Η αποκατάσταση του νεοέλληνα

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος Πριν από δυο περίπου χρόνια είχα μια cyber φίλη, ενεργό στέλεχος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Την κοπέλ...

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος

Πριν από δυο περίπου χρόνια είχα μια cyber φίλη, ενεργό στέλεχος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Την κοπέλα δεν την ήξερα προσωπικά, η γνωριμία ήταν μέσω του Facebook.

Έδειχνε πολιτικά δραστήρια και σχεδόν καθημερινά "πόσταρε" σχόλια τα οποία έδειχναν την πολιτική της ταυτότητα και την αντίθεση της στα μνημόνια και την περιοριστική πολιτική.

Πολύ λίγο μετά τη cyber γνωριμία μας, άρχισαν οι αλλεπάλληλες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Η κυρία αυτή "ανέβαζε" μαχητικές φωτογραφίες απο τις διαδηλώσεις. Μόνο που αφού αυτές τελείωναν ανέβαζε και φωτογραφίες με τίτλους "στο Κολωνάκι για καφέ μετά την διαδήλωση" ή "στο Jackson's για χαλάρωση μετά απο μια έντονη ημέρα". Και τα "like" έπεφταν σαν την βροχή, straight.

Την ίδια περίπου εποχή ένας παλιός γνωστός, πρώην συμμαθητής απο το Λύκειο στη Γκράβα, εμφανίστηκε ξανά στη ζωή μου. Πολιτικά περιπλανώμενος αριστερός, ίσως ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα που έχει περάσει από περισσότερα πολιτικά κόμματα ακόμα και απο τον μετρ του χώρου, κύριο Μπίστη. Μέσα σε αυτά τα δυο τρία χρόνια, απογοητευμένος από το ΠΑΣΟΚ, έχει δηλώσει με περίσσιο θράσος είτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, είτε στέλεχος του ΕΠΑΜ, είτε στέλεχος ακόμα και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Φέτος το καλοκαίρι μετά απο μια μακρά περίοδο πολιτικής δράσης, ή ονείρωξης, με αναρτήσεις στο Facebook, αντάξιες της μαχόμενης αριστεράς, ο φίλος αυτός φόρεσε τα καθόλα επαναστατικά timberland παπουτσάκια του, το καθόλα επαναστατικό κροκοδειλάκι στο στήθος και πήγε να ξαποστάστει στο 5άστερο ξενοδοχείο του. Σε τελευταία επικοινωνία που είχα μαζί του με ενημέρωσε πως ο βραδινός μπουφέ δεν είναι αντάξιος των 5 αστέρων του ξενοδοχείου. Του πρότεινα γυρνώντας με το καλό, να θέσει το θέμα του κακού μπουφέ στο επόμενο συνέδριο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οπότε τον ερχόμενο χειμώνα να είστε προετοιμασμένοι για μεγάλα γεγονότα στο Σύνταγμα. Βέβαια μπορεί να αναρτήσει τα παράπονα του και στο Facebook και τότε σίγουρα όλος ο μεσήλικος με πολλά (α) στερητικά γυναικείος πληθυσμός που τον θαυμάζει θα αντιδράσει. Η ζημιά που θα γίνει στο ξενοδοχείο θα είναι μεγαλύτερη και από μια κακή κριτική στο trivago.

Παράλληλα με τις παραπάνω γνωριμίες, σε ενα club βελτίωσης οχημάτων γνώρισα και τον κύριο Νίκο. Εξαιρετικός κύριος. Εξαιρετικός και σε όλα τα do it yourself γύρω απο την βελτίωση του αυτοκινήτου. Πιάνουν τα χέρια του και βοηθά. Με το club που και που πηγαίνουμε για καμία μπύρα, συζητάμε για τα αυτοκίνητα και συχνά δημιουργούνται και πηγαδάκια. Οι κουβέντες γίνονται μερικές φορές πιο προσωπικές. Σε μια απο αυτές ο κύριος Νίκος έλεγε πως είναι δημόσιος υπάλληλος. Μάλιστα ένιωσε την ανάγκη να μας πει οτι στο γραφείο πάει όποτε θέλει, όποια ώρα και μέρα θέλει. "Σιγά μη κάτσω να σκάσω" έλεγε. "Την επομενη εβδομάδα θα χτυπήσω μια αναρρωτική". Μετά τις αλλεπάλληλες μειώσεις, ξαφνικά, να σου ο κύριος Νίκος με τον μαίανδρο. Εθνικόφρων ο κύριος Νίκος μέχρι τα μπούνια. Μάλιστα σε ενα δικό μου άρθρο που τόλμησε το τρομακτικό να αναδημοσιεύσει, χωρίς να ξέρει οτι το έγραψα εγώ με έλουσε, λέγοντας μεταξύ άλλων οτι είμαι "Πασόκος βολεμένος". Μόνο που δεν διόρισε εμένα το ΠΑΣΟΚ αλλά τον κύριο Νίκο. Αλλά είπαμε, εξαιρετικός ο κύριος Νίκος, και εθνικόφρων.

