Εις μνήμη Θεοφάνη Τόμπρα...

Aπό τον  Ευριπίδη Μπίλλη Τ. Επίκουρο Καθηγητή ΕΜΠ Από τις αρχές του 1981 ήταν πλέον φανερό ότι τις επερχόμενες εκλογές θα τις κέρδιζε τ...

Aπό τον Ευριπίδη Μπίλλη
Τ. Επίκουρο Καθηγητή ΕΜΠ


Από τις αρχές του 1981 ήταν πλέον φανερό ότι τις επερχόμενες εκλογές θα τις κέρδιζε το ΠΑΣΟΚ.
Παραμονές του Πάσχα του 1981. Με καλεί αναστατωμένος ένας Γενικός Διευθυντής και μουζητά, εγώ ένας απλός Υποδιευθυντής να συνοδεύσω τον τότε Υπουργό Συγκοινωνιώνονόματι Μούτσιο για να ευχηθεί στο προσωπικό για τις γιορτές του Πάσχα. Ο ΓενικόςΔιευθυντής αυτός είχε προαχθεί στη θέση αυτή από το κόμμα της ΝΔ (Νέας Δημοκρατίας, τοκόμμα που ίδρυσε ο Καραμανλής αμέσως μετά τη δικτατορία).

Του λέω. Κύριε τάδε, νομίζω τον υπουργό θα πρέπει να συνοδεύσει ένας Γενικός Διευθυντής.Δηλαδή εσείς.
Τον είδα να αναστατώνεται και να βρίσκει διάφορες δικαιολογίες. Η ουσία ήταν, ότι εναναμονή της νίκης του ΠΑΣΟΚ, φοβόταν “να εκτεθεί” συνοδεύοντας, ως ήταν το καθήκοντου τον υπουργό της ΝΔ με πρωθυπουργό τότε το Ράλλη. Αφού τον είδα να μην θέλει του λέωτότε τον υπουργό θα πρέπει να τον συνοδεύσει τουλάχιστον ο διευθυντής τάδε. Μου απαντάότι και αυτός (επίσης προαχθείς από την κυβέρνηση της ΝΔ) δεν θέλει.
Αφού του είπα τότε ότι είναι μεγάλη τιμή για μένα να συνοδεύσω ένα υπουργό τηςΕλληνικής κυβέρνησης για να ευχηθεί στο προσωπικό για τις γιορτές του Πάσχα, έφυγα.

Σε λίγες μέρες είχα την τιμή να συνοδεύσω τον υπουργό συγκοινωνιών Μούτσιο, νομίζωσυγγενή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε πολλές υπηρεσίες για να ευχηθεί έστω καιπροεκλογικά στο προσωπικό, για τις γιορτές του Πάσχα. Που ο Μούτσιος ήταν από την ΠρώτηΣερρών, τη γενέτειρα του “εθνάρχη” Καραμανλή και τον γνώριζα προσωπικά από το 1977 ότανείχα αναλάβει ως προϊστάμενος στη θαυμάσια περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας (Καβάλα,Δράμα και Σέρρες). Και είχα εκτιμήσει τη συμπεριφορά του.
Θα πρέπει επίσης να τονίσω από ιδίαν πείρα ότι υπήρξε ένας πολύ σωστός και πολύ καλόςυπουργός. Που πλην των άλλων τότε, αφού με είχε συμβουλευθεί δύο φορές απέφυγε ναδώσει έργο συντήρησης του ΟΤΕ (των τέλεξ) και κατασκευαστικό (τηλεφωνικών κέντρων)και του τρίτες εταιρίες (στην γαλλική LMT για τα τηλεφωνικά κέντρα). Αφού τον είχαδιαβεβαιώσει τότε ότι τα στοιχεία που του έδιναν για να το κάνει ήταν λανθασμένα και ήταναντιοικονομικό να το έκανε.
Δηλαδή ο υπουργός Μούτσιος δεν ήταν του σημερινού σλόγκαν της Σαμαρικής ΝΔ, «να μηνμείνει τίποτε στο κράτος, τίποτε» . Επίσης τον είχα δει στις Σέρρες να συγκινείται όταν εξήραντον ενδιαφέρον του για την περιοχή, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Για μένα ήταν και πού συμπαθήςάνθρωπος.
Και γενικά τότε, το 1981, αισθανόμασταν, αντίθετα με ότι τραγικό συμβαίνει σήμερα, ότι η κυβέρνηση μας ήταν Ελληνική.
Μετά τη ξενάγηση μου είπε ότι θέλει να με κάνει διευθυντή. Του είπα τότε γελώντας ότι δενπρολαβαίνει. Όπως και συνέβη.
Φτάνουμε στον Οκτώβρη 1981 και θριαμβεύει στις εκλογές ο Ανδρέας Παπανδρέου με τοσύνθημα της “αλλαγής” και άλλα. Όπως “η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, “έξω οι βάσειςτου θανάτου”, “ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” καιάλλα παρόμοια. Φανατικός τότε με τον Ανδρέα, ποτέ όμως οργανωμένος, προβλέπω τοποσοστό που πήρε τότε, το 48%. Και το λέω στην τότε υφισταμένη μου υπάλληλο τηςγραμματείας, τέως συνδικαλίστρια και μετέπειτα ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Καραμάνου, πουδεν ήθελε να το πιστέψει. Και μετέπειτα υβρίστριας της ιδιαιτέρας μου πατρίδας (σε αρχείοήχου και εικόνας wmv (92,9 KB)

