Εάν θες ειρήνη μην παίζεις με πολεμικά σενάρια στα μάτια του λαού!...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος «Εάν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο», λένε αυτοί που δεν ξέρουν τι λένε (: δεν γνωρίζουν...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος

«Εάν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο», λένε αυτοί που δεν ξέρουν τι λένε (: δεν γνωρίζουν την αρχαιολογία και γενεαλογία - δηλαδή την πολιτική φύση και προέλευση / καταγωγή - αυτών που λένε), ή οι επιτήδειοι έμποροι ή /και πλασιέδες της πολεμοφροσύνης, που προβάλλεται και υποστηρίζεται σαν ελληνοφροσύνη τις τελευταίες ημέρες στην πατρίδα μας!

Μα καλά, δεν βλέπεις την διάθεση, τις προκλήσεις και την πολεμική προετοιμασία από την τουρκική πλευρά, που βασίζεται στο ίδιο ιδεολόγημα των πολιτικών ισχύος, το οποίο συνήθως αποδίδεται με το λατινικό ρητό: «Si vis pacem para bellum» (: αν θες ειρήνη να ετοιμάζεσαι για πόλεμο); Ίσως ρωτήσεις.

Μα καλά, εσύ ο ίδιος δεν είσαι που ισχυρίζεσαι πως αν δεν αλλάξει αμέσως η πολιτική μεθοδολογία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η πολεμική σύγκρουση θα πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτη, για να μεταβληθεί στη συνέχεια μέσω διαπραγματεύσεων το συνολικό καθεστώς που αφορά σε όλο το πλέγμα της σύγχρονης ελληνοτουρκικής διένεξης; Ίσως αντιτάξεις.

Μάλιστα! Και αυτά βλέπω και αυτά ισχυρίζομαι, αλλά ποτέ δεν θα έπραττα αυτά που κάνει η ελληνική κυβέρνηση - παρασύροντας και τον ΠτΔ που μάλλον έχει μπερδευτεί απολύτως - και ποτέ δεν θα κατασκεύαζα αυτά τα πρωτοσέλιδα (ή ειδησεογραφικές εκπομπές στα κανάλια), που προπαγανδίζουν την πολεμική αναμέτρηση σαν «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» υπό το σλόγκαν «εάν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο».

Μα τι ζητάς, να κρύψει ο δημοσιογράφος την είδηση, ή μήπως η κυβέρνηση να μην προετοιμάζει τον στρατό και τη κοινή γνώμη; Ας αφήσουμε τις μαλακίες και τα παιδιαρίσματα!

Ο στρατός καλά κάνει και προετοιμάζεται. Είναι η δουλειά του. Κακώς, ωστόσο, χρησιμοποιείται με αυτόν τον τόπο στην πολιτική επικοινωνία της κυβέρνησης. Όταν μετατρέπεις τον στρατό σε (διαλογική, σημειολογική) αιχμή του δόρατος στην εξωτερική σου πολιτική και στην διπλωματία σου, δεν κάνεις κάτι διαφορετικό από τον Ερντογάν. Όταν ο ελληνικός Τύπος ευθυγραμμίζεται απολύτως με την προπαγανδιστική φόρμα του τουρκικού Τύπου, ο οποίος σήμερα ελέγχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το καθεστώς Ερντογάν - όπως αυτό έχει διαμορφωθεί μετά το ελεεινό και αποτυχημένο πραξικόπημα στη γείτονα - τότε θεώρησε πως και οι δυο πλευρές επιθυμούν την όξυνση …και όπου βγει ή έχει σχεδιαστεί να βγει.

Εάν, πράγματι, θες ειρήνη, μην παίζεις με πολεμικά σενάρια στα μάτια του λαού, πονηρέ ή επιπόλαιε προπαγανδιστή! Δείξε τον ενναλακτικό δρόμο, o οποίος ασφαλώς δεν συμβολίζεται με πολεμικές αναπαραστάσεις. Υπερασπίσου ένα εναλλακτικό σενάριο αποφυγής της σύγκρουσης, χωρίς ασφαλώς την ίδια στιγμή να μιλάς με όρους αποτρεπτικής ισχύος.

Μην παίζεις με την φωτιά! Εκτός εάν αποφάσισες πως δεν μπορείς ή δεν θέλεις να την αποφύγεις. Εκτός εάν θεωρείς πως η φωτιά συμφέρει. Τότε απευθύνσου στον λαό με τον άμεσο τρόπο που το κάνει ο Ερντογάν απευθυνόμενος στον τουρκικό λαό. Θα ήταν πιο έντιμο και μάλλον πιο αποτελεσματικό!

Εάν συνεχιστεί αυτή η μορφή προπαγάνδας σε ό, τι αφορά στην διαλογική και υλική υπερθέρμανση της ελληνοτουρκικής τριβής (διένεξης), σημαίνει, για τον αντικειμενικό παρατηρητή, πως και οι δυο πλευρές βράζουν πλέον στο ίδιο καζάνι του πολέμου.

Η γλώσσα της ειρήνης δεν σχηματίζεται με πολεμικά σημαίνοντα. Οι πολεμικοί συμβολισμοί δεν είναι επιχείρηση ειρήνης, είναι η εισαγωγή στον πόλεμο: αυτό το τρελό παιχνίδι που τόσο αρέσει στον κάθε τυχοδιώκτη ή «απελπισμένο» να παίζει! Ή στα «παιδιά» που επιθυμούν να στρέψουν αλλού το βλέμμα του πολίτη, για να μην βλέπει τις πομπές των «δικών» τους. Έτσι η άμεση ή έμμεση πολεμική προπαγάνδα γίνεται ένα επικίνδυνο μέσο στα χέρια κάθε πολιτικού-ταχυδακτυλουργού ή δημοσιογράφου-ταχυδακτυλουργού. Μόνον που μετά την έναρξη των εχθροπραξιών ο ταχυδακτυλουργός θα φροντίσει να εξαφανιστεί από τη σκηνή, για να βρεθεί μεταξύ του κοινού σαν απλός, ταπεινός θεατής μιας παράστασης που ο ίδιος έστησε!