Ποιος νομιμοποιείται να εκλεξη Προεδρο. Ὁ κ. Τσίπρας ὑπέπεσε σέ σοβαρή ἀντίφαση θεσμικοῦ χαρακτῆρος. Μέχρι προχθές ἰσχυρίζετο ὅτι ἡ σημε...
Ποιος νομιμοποιείται να εκλεξη Προεδρο.
Ὁ κ. Τσίπρας ὑπέπεσε σέ σοβαρή ἀντίφαση θεσμικοῦ χαρακτῆρος. Μέχρι προχθές ἰσχυρίζετο ὅτι ἡ σημερινή Βουλή δέν νομιμοποιεῖται νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, διότι δέν διαθέτει νωπή λαϊκή ἐντολή. Ὅμως κατά τήν προχθεσινή ἐπίσκεψή του στόν κ. Παπούλια πρότεινε νά συγκληθῆ συμβούλιο τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν καί να συμφωνηθῆ τό πρόσωπο τοῦ νέου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, πού θά ἐκλεγῆ ἀπό τήν ἑπόμενη Βουλή! Προφανῶς ὁ κ. Τσίπρας ἀναφέρεται στό συμβούλιο τῶν ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων πού συμμετέχουν στήν σημερινή Βουλή. Ἑπομένως ἤ ἡ σημερινή Βουλή δέν νομιμοποιεῖται νά ἀποφασίση γιά τόν νέο Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὅπως μᾶς ἔλεγε μέχρι προχθές, ἤ νομιμοποιεῖται, ὅπως μᾶς λέει τώρα!
Τυχάρπαστες θέσεις
Ἡ ἀντίφασις αὐτή, τήν ὁποία οὐδείς ἐπεσήμανε στον κ. Τσίπρα, δείχνει ὅτι οἱ θέσεις του εἶναι εὐκαιριακές και τυχάρπαστες, χωρίς καμμία θεσμική συνοχή. Ὅλα κινοῦνται γύρω ἀπό τήν ἐμμονή του γιά διενέργεια προώρων ἐκλογῶν καί τίποτε ἄλλο. Μάλιστα προσπαθεῖ νά ἐμφανίση ὅτι αὐτά πού λέει, δῆθεν πηγάζουν ἀπό τό Σύνταγμα, ἐνῶ ἰσχύει τό ἀντίθετο. Βάσει τοῦ Συντάγματος, ἡ διενέργεια ἐκλογῶν πρίν ἀπό τήν ἐκπνοή τῆς τετραετίας μπορεῖ νά ἀποφασισθῆ –κατά περίπτωσιν– μόνον ἀπό την Κυβέρνηση καί τήν Βουλή. Συγκεκριμένα:
Πρώτη περίπτωσις: Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μπορεῖ νά διαλύση τήν Βουλή «ἄν ἔχουν παραιτηθεῖ ἤ κα-ταψηφιστεῖ ἀπό αὐτήν δύο κυβερνήσεις καί ἡ σύνθεσή της δέν ἐξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα» (ἄρθρο 41, § 1). Ἐδῶ λοιπόν ὄχι μόνον δέν ἔχουμε παραίτηση ἤ καταψήφιση τῆς Κυβερνήσεως ἀπό τήν Βουλή, ἀλλά ἀντίθετα ἔχουμε νωπή ψῆφο ἐμπιστοσύνης πρός τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ ἀπό 155 βουλευτές. Ἑπομένως ἡ ἀπαίτησις τοῦ κ. Τσίπρα ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση πρός την κοινοβουλευτική καί συνταγματική τάξη.
Δεύτερη περίπτωσις: Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας διαλύει τήν Βουλή «μέ πρόταση τῆς Κυβέρνησης πού ἔχει λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης, γιά ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, προκειμένου νά ἀντιμετωπιστεῖ ἐθνικό ζήτημα ἐξαιρετικῆς σημασίας» (ἄρθρο 41, § 2). Ἐδῶ ἡ πρωτοβουλία γιά διάλυση τῆς Βουλῆς ἀνήκει ἀποκλειστικῶς στην Κυβέρνηση. Συνάγεται δέ σαφῶς ὅτι ἡ ἀπόφασις γιά ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, τήν ὁποία ἐπικαλεῖται ὁ κ.Τσίπρας ὅταν μιλάει γιά «νωπή ἐντολή», λαμβάνεται ἀπό τήν ἐκλεγμένη Κυβέρνηση καί κανέναν ἄλλο!