Την μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα τρώγαμε στο σπίτι μου με ένα φιλικό μαςζευγάρι από την Άρτα. Τον Κωστάκη και τη σύζυγο του Δήμητρα πολύ καλή φίλη μας. ΟΚωστάκης ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αρχοντάθρωπος, συμβολαιογράφος στην Άρτακαι οπαδός του ΠΑΣΟΚ. Μόλις όμως ο Κωστάκης ακούει την υπουργοποίηση τέως υπαλλήλουτου που τον γνώριζε καλά, μας δηλώνει αμέσως πολύ σοβαρά ότι αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ.Δεν γνώριζα τότε αν είχε δίκαιο ή όχι. Μάλλον δίκαιο είχε με όσα ακολούθησαν
Όλος όμως ο Ελληνικός λαός τότε, ακόμα και οι αντίθετοι του Ανδρέα άρχισαν ναπιστεύουν ότι μία καλύτερη εποχή ελευθερίας και όχι κομματικού κράτους άρχιζε για τηνΕλλάδα και την Κύπρο. Σύντομα αντιληφθήκαμε ότι κάτι δεν πάει καλά.

Υπήρχε τότε στην κρατική τηλεόραση (μόνον κρατική τηλεόραση υπήρχε τότε) μία θεατρικήεκπομπή όπου έπαιζε ο ηθοποιός Φασουλής. Βρισκόμενοι σε ένα φιλικό μας σπίτι καιπαρακολουθώντας την εκπομπή του ευχαριστηθήκαμε, στα πλαίσια της νέας “ελευθερίας”έκφρασης, τη σάτιρα του ηθοποιού Φασουλή για το κυβερνών κόμμα.

