«Πώς ζουν οι Έλληνες τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία» επιγράφεται ανάλυση της γερμανικής εφημερίδας Rheinische Post για τις δ...
«Πώς ζουν οι Έλληνες τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία» επιγράφεται ανάλυση της γερμανικής εφημερίδας Rheinische Post για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά ο ελληνικός... πληθυσμός: «Δημοσιονομικό έλλειμμα, υψηλά επιτόκια, βιωσιμότητα χρέους: Πίσω από τους τεχνικούς όρους κρύβεται μια τραγωδία. Διότι οι Έλληνες υποφέρουν όσο ποτέ άλλοτε από τις επιπτώσεις της κρίσης», διαβάζουμε στον υπότιτλο.
Στο άρθρο επισημαίνεται: «Το καλοκαίρι του 2014 η Ελλάδα μοιάζει να είναι και πάλι μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Οι ταβέρνες γεμάτες, τα φέρι μπόουτ για τα νησιά υπερπλήρη. Η χώρα δείχνει να βρίσκει και πάλι την ισορροπία της. Οι περισσότεροι κάνουν αυτό που έκαναν πάντα μετά από μια κρίση: τα φέρνουν βόλτα όπως όπως.
Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Δεν περνούν μερικά λεπτά και οι άνθρωποι μιλούν για τα σημάδια που άφησαν πίσω τους η αυστηρή λιτότητα, οι περικοπές μισθών και οι μειώσεις συντάξεων. Οι αυτοκτονίες έχουν διπλασιαστεί, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25% και οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα συχνά ακόμα περισσότερο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ωστόσο η απουσία προοπτικής.
Μια μικρή αχτίδα ελπίδας είναι τα πρόσφατα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας. Ακόμα και η μικρότερη ύφεση θεωρείται επιτυχία. Την ίδια στιγμή 19 εκ. τουρίστες επισκέπτονται φέτος την Ελλάδα. Όμως ο τουρισμός δεν αρκεί για να επιβιώσει οικονομικά η χώρα. Ακόμα και αν αυξηθεί η παραγωγή ημικατεργασμένων και πετροχημικών προϊόντων ή γενόσημων ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι βασανιστικά μακρύς», καταλήγει η γερμανική εφημερίδα.
Πηγή
.jpg)
Εμπρός να φαμ ντε λα πατρί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμάς δεν μας νοιάζει αν υπάρχουν δεκατρείς εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι συμπατριώτες μας.
Εμάς δεν μας νοιάζει αν τρεις τέσσερεις χιλιάδες συμπατριώτες μας αυτοκτόνησαν από απελπισία γιατί τα οικονομικά τους πήγανε κατά διαόλου, και στο σπίτι τους το ψωμί το λένε ψωμάκι.
Εμάς δεν μας νοιάζει για τα ορφανά που άφησαν πίσω τους καθώς και για τις γυναίκες τους ή τους γονιούς τους, παρένθεση, ( ΠΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ?) ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Και δεν είναι ρατσισμός είναι η αλήθεια……..
Εμάς δεν μας νοιάζει από ποιες πλάτες θα βγούνε αυτά που ζητάμε από το κράτος, δηλαδή αυτά που μας έκοψε από τον μισθό μας κάνοντας αυτό που έκανε σε όλους τους συμπατριώτες μας.
Εμάς δεν μας νοιάζει αν το κράτος μας με σκυμμένη την κεφαλή θα πάρει και άλλα δανεικά για να μας ικανοποιήσει.
Εμάς μας νοιάζει η προσωπική μας βόλεψη που την ονομάσαμε αξιοπρέπεια μας, εμάς που έχουμε την δουλειά μας βρέξει λιάσει μας νοιάζει να περνούμε καλά, να μην στερούμαστε μόνο τα αναγκαία προς το ζην αλλά και τα περιττά, εμάς μας νοιάζει να μπορούμε να πηγαίνουμε τις διακοπές μας όπως τον παλιό καλό καιρό,
Εμάς μας νοιάζει τα παιδιά μας να μπορούν να έχουν κινητό τελευταίας τεχνολογίας, η σύζυγος μας να μπορεί να πηγαίνει στα SPA να φτιάχνει το κορμάκι της, και εμείς να μπορούμε να αλλάζουμε αυτοκίνητο κάθε τέσσερα χρόνια.
Γι’ αυτό και πάμε στα δικαστήρια και μας δικαιώνουν βλέποντας τον πόνο μας, γιατί δεν γίνετε, είναι οφθαλμοφανές ένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος όπως Εμείς να στερείτε τα παραπάνω, δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε η κοινωνία, και τον τελευταίο άνεργο να ρωτήσετε αυτό θα σας πει, ακόμη και αυτόν που έχει βάλει την θηλιά στο λαιμό του και ετοιμάζετε να κλωτσήσει το σκαμνί που πατάει αυτό θα σας πει, και τον πατέρα που ψάχνει για δανεικά για να πάει φαί στο σπίτι του αυτό θα σας πει, έχουμε την έγκριση ολόκληρης της κοινωνίας, και το εικοσάχρονο παλικάρι που είναι σκυμμένο στον σκουπιδοτενεκέ αυτό θα σας πει, δεν μας θέλουν οι συμπατριώτες μας στριμωγμένους οικονομικά, μας θέλουν περήφανους, μας θέλουν τσαμπουκάδες, μας θέλουν να ξοδεύουμε, να έχουμε τον παχουλό λογαριασμό μας στην τράπεζα, άνθρωποι είμαστε μπορεί να πάθουμε και κάτι…. Και τότε ποιος θα μας κοιτάξει? Οι λιμασμένοι και οι κακομοίρηδες?