Τρίτη περίπτωσις: Ἄν κατά τήν τρίτη ψηφοφορία για τήν ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας δέν ἐπιτευχθῆ πλειοψηφία τῶν 3/5 τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν (180), τότε «ἡ Βουλή διαλύεται μέσα σέ δέκα ἡμέρες ἀπό τήν ψηφοφορία, καί προκηρύσσεται ἐκλογή γιά ἀνάδειξη νέας Βουλῆς» (ἄρθρο 32, § 4). Τήν περίπτωση αὐτή ἴσως νά τήν ἔχουμε μπροστά μας. Ἀλλά μέχρι νά ἀνακύψη, οὐδείς νομιμοποιεῖται νά ζητῆ προκαταβολικῶς τήν διάλυση τῆς Βουλῆς. Καί πάντως ὄχι ὁ ἀρχηγός ἑνός κόμματος πού διαθέτει μόλις 71 βουλευτές στήν Βουλή.
Ὅλα αὐτά, σέ ὁποιοδήποτε εὐνομούμενο κράτος θά ἐθεωροῦντο δεδομένα καί οὐδείς θά τολμοῦσε νά τά ἀμφισβητήση. Στήν Ἑλλάδα ὅμως, οἱ θεσμοί τίθενται σέ δεύτερη μοίρα. Ἔτσι, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως ἐπισκέφθηκε τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ ἐζήτησε τήν διενέργεια προώρων ἐκλογῶν, χωρίς νά ἔχη ὁ ἴδιος κανένα τέτοιο δικαίωμα, ἀλλά οὔτε καί ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Παράλληλα, ὁ κ. Τσίπρας πρότεινε την σύγκληση τοῦ συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν, πού ὅμως οὔτε αὐτό προβλέπεται ἀπό τό Σύνταγμα. Πρόκειται γιά ἄτυπο συμβούλιο, τό ὁποῖο ἐπίσης μπορεῖ νά συνέλθη μόνον κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς Κυβερνήσεως.
Πλήρης παραλογισμός
Ἐρωτᾶται λοιπόν: Πρός τί ἡ προσπάθεια ἀναμείξεως τοῦ, ἀνευθύνου κατά τό Σύνταγμα, Προέδρου τῆς Δημοκρατίας; Προδήλως πρός δημιουργία ἐντυπώσεων καί τίποτε περισσότερο. Μάλιστα τό ἴδιο αἴτημα γιά σύγκληση τοῦ συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν διετύπωσε κατά τήν χθεσινή ἐπίσκεψή του στόν κ. Παπούλια καί ὁ πρόεδρος τῆς ΔΗΜΑΡ κ. Κουβέλης, χωρίς πάντως νά συνταχθῆ στίς θεσμικές αὐθαιρεσίες τοῦ κ. Τσίπρα.
Ὅμως ἄς ἐπανέλθουμε στήν ἀντίφαση. Ἐπί μῆνες ὁ κ.Τσίπρας διακηρύσσει ὅτι ἡ σημερινή Βουλή δέν διαθέτει τήν δημοκρατική νομιμοποίηση νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, διότι ὑπάρχει δῆθεν «δυσαρμονία» μέ την λαϊκή βούληση, ἀφοῦ ὁ Σύριζα ἦλθε πρῶτος στίς εὐρωε-
κλογές καί προηγεῖται στίς δημοσκοπήσεις! Βλέποντας ὅμως ὅτι ἡ στάσις του εἶναι ἀδιέξοδη, παριστάνει τώρα τόν συναινετικό καί προτείνει τήν σύγκληση τοῦ συμβουλίου ἀρχηγῶν γιά νά ἀποφασίση ἐκεῖνο τήν διενέργεια ἐκλογῶν καί νά συμφωνήση γιά τό πρόσωπο τοῦ νέου
Προέδρου πού θά ψηφισθῆ ἀπό τήν ἑπόμενη Βουλή. Δηλαδή τί μᾶς λέει ὁ κ. Τσίπρας:
– Νά ἀποφασίσουν γιά τόν Πρόεδρο οἱ ἀρχηγοί κομμάτων, πού ἐνδεχομένως νά μήν συμμετέχουν στήν ἑπόμενη Βουλή, καί νά ἀπουσιάζουν οἱ ἀρχηγοί κομμάτων πού δέν συμμετέχουν στήν σημερινή Βουλή, ἀλλά πιθανώτατα θά μετέχουν στήν ἑπόμενη!