Αποτέλεσμα όμως ήταν η άμεση διακοπή της εκπομπής του. Όπως σύντομα και της εκπομπής“Έτσι χωρίς πρόγραμμα” της εξαίρετης Ελληνίδας Μαρίας Ρεζάν (ΠΑΣΟΚ, 1981 έως 1989, «ΗΠεριπέτεια της Αλλαγής», με την αξέχαστη Μαρία Ρεζάν:http://www.athina984.gr/node/172289. Ακούστεκάνοντας κλικ στο κάτω δεξιό μέρος της ιστοσελίδας στα υπάρχοντα «βέλη». Ένα για κάθε ένα από τατέσσερα μέρη της ηχογράφησης).
Πολύ σύντομα επίσης έγινε και η αποπομπή του Μάνου Χατζηδάκη από τη θαυμάσια εκπομπήτου στο τρίτο πρόγραμμα του ραδιοφώνου.
Συνεχίσαμε να ελπίζουμε ότι αυτά οφείλονταν στη μεταβατική κατάσταση και γινόντουσανεν αγνοία του Ανδρέα μας που δεν ήταν δυνατόν να “φέρεται έτσι”. Όμως άρχισαν νασυμβαίνουν και μερικά άλλα παράξενα και πρωτοφανή.
Μπήκαν αμέσως σε ένα είδος διαθεσιμότητας χωρίς έργο αλλά με καταβολή των αποδοχώντους όσοι είχαν κάνει το “αμάρτημα” να πρόσκεινται στην τότε Νέα Δημοκρατία και που κατά ταάλλα ήταν άριστοι υπάλληλοι και ποτέ οι περισσότεροι δεν είχαν ευνοηθεί από το κόμμα τους.Όπως και ο υποφαινόμενος δεν είχε αδικηθεί παρά το ότι δεν ήταν με το κόμμα της ΝΔ. Τοαντίθετο θα έλεγα είχε συμβεί. Είχαμε έτσι τότε τα ονομαζόμενα “ψυγεία” καθώς και τουςπρασινοφρουρούς.

Τα ψυγεία ήταν μικρά δωμάτια όπου έβαζαν τους υπό διαθεσιμότητα υπαλλήλους και ήτανσαν ένα είδος γκέτο. Σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι υπάλληλοι φοβόντουσαν να επισκεφθούν τουςυπό “απομόνωση” συναδέλφους τους μήπως χαρακτηριστούν αντιδραστικοί από τους“πρασινοφρουρούς” που υπήρχαν σε κάθε κτήριο. Ήταν δε οι πρασινοφρουροί οργανωμένοιστο ΠΑΣΟΚ υπάλληλοι, κάτι σαν ανώτερη αρχή πέραν της υπηρεσιακής. Κάτι πολύ χειρότεροαπό τους “ιντρούκτορες” της Σοβιετικής Ένωσης. Και υπήρχαν σε κάθε κτίριο, σε κάθευπηρεσία κτλ. Κάτι σαν το μάτι του ΠΑΣΟΚ παντού.
Προσωπικά επισκεπτόμουν καθημερινά ένα συνάδελφο μου από τα Γιάννενα στο μικρό τουψυγείο – γραφείο. Σε ένα μικρό δωμάτιο ημιορόφου όπου τον είχαν “θάψει” στο κτίριο τηςνέας μου υπηρεσίας όπου με μετέθεσε αμέσως η νέα Πασοκική διοίκηση του Οργανισμού. Γιατίως μη οργανωμένος στο ΠΑΣΟΚ δεν ήμουν της απόλυτης τους εμπιστοσύνης ώστε να μεάφηναν στην υπηρεσία που ήμουν πριν, που εθεωρείτο εμπιστευτική.