Παντού γύρω μου βλέπω τέτοια φαινόμενα. Θυμάμαι ακόμα τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ να κλαίνε και να αγορεύουν πύρρειους λόγους τις βραδιές του κλεισίματος της ΕΡΤ. Και τώρα τους βλέπω να βρίσκονται πάλι στις επάλξεις του ρουσφετιού και της παραπληροφόρησης όντας δημοσιοπλάνοι στη ΝΕΡΙΤ. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Βλέπω ένα κόμμα το οποίο επικαλείται τον άλλο δρόμο και ζητάει να κυβερνήσει, να δικαιώνει όλους αυτούς που ρουσφετολογικά, πελατειακά, αντίπαραγωγικά και ανήθικα, μπήκαν και λειτουργούν στον δημόσιο τομέα. ´Εναν δημόσιο τομέα που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ακόμα χειρότερος. Ένας δημόσιος τομέας, στον οποίο όλοι είτε ενεργητικά είτε παθητικά, είτε λαδώνονται είτε κάνουν τα στραβά μάτια στο λάδωμα του διπλανού υπαλλήλου. Βλέπω τις καθαρίστριες να παίρνουν τηλεοπτικό χρόνο μεγαλύτερο και απο τα oscar, μόνο και μόνο επειδή σαν σύγχρονες αρκούδες κάνουν τα χατίρια του αρκουδιάρη και φωνάζουν εν χορώ συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά ειναι λίγο πολύ τα αντιμνημονιακά κόμματα και οργανώσεις στην Ελλάδα. Αυτοί είναι λίγο πολύ οι αντιμνημονιακοί πολίτες στην Ελλάδα. Άνθρωποι και κόμματα που απλά επιδιώκουν να γίνουν τα πράγματα όπως ήταν. Όχι να γίνουν καλά, απλά να γίνουν όπως πριν. Να ξανααυξηθούν οι μισθοί ανεξάρτητα από το αν τους αξίζουν αυτοί που τους παίρνουν. Να ξανααυξηθούν οι μισθοί, αλλά να μην μειωθούν τα ρουσφέτια. Να γίνουν λοιπόν όλα όπως ήταν. Να αποκατασταθεί η τάξη για τον νεοέλληνα. Και για αυτά παλεύουν. Όταν δεν χρειάζεται βέβαια να πάνε διακοπές. Γιατί τότε, στις διακοπές, ακόμα και νομοσχέδια όπως αυτό του υπουργείου οικονομικών δεν δημιουργούν αντιδράσεις. Το καλοκαίρι είναι ιερό. Όπως και τα μπάνια του λαού. Οπότε τώρα μπορεί να ψηφιστεί οτιδήποτε. Δεν πειράζει κανέναν ούτε η καταστροφή της μεσαίας τάξης, ούτε το ξεπούλημα, ούτε τίποτα.

Η κοπέλα από τους ΑΝΕΛ έφυγε, ο φίλος ψάχνει κόμμα να στεγάσει τη μεγαλομανία και το ψώνιο του και ο κύριος Νίκος έχει πάει διακοπές στο εξοχικό που έφτιαξε με τα "επιδόματα" και τον ιδρώτα του. Και η Ελλάδα έχει γίνει χειρότερη από ποτέ. Έχει γίνει σχεδόν αντάξια των πολιτών. Τόση παρακμή.

Και οι πολιτικοί βέβαια έχουν γίνει τόσο κακοί, όσο οι πολίτες που τους εκλέγουν. Γι αυτόν τον λόγο στην Ελλάδα έχουν επιβιώσει πολιτικοί σαν τον κύριο Σαμαρά, σαν την κυρία πρώην Μπακογιάννη, σαν τους κύριους Βορίδη, Γεωργιάδη, Γιακουμάτο, Βενιζέλο, Λοβέρδο, Μπίστη, Κανέλη, Βούρτση και πολλά άλλα ταλέντα.

Καλό καλοκαίρι λοιπόν και καλούς αγώνες από Σεπτέμβριο. Μήπως και το ρουσφέτι αρχίσει να αξίζει πάλι. Γιατί πώς να πεις ευχαριστώ σε αυτόν που θα σε βολέψει στο δημοσιο όταν ο μισθός θα ειναι 600€. Πρέπει να δώσει κάτι παραπάνω. Φιλική συμβουλή πάντως. Αν κάποιος φίλος απολυθεί, μπορεί να δηλώσει καθαρίστρια. Θα ασχοληθεί μαζί του ο ΣΥΡΙΖΑ και θα τον δείξει και η τηλεόραση.

Καλό καλοκαίρι.