Ο νεοπλουτισμός στην οδήγηση...

Το τι έχω ακούσει από χθες με την ανάρτηση για το θανατηφόρο δυστύχημα, δεν περιγράφεται. Ερχονται και γράφουν μέχρι κι άνθρωποι που είχα...

Το τι έχω ακούσει από χθες με την ανάρτηση για το θανατηφόρο δυστύχημα, δεν περιγράφεται. Ερχονται και γράφουν μέχρι κι άνθρωποι που είχα ξεχάσει καν ότι τους έχω "φίλους", ή που ποτέ δεν είχαν πατήσει στο ντουβάρ μου.
Εδώ κι αλλού έχω ακούσει απ το ότι είμαι ανόητη, βάζω ταξικό πρόσημο (ποιός εγώ, που κατ εξοχήν κατηγορούμαι ως ταξικός εχθρός λόγω City Plaza! :-P ), προσπαθώ να δυσφημήσω την Πόρσε, θέλω να γίνω χαλίφης στην θέση του χαλίφη και ζηλεύω, έχω νεύρα μέχρι ότι δεν ξέρω από αυτοκίνητα και οδήγηση και στήνω λαϊκά δικαστήρια! Κανένα έλεος, χαχαχαχα!
Ξεκαθαρίζω λοιπόν γιατί βαρέθηκα την ανεγκεφαλίαση.
Η νοοτροπία "είμαι δεκαεξάρης σας γαμώ τα λύκεια", που συνήθως ακολουθεί ειδικά τους άντρες μέχρι περίπου τα 30, δεν έχει ταξικό πρόσημο. Ούτε ο θάνατος. Ούτε η επιδειξιομανία. Και κυρίως η οδηγική παιδεία, εμπειρία και συναίσθηση, ο σεβασμός στους υπόλοιπους κυκλοφορούντες στους δρόμους, στον ΚΟΚ και στην άθλια κατάσταση των ελληνικών δρόμων.
Πλούσια και φτωχά παιδιά υπάρχουν μεγαλωμένα και καλά και κακά. Πλούσια και φτωχά παιδιά καβλώνουν με την ταχύτητα, τον ανταγωνισμό και έχουν άγνοια κινδύνου σ αυτές τις ηλικίες.
Πλούσια και φτωχά παιδιά κάνουν κόντρες με γρήγορα αυτοκίνητα, είτε φτιαγμένα είτε πανάκριβα.
Κι ένα φτωχό παιδί καβλωμένο με την ταχύτητα και το "ζειν επικινδύνως" αν είχε στα χέρια του αυτό τ αυτοκίνητο θεωρώ ότι θα υπήρχε το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα στις ίδιες συνθήκες.
Ατυχήματα και δυστυχήματα συμβαίνουν κατά χιλιάδες στην χώρα με θύματα που φταίνε ή δεν φταίνε, απόρροια ακριβώς αυτών που προανέφερα, με ακριβά και φτηνά κάθε είδους οχήματα σε διάφορες συνθήκες και ταχύτητες.
Προσωπικά ως συνοδηγός έχω υποστεί στα 25 μου Ντάτσουν με πατάτες να κατεβαίνει νύχτα χωρίς φώτα σε διασταύρωση και να πέφτει πάνω μου. Το ότι επιβίωσα είναι θαύμα, με πολλά βέβαια από τότε προβλήματα και μακρά νοσηλεία. Καθημερινά στους δρόμους αντιμετωπίζουμε όσοι οδηγούμε πάμπολλα και φυσικά έχουμε κάνει και λάθη κι εμείς, αλλά όχι από αλαζονεία στις μεγαλύτερες ηλικίες. Τις προάλλες σε κεντρικό δρόμο πέρασε με κόκκινο μια κοπέλλα και παραλίγο να με εμβολίσει, αλλά αντί να ζητήσει τουλάχιστον συγγνώμην βγήκε με τ αγόρι της να με βρίσει. Αλλη φορά βιαστικός με μηχανάκι μ έσπρωξε σπάζοντας τον καθρέφτη μου γιατί έτσι γούσταρε. Και άλλα πολλά.
Η διαφορά είναι αυτό που εγώ ονομάζω νεοπλουτισμό, κάποιων γόνων πάρα πολύ πλούσιων οικογενειών που θεωρούν ότι ότι και να κάνουν θα την γλιτώσουν λόγω μπαμπά, και έχουν στα χέρια τους πανάκριβα "εργαλεία" που όμως δεν έχουν ούτε την πείρα ούτε την γνώση να ξέρουν που είναι τα όρια. Αυτό είπα. Οτι ένα αυτοκίνητο, πάρα πολύ καλό μεν, αλλά που μπορεί να τρέχει πολύ για τα δεδομένα της χώρας, γίνεται όπλο στα χέρια του. Και πολύ απλά ένας πάμπλουτος γόνος έχει πιό εύκολη πρόσβαση σ ένα τέτοιο αυτοκίνητο και την "ελευθερία" να γκαζώνει όσο θέλει απ ότι ένας φτωχότερος. Σε καμμία περίπτωση δεν είπα ότι όλα τα πλούσια παιδιά είναι κακομαθημένα κι εγκληματίες κι ότι τα φτωχά είναι άγια. (Τα κάνω σεντς γιατί κάποιοι αρνούνται να κατανοήσουν.)
Σε κάθε περίπτωση, φτωχού ή πλούσιου οδηγού, όταν πας με 200+ έστω και σ ευθεία, ότι και να συμβεί, από λάστιχο, μέχρι γλύστρημα, ή αλεπού που σου πετάγεται, δεν μαζεύεις το ίδιο εύκολα απ ότι σε μικρότερη ταχύτητα κι αλαζονεία τ αμάξι.
Συνεχύστε να με βρίζετε.

Aliki Papachela