Υποδιοικητής αλλά “ισχυρότερος” από διοικητής του ΟΤΕ, ανέλαβε τότε ο ΘεοφάνηςΤόμπρας. Τέως στρατιωτικός, με ανάμιξη στην προδικτατορική οργάνωση Ασπίδα, φίλος τουΑνδρέα Παπανδρέου. Άρχισαν τότε περίεργες καταγγελίες κομματανθρώπων του ΠΑΣΟΚεναντίον συναδέλφων τους.
Όμως ο Θεοφάνης Τόμπρας όπως τον έζησα, που από πολλά χρόνια δεν είναι στη ζωή, δενήταν ακριβώς όπως τον περιγράφει η Μητσοτακική προπαγάνδα.
Διοικούσα αρχικά πολύ πριν την έλευση του ΠΑΣΟΚ συνεργεία 800 περίπου ατόμων πουδούλευαν σε κτίρια του σε όλη την Αθήνα. Όλα τα συνεργεία αυτά έπρεπε να βρίσκονται στηθέση τους στις 7 το πρωί πράγμα που έπρεπε να ελέγχεται από την κεντρική τους υπηρεσία καιμε τηλεφωνήματα στα περίπου 70 συνεργεία από τις 7 έως τις τις 7.20. Kαι με πρωινόδειγματοληπτικό επί τόπου έλεγχο από περιοδεύοντες μηχανικούς, εφοδεύοντες όπως τουςείχαμε ονομάσει.
Επειδή τα τηλέφωνα των συνεργείων μιλούσαν και δεν ήταν δυνατός ο σύντομος (μέχρι7.20) έλεγχος είχαμε εγκαταστήσει χειροκίνητο τηλεφωνικό σύστημα συνδεόμενο από τηνέδρα μας με όλα τα τηλεφωνικά κέντρα της Αθήνας. Έτσι με απευθείας σύνδεση, όχιαυτόματη, ελαμβάνοντο άμεσα οι παρουσίες.
Σκοπός του “εφοδεύοντα” ήταν να φτάνει δειγματοληπτικά σε ένα κτίριο λίγο μετά τις 7.20και να ελέγχει αν οι τηλεφωνικές παρουσίες που είχαν ληφθεί ήταν ακριβείς. Και αν δεν ήτανθα ακολουθούσε πειθαρχικός έλεγχος. Όμως ποτέ δεν χρειάστηκε να γίνει αφού λόγω τουσυστήματος παρουσιών και ελέγχου, οι παρουσίες ήταν πάντα ακριβείς.
Μετά μάλιστα και την εμπειρία της δικτατορίας, όπου είχε διακοπεί σε πολλές περιπτώσεις ητροφοδότηση με ρεύμα τηλεφωνικών κέντρων κτλ., είχαμε λάβει πρόνοια να μην είναι δυνατήποτέ η διακοπή της τροφοδότησης με ρεύμα του χειροκίνητου μας κέντρου.
Κάποιο πρωί λίγο μετά την έλευση του ΠΑΣΟΚ, μου τηλεφωνεί στη νέα μου υπηρεσία έναςπαλιός μου υφιστάμενος - συνάδελφος, αυτός που έπαιρνε τις παρουσίες στη παλιά μουυπηρεσία. Αναστατωμένος μου λέει ότι είναι εκεί ο κ. Τόμπρας και θέλει να μου μιλήσει.
Προφανώς είχε προηγηθεί κάποια πρασινοφρουρή καταγγελία ότι πιθανόν να γινόντουσανπαρακολουθήσεις μέσω του χειροκίνητου κέντρου. Και ήταν δυνατόν να γίνει αυτό. Αλλά δενγινόντουσαν και ούτε διανοηθήκαμε ποτέ κάτι τέτοιο.
Με ρωτά αυστηρά στο τηλέφωνο ο Θεοφάνης Τόμπρας τι είναι αυτό και παίρνει τηναπάντηση ότι επειδή ότι και να σου πω δεν θα το πιστέψεις να ρωτήσεις τον πρόεδρο Κελαϊδήγια να σου πει. Έναν αγνό (από τους λίγους αγνούς) τότε συνδικαλιστή, μέλος του ΠΑΣΟΚ καιΠρόεδρο του σωματείου των τεχνικών, που υπηρετούσε ως υφιστάμενος μου στην παλιά μουαυτήν υπηρεσία. Και εκεί έληξε το θέμα.

Πριν επίσης την έλευση του ΠΑΣΟΚ είχα μετατεθεί από την προηγούμενη υπηρεσία μου ωςπροϊστάμενος στο κεντρικό κτίριο του ΟΤΕ της 3ης Σεπτεμβρίου της Αθήνας, όπου υπήρχανπαντός είδους εγκαταστάσεις και το τηλετυπικό κέντρο.
Λόγω τότε μιας τεράστιας απάτης με το τέλεξ (ένας συμπατριώτης μας έδινε τεράστιεςπαραγγελίες στο εξωτερικό με πλαστή τότε ταυτότητα τέλεξ, ονοματοδότη όπως λεγόταν), σεσυνεργασία με ένα εξαιρετικό έμπειρο στέλεχος, δημιουργήσαμε ένα σύστημα βήμα-βήμαγρήγορης επισήμανσης κάποιου αριθμού τέλεξ με σκοπό την ανεύρεση του απατεώνα. Πουγρήγορα βρέθηκε.
Δεν παρέλειψα τότε να τονίσω στο στέλεχος αυτό, που επρόσκειτο στο ΠΑΣΟΚ, ότι για ναμην βρει τον μπελά του, δεν έπρεπε να κάνει οτιδήποτε ύποπτο από όπου και αν έπαιρνε εντολή(ακόμα και από υπουργό) χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και έγκριση μου.
Πράγματι το στέλεχος περιοδικά με ενημέρωνε για διάφορες περιπτώσεις και έπαιρνε πάντααρνητική απάντηση εκτός αν επρόκειτο για ορισμένη περίπτωση αντιληπτή, που δεν επιθυμώ νααναφέρω.
Λίγες μέρες μετά και μετά από κάποια πάλιν πρασινοφρουρή καταγγελία, ξανακτυπά τοτηλέφωνο μου και ακούω έναν αυστηρό Θεοφάνη Τόμπρα να ερωτά. Ρε Μπίλλη τι είναι πάλιναυτό το σύστημα του Τέλεξ. Για να πάρει την απάντηση, ρώτησε τον Λεβέντη (ο εξαίρετοςτεχνικός που μαζί είχαμε φτιάξει το σύστημα), που είναι εκλεκτό μέλος του ΠΑΣΟΚ να σου πει.Και έληξε πάλιν το θέμα.
Στη συνέχεια βγήκε μία ανακοίνωση ότι ο ΟΤΕ θα πουλούσε “σοσιαλιστικά” όλες τιςΜερσεντές του Διοικητή και Υποδιοικητή και ότι θα έπαιρνε μικρά αυτοκίνητα. Παίρνω τότεαμέσως τηλέφωνο τον αείμνηστο Θεοφάνη Τόμπρα και του λέω ότι από ιδίαν εμπειρία ότανείχα συνοδέψει σε περιοδεία διοικητή, αν κάνει μεγάλη περιοδεία με κατσαριδάκι θακινδυνέψει να σκοτωθεί. Με άκουσε χωρίς να ξεσπά για τη “θρασύτητα” μου. Ευτυχώς δενπούλησαν τα μεγάλα αυτοκίνητα.

Κάποια στιγμή στη συνέχεια ο Θεοφάνης Τόμπρας βγάζει μία διαταγή ότι δεν θα φέρνουνπλέον τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα τους διευθυντες στις 7 το πρωί στο γραφείο τους. Τουτηλεφωνώ πάλιν και του λέω ότι όταν οι διευθυντές είναι στις 7 το πρωί στη θέση τους τότεόλοι είναι. Για να πάρω την απάντηση του, ότι αν δεν είναι στη θέση τους οι διευθυντές στις 7το πρωί θα τους κόψω τα πόδια.
Βέβαια ούτε οι διευθυντές (όλοι) ήταν στις 7 το πρωί στη θέση τους ούτε και τους κόπηκαντα πόδια. Υπάρχουν και πολλές άλλες ιστορίες με τον αείμνηστο Θεοφάνη Τόμπρα πουδείχνουν ότι ήταν συζητήσιμος και εν γένει καλοπροαίρετος.
Έχοντας γνωρίσει “άμεσα”, όλους τους διατελέσαντες μέχρι το 2003 διοικητές του ΟΤΕοφείλω να παρατηρήσω ότι ο Θεοφάνης Τόμπρας ήταν από τους καλύτερους και άφησε έργο.
Ήταν ένας διοικητής που άκουγε τα στελέχη του.
Για αρκετό καιρό στην αρχή ήταν Υποδιοικητής με Διοικητή άλλον (επίτηδες δεν αναφέρωτο όνομα του). Και μόλις που “γλύτωσα” την τιμωρία του Διοικητή αυτού, του οποίου υπέστηντην “ανάκριση”. Και γλύτωσα χάριν στη συμπαράσταση φίλου συναδέλφου που ήταν Δ/ντήςπαρά τη Διοικήσει, του αείμνηστου ονομαζόμενου Κυριάκου Ηλούση. Με ανέκρινε γιατί έδωσασε ένα άριστο τότε Έλληνα κατασκευαστή ονόματι Κυπριώτη, να κατασκευάσει πολύ λεπτόεξαρτήματα που μας έδινε η SIEMENS 90.000 δραχμές το ένα, μόνον με περίπου 5.000 δραχμέςτο ένα αν καλώς ενθυμούμαι.

Οι σχέσεις του Θεοφάνη Τόμπρα με τον Διοικητή αυτόν δεν ήταν ότι καλύτερο. Έτσι κάποιαστιγμή λόγω του εν λόγω Διοικητή απεφασίσθη η αποπομπή του Θεοφάνη Τόμπρα από τον ΟΤΕ.Έχοντας εκτιμήσει την πολλαπλή συμπαράσταση του στο έργο μου, μόλις έμαθα ότι φεύγειπήγα στο γραφείου του στον 4ο όροφο της Σταδίου 15, να τον αποχαιρετήσω. Ευχαριστήθηκετότε ιδιαίτερα γιατί είχε πέσει ερημιά στο γραφείο του και ίσως ήμουν ο μόνος υπηρεσιακόςπου πήγα να τον χαιρετήσω.
Τελικά όμως ανεκλήθη η αποπομπή του Θεοφάνη Τόμπρα και έφυγε ο εν λόγω Διοικητής.

Κάποια στιγμή μετά, που είχα μετατεθεί ως προϊστάμενος στο τυπογραφικό εργοστάσιο τουκαταλόγου του ΟΤΕ (το γιατί είναι μεγάλη ιστορία) και αφού τότε ενημέρωσα τον αρμόδιο Γενικό διευθυντή, έκανα με το προσωπικό του εργοστασίου μία συμφωνία. Όταν βγάζουνδιπλάσια παραγωγή από τη συνήθη που έβγαζαν μέχρι τότε να μπορούν να σχολνάνεενωρίτερα, όποτε τελείωναν τη διπλάσια παραγωγή. Ήταν τυπογράφοι που δούλευαν τοαπόγευμα και αλλού και αυτό τους βόλευε. Και η παραγωγή “πετούσε”.
Στη συνέχεια όμως όταν με εισήγηση μου ματαίωσα μία “σικέ” παραγγελία χαρτιού τουανώτερου προϊσταμένου μου διευθυντή και η παραγγελία δόθηκε στην σχεδόνκρατικοποιημένη τότε Σόφτεξ, ο τότε διευθυντής μου με κατήγγειλε στον Τόμπρα ότι κάνω ότιθέλω, διώχνω τον κόσμο πριν λήξει το ωράριο κτλ.
Κάποια στιγμή μετά μου τηλεφωνεί πάλιν ο Τόμπρας και μου λέει με προσποιητή λύπη ότι είναιυποχρεωμένος να κινήσει πειθαρχική διαδικασία κτλ. Αφού του εξήγησα τι γινόταν, του είπανα κάνει ότι νομίζει χωρίς να του πω ότι ήταν ενήμερος ο Γενικός διευθυντής για ότι έκανα.Έτσι (προς μεγάλη θλίψη του προσωπικού που το απόγευμα δούλευε και σε άλλα τυπογραφείαεφημερίδων κτλ) σταμάτησε το σύστημα και η παραγωγή επανήλθε στα “κανονικά”ανεξέλεγκτα επίπεδα. Γιατί πλην των άλλων και κάθε «τυχαίο σκίσιμο»του χαρτιού των τεράστιων ρολό των τυπογραφικών μηχανών (με μια μικρή καρφίτσα) προκαλούσε καθυστέρηση πέραν της μισής ώρας.

Δεν πέρασαν όμως λίγες μέρες και ο Τόμπρας μου τηλεφωνεί για να μου πει όπως μιλούσε. “Ρε Μπίλλη”, να συνεχίσεις το σύστημα σου. Οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν τότε από το προσωπικό του εργοστασίου δεν περιγράφονται.
Στη συνέχεια ο αείμνηστος Τόμπρας με έστειλε να πρωτολειτουργήσω το νέο Μέγαρο τουΟΤΕ στο Μαρούσι του οποίου ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου (ο μετέπειτα “διασώσας” τηνΕλλάδα) ως υπουργός τότε Παιδείας ήθελε να καταλάβει μία από τις τρεις πτέρυγες του, για ναυπουργείο του. Τότε με τη σιωπηλή ανοχή του Τόμπρα και με έγκριση και βοήθεια μου έγινεκατάληψη από γραφεία και υπηρεσίες του ΟΤΕ όλου του μεγάρου και αποφεύχθηκεκατάληψη της μιας πτέρυγας του από τον μετέπειτα “σωτήρα” της Ελλάδας Γιωργάκη –Τζέφρευ Παπανδρέου.

Ένα άλλο συμβάν με τον λίγο “αθυρόστομο” μακαρίτη Θεοφάνη Τόμπρα ήταν και το εξής.Μπαίνει κάποια μέρα σε ένα ανοικτό ανελκυστήρα του Μεγάρου του ΟΤΕ που βρισκόταν υπόσυντήρηση με τον τεχνικό συντήρησης στην οροφή από πάνω από το θάλαμο χωρίς ναφαίνεται.
Πιέζει ο Θεοφάνης Τόμπρας τα κουμπιά του ανελκυστήρα και αυτό τίποτε. Οπότε λέει ο λίγοαθυρόστομος Θεοφάνης Τόμπρας. «Γ… την παναγία σου» για να πάρει την απάντηση από τοντεχνικό που ήταν από πάνω και δεν ήξερε ποιος το είπε, «Κι εγώ τη δική σου».
Με καλεί έξαλλος τότε στο γραφείο του όπου γνωρίζοντας το επεισόδιο με δυσκολίασυγκρατούσα τα γέλια μου και μου λέει σοβαρά-σοβαρά ότι θα με βάλει σε διαθεσιμότητα κτλ.Βέβαια δεν έκανε τίποτε τέτοιο.
Τον Θεοφάνη Τόμπρα κατά τη γνώμη μου άδικα τον έστειλαν στη φυλακή για το σκάνδαλοτης Tράπεζας Κρήτης του Κοσκωτά. Του Κοσκωτά του γνωστού σκανδάλου Κοσκωτά.
Συγκεκριμένα κάθε μέρα οι οικονομικές υπηρεσίες του ΟΤΕ έκαναν διαγωνισμό για το ποιατράπεζα έδινε μεγαλύτερο επιτόκιο για να καταθέσουν τα χρήματα του ΟΤΕ. Και σχεδόν πάνταμεγαλύτερο επιτόκιο έδινε η Τράπεζα Κρήτης του Κοσκωτά. Και επειδή η Τράπεζα τηςΕλλάδας δεν είχε πει να μην κατατίθενται στην Tράπεζα Κρήτης του Κοσκωτά που απεδείχθηαπατεώνας, προφανώς ο αείμνηστος Τόμπρας άδικα φυλακίστηκε για αυτό αποφυλακίστηκε μετά.
Θα μπορούσε να γραφεί ολόκληρο βιβλίο για τον Θεοφάνη Τόμπρα το «τέρας» όπως τονπαρουσίαζε ο Μητσοτάκης. Το ποιοι όμως ήταν τέρατα αποδείχθηκε στις μέρες μας. Χωρίςαυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει πολλά και στον μακαρίτη ΘεοφάνηΤόμπρα.