Μέ ἄλλα λόγια, κατά τήν νέα ἐκδοχή Τσίπρα, τό συμβούλιο ἀρχηγῶν τῆς σημερινῆς Βουλῆς –πού ὑποτίθεται ὅτι δέν νομιμοποιεῖται νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας–νομιμοποιεῖται νά λάβη ἀποφάσεις γιά τό τί θά γίνη στην ἑπόμενη Βουλή! Πρόκειται γιά πλήρη παραλογισμό...__
Κεντρικο αρθρο της Εστιας 05 1 2014
Ὁ κ. Τσίπρας ὑπέπεσε σέ σοβαρή ἀντίφαση θεσμικοῦ χαρακτῆρος. Μέχρι προχθές ἰσχυρίζετο ὅτι ἡ σημερινή Βουλή δέν νομιμοποιεῖται νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, διότι δέν διαθέτει νωπή λαϊκή ἐντολή. Ὅμως κατά τήν προχθεσινή ἐπίσκεψή του στόν κ. Παπούλια πρότεινε νά συγκληθῆ συμβούλιο τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν καί να συμφωνηθῆ τό πρόσωπο τοῦ νέου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, πού θά ἐκλεγῆ ἀπό τήν ἑπόμενη Βουλή! Προφανῶς ὁ κ. Τσίπρας ἀναφέρεται στό συμβούλιο τῶν ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων πού συμμετέχουν στήν σημερινή Βουλή. Ἑπομένως ἤ ἡ σημερινή Βουλή δέν νομιμοποιεῖται νά ἀποφασίση γιά τόν νέο Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὅπως μᾶς ἔλεγε μέχρι προχθές, ἤ νομιμοποιεῖται, ὅπως μᾶς λέει τώρα!
Τυχάρπαστες θέσεις
Ἡ ἀντίφασις αὐτή, τήν ὁποία οὐδείς ἐπεσήμανε στον κ. Τσίπρα, δείχνει ὅτι οἱ θέσεις του εἶναι εὐκαιριακές και τυχάρπαστες, χωρίς καμμία θεσμική συνοχή. Ὅλα κινοῦνται γύρω ἀπό τήν ἐμμονή του γιά διενέργεια προώρων ἐκλογῶν καί τίποτε ἄλλο. Μάλιστα προσπαθεῖ νά ἐμφανίση ὅτι αὐτά πού λέει, δῆθεν πηγάζουν ἀπό τό Σύνταγμα, ἐνῶ ἰσχύει τό ἀντίθετο. Βάσει τοῦ Συντάγματος, ἡ διενέργεια ἐκλογῶν πρίν ἀπό τήν ἐκπνοή τῆς τετραετίας μπορεῖ νά ἀποφασισθῆ –κατά περίπτωσιν– μόνον ἀπό την Κυβέρνηση καί τήν Βουλή. Συγκεκριμένα:
Πρώτη περίπτωσις: Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μπορεῖ νά διαλύση τήν Βουλή «ἄν ἔχουν παραιτηθεῖ ἤ κα-ταψηφιστεῖ ἀπό αὐτήν δύο κυβερνήσεις καί ἡ σύνθεσή της δέν ἐξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα» (ἄρθρο 41, § 1). Ἐδῶ λοιπόν ὄχι μόνον δέν ἔχουμε παραίτηση ἤ καταψήφιση τῆς Κυβερνήσεως ἀπό τήν Βουλή, ἀλλά ἀντίθετα ἔχουμε νωπή ψῆφο ἐμπιστοσύνης πρός τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ ἀπό 155 βουλευτές. Ἑπομένως ἡ ἀπαίτησις τοῦ κ. Τσίπρα ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση πρός την κοινοβουλευτική καί συνταγματική τάξη.
Δεύτερη περίπτωσις: Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας διαλύει τήν Βουλή «μέ πρόταση τῆς Κυβέρνησης πού ἔχει λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης, γιά ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, προκειμένου νά ἀντιμετωπιστεῖ ἐθνικό ζήτημα ἐξαιρετικῆς σημασίας» (ἄρθρο 41, § 2). Ἐδῶ ἡ πρωτοβουλία γιά διάλυση τῆς Βουλῆς ἀνήκει ἀποκλειστικῶς στην Κυβέρνηση. Συνάγεται δέ σαφῶς ὅτι ἡ ἀπόφασις γιά ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, τήν ὁποία ἐπικαλεῖται ὁ κ.Τσίπρας ὅταν μιλάει γιά «νωπή ἐντολή», λαμβάνεται ἀπό τήν ἐκλεγμένη Κυβέρνηση καί κανέναν ἄλλο!
Τρίτη περίπτωσις: Ἄν κατά τήν τρίτη ψηφοφορία για τήν ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας δέν ἐπιτευχθῆ πλειοψηφία τῶν 3/5 τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν (180), τότε «ἡ Βουλή διαλύεται μέσα σέ δέκα ἡμέρες ἀπό τήν ψηφοφορία, καί προκηρύσσεται ἐκλογή γιά ἀνάδειξη νέας Βουλῆς» (ἄρθρο 32, § 4). Τήν περίπτωση αὐτή ἴσως νά τήν ἔχουμε μπροστά μας. Ἀλλά μέχρι νά ἀνακύψη, οὐδείς νομιμοποιεῖται νά ζητῆ προκαταβολικῶς τήν διάλυση τῆς Βουλῆς. Καί πάντως ὄχι ὁ ἀρχηγός ἑνός κόμματος πού διαθέτει μόλις 71 βουλευτές στήν Βουλή.
