα της συμφοράς, οι λεπτομέρειες και οι αναλύσεις δεν έχουν καμία μα καμία σημασία, ανεξάρτητα πως παρουσιάζεται ο ανασχηματισμός από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους, τα «στημένα» ρεπορτάζ των καναλιών και τους δημοσιογραφίσκους της εξαγορασμένης παχυλής επιβίωσης.
Μετρ της πολιτικής απάτης οι κυβερνητικοί εταίροι επιμένουν να μην ορρωδούν προ ουδενός. Κατά την πανηγυρική συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, την ίδια ώρα που δημοσιοποιείτο η έκθεση του ΔΝΤ, ο ένας (Σαμαράς) μιλούσε για «αισιοδοξία», «ανάπτυξη», «διατήρηση των πλεονασμάτων» και ο άλλος (Βενιζέλος) για «μετατροπή των πλεονασμάτων σε κοινωνικό μέρισμα», αποκλείοντας τη λήψη νέων μέτρων. Και οι δυο ήξεραν πολύ καλά ότι λένε ψέματα. Και δη ασύστολα.
Μάλιστα, στην έκθεση του ΔΝΤ υπάρχει συνημμένη επιστολή των Σαμαρά, Στουρνάρα και Προβόπουλου προς την Τρόικα από τις 14 Μαΐου, δηλαδή πριν από τις εκλογές, δια της οποίας παρέχονται εγγυήσεις στους δανειστές ότι -αν χρειαστεί- θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα στο πλαίσιο των επικαιροποιήσεων του Μνημονίου!

Βέβαια, το ερώτημα «αν χρειαστεί», απαντάται από το ΔΝΤ, το οποίο προβλέπει δημοσιονομικό κενό 7,7 δισ. και χρηματοδοτικό κενό 12,6 δισ. έως το 2017 και εκτιμά ότι είναι σχεδόν απίθανο να αποφευχθούν νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέες δυσμενείς παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Ωστόσο, το πλέον εξοργιστικό και ανησυχητικό όλων δεν είναι τα κατά συρροή ψεύδη των εθελόδουλων του Βερολίνου, οι οποίοι και απόλυτη γνώση των ολέθριων συνταγών του ΔΝΤ και των λοιπών επικυρίαρχων έχουν και έχουν συμφωνήσει να τις εφαρμόσουν. Είναι το γεγονός ότι, το 1/3 των ψηφοφόρων συνεχίζει να εμπιστεύεται τις δόλιες παπάτζες τους.

Τι πιο φυσιολογικό, θα πείτε, εάν όλοι τούτοι είναι ολιγάρχες, διαπλεκόμενοι, ληστές με λευκά κολάρα. Δηλαδή, η ψήφος τους υπαγορεύεται από τα αλλότρια συμφέροντά τους.

Αλλά, να πάρει ο διάβολος, η συντριπτική πλειοψηφία όσων στήριξαν με την ψήφο τους, στις ευρωεκλογές, τους τοποτηρητές των συμφερόντων των δανειστών απαρτίζεται από ταλαίπωρους, εξαθλιωμένους, από τις Μνημονιακές πολιτικές, πολίτες.

Εσαεί επίκαιρο το ερώτημα του Παπαδιαμάντη: Ως πότε θα είμαστε αχαρακτήριστοι Γραικύλοι;