Στην τελευταία τηλεφωνική συνομιλία μας όταν πλέον δεν ήταν διοικητής, λίγο πριν πεθάνει, με ρώτησε έκπληκτος “Ρε Μπίλλη ακόμα δεν σε έκαναν Γενικό;” Ήξερε βέβαια ότι αν δενήσουν οργανωμένος σε ένα από τα δύο κόμματα απλά σε ανεχόντουσαν μέχρι ένα σημείο.
Ο Θεοφάνης Τόμπρας παρέδωσε (επί ΝΔ Μητσοτάκη) στον επίσης άξιο διάδοχο τουΔιευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΤΕ Καθηγητή Δημήτρη Κουρεμένο, έναν οικονομικά εύρωστοΟΤΕ που είχε εξελιχθεί αρκετά τεχνολογικά.
Ήταν όμως πολύ θλιβερή η εικόνα στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ τη δεκαετία του 90,κάθε φορά που άλλαζε λόγω αλλαγής κυβέρνησης η διοίκηση του ΟΤΕ να αλλάζουν όλοι οικομματικά προσκείμενοι στο αντίθετο κόμμα διευθυντές.
Έτσι κάθε φορά (μετά την προαγωγή μου σε δ/ντή από τον Καθηγητή Κουρεμένο γιατί το ΠΑΣΟΚμόνον κομματικούς μέχρι πριν την κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε διευθυντές, πράγμα που άλλαξε μετά από τηΔιοίκηση του Πέτρου Λάμπρου) που άλλαζε κυβερνών κόμμα έβλεπα στις συνεδριάσεις τουΔιοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ νέους συναδέλφους δ/ντές. Με μόνον εμένα από τουςπροηγούμενους, να παραμένω ως ακομμάτιστος. Θλιβερή πράγματι εικόνα.

Ο Καθηγητής Κουρεμένος προσπάθησε, μάταια όμως, να πείσει την κυβέρνησηΜητσοτάκη, για την μη ιδιωτικοποίηση του.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι ο Καθηγητής Κουρεμένος ήταν ένας εξαιρετικός Δ/νωνσύμβουλος που απέτρεψε τα σχέδια καταστροφής του ΟΤΕ των «ειδικών» της ΕΕ που τουςείχε φέρει ο Μάνος. Και με τα στελέχη του ΟΥΕ προχώρησε σε έναρξη πλήρους εκσυγχρονισμού-ψηφιακοποίησης το0υ ΟΤΕ. Και άρχισε έτσι να προετοιμάζει τον ΟΤΕ γιατον ανταγωνισμό.
Πράγμα που συνέχισε μετά η διοίκηση του Πέτρου Λάμπρου, που πήρε τις σωστέςαποφάσεις για μεγάλη επιτάχυνση εν όψει του ανταγωνισμού, της ψηφιακοποίησης του ΟΤΕμέχρι το 2000 και όχι μέχρι το 2015 που προσπάθησαν «εμπειρογνώμονες» της ΕΕ ναπαρασύρουν τον ΟΤΕ για να τον αφήσουν «γυμνό» στον ανταγωνισμό και να τον κλείσουνχάριν ξένων εταιρειών.

Τελειώνοντας και με πλήρη γνώση παρατηρώ ότι είναι παραμύθια ότι τα δύο συστήματα πουπρομηθεύθηκε ο ΟΤΕ και επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ ήταν δήθεν παλιοσίδερα. Σύμφωνα και με τονδιεθνή οίκο αξιολόγησης τηλεπικοινωνιακών συστημάτων Diitberner(http://en.wikipedia.org/wiki/Dittberner ), ήταν από τα πλέον αξιόλογα και με την μεγαλύτερηεμπορικότητα σε όλον τον κόσμο. Και τα πλέον τότε οικονομικά στο διαγωνισμό του 1992, ανενθυμούμαι καλά. Και κατασκευαζόμενα κατά το μέγιστο τους ποσοστό στην Ελλάδα.
Πολλά όμως τότε συμφέροντα είχαν κηρύξει πόλεμο στον ΟΤΕ υποστηρίζοντας συστήματα του εξωτερικού και ξένες κατασκευαστικές εταιρείες.