Ὅλα αὐτά, σέ ὁποιοδήποτε εὐνομούμενο κράτος θά ἐθεωροῦντο δεδομένα καί οὐδείς θά τολμοῦσε νά τά ἀμφισβητήση. Στήν Ἑλλάδα ὅμως, οἱ θεσμοί τίθενται σέ δεύτερη μοίρα. Ἔτσι, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως ἐπισκέφθηκε τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ ἐζήτησε τήν διενέργεια προώρων ἐκλογῶν, χωρίς νά ἔχη ὁ ἴδιος κανένα τέτοιο δικαίωμα, ἀλλά οὔτε καί ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Παράλληλα, ὁ κ. Τσίπρας πρότεινε την σύγκληση τοῦ συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν, πού ὅμως οὔτε αὐτό προβλέπεται ἀπό τό Σύνταγμα. Πρόκειται γιά ἄτυπο συμβούλιο, τό ὁποῖο ἐπίσης μπορεῖ νά συνέλθη μόνον κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς Κυβερνήσεως.
Πλήρης παραλογισμός
Ἐρωτᾶται λοιπόν: Πρός τί ἡ προσπάθεια ἀναμείξεως τοῦ, ἀνευθύνου κατά τό Σύνταγμα, Προέδρου τῆς Δημοκρατίας; Προδήλως πρός δημιουργία ἐντυπώσεων καί τίποτε περισσότερο. Μάλιστα τό ἴδιο αἴτημα γιά σύγκληση τοῦ συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν διετύπωσε κατά τήν χθεσινή ἐπίσκεψή του στόν κ. Παπούλια καί ὁ πρόεδρος τῆς ΔΗΜΑΡ κ. Κουβέλης, χωρίς πάντως νά συνταχθῆ στίς θεσμικές αὐθαιρεσίες τοῦ κ. Τσίπρα.
Ὅμως ἄς ἐπανέλθουμε στήν ἀντίφαση. Ἐπί μῆνες ὁ κ.Τσίπρας διακηρύσσει ὅτι ἡ σημερινή Βουλή δέν διαθέτει τήν δημοκρατική νομιμοποίηση νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, διότι ὑπάρχει δῆθεν «δυσαρμονία» μέ την λαϊκή βούληση, ἀφοῦ ὁ Σύριζα ἦλθε πρῶτος στίς εὐρωε-
κλογές καί προηγεῖται στίς δημοσκοπήσεις! Βλέποντας ὅμως ὅτι ἡ στάσις του εἶναι ἀδιέξοδη, παριστάνει τώρα τόν συναινετικό καί προτείνει τήν σύγκληση τοῦ συμβουλίου ἀρχηγῶν γιά νά ἀποφασίση ἐκεῖνο τήν διενέργεια ἐκλογῶν καί νά συμφωνήση γιά τό πρόσωπο τοῦ νέου
Προέδρου πού θά ψηφισθῆ ἀπό τήν ἑπόμενη Βουλή. Δηλαδή τί μᾶς λέει ὁ κ. Τσίπρας:
– Νά ἀποφασίσουν γιά τόν Πρόεδρο οἱ ἀρχηγοί κομμάτων, πού ἐνδεχομένως νά μήν συμμετέχουν στήν ἑπόμενη Βουλή, καί νά ἀπουσιάζουν οἱ ἀρχηγοί κομμάτων πού δέν συμμετέχουν στήν σημερινή Βουλή, ἀλλά πιθανώτατα θά μετέχουν στήν ἑπόμενη!
Μέ ἄλλα λόγια, κατά τήν νέα ἐκδοχή Τσίπρα, τό συμβούλιο ἀρχηγῶν τῆς σημερινῆς Βουλῆς –πού ὑποτίθεται ὅτι δέν νομιμοποιεῖται νά ἐκλέξη Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας–νομιμοποιεῖται νά λάβη ἀποφάσεις γιά τό τί θά γίνη στην ἑπόμενη Βουλή! Πρόκειται γιά πλήρη παραλογισμό...__
Κεντρικο αρθρο της Εστιας 05 1 2014
Ναι μαλάκα, εσύ μείνε στο πολυτονικό σου. Γαμημένοι δεξιοί εδώ που μας φέρατε. Τι; και το πασοκ.. Και αυτό τι είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφή