"ΑΝΟΙΧΤΕΣ" οι πολιτικές εξελίξεις μετά την Σόφια...

Ελιγμό προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των Ελλήνων που τον κατηγορούν για την μεθοδευόμενη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας απ...

Ελιγμό προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των Ελλήνων που τον κατηγορούν για την μεθοδευόμενη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας αποτελεί στην πραγματικότητα αυτό που έκανε  στη Σόφια με τον Ζάεφ ο Τσίπρας.

Ακολουθώντας την πεπατημένη των μνημονίων που ύστερα από ...σκληρές διαπραγματεύσεις τα έδωσε όλα, έτσι και τώρα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο έχοντας όμως στο μυαλό του -όπως λένε σοβαρές πληροφορίες- και άλλα πράγματα.
Κατ' αρχάς, πρέπει να επισημάνουμε ότι τέτοιες συναντήσεις πρωθυπουργών ή αρχηγών κρατών -όταν γίνονται- το αποτέλεσμά τους είναι δεδομένο εκ των προτέρων. Και μάλιστα αποτέλεσμα θετικό γι αυτούς που συναντώνται. Αν πάει να βγει αρνητικό, δεν πραγματοποιούνται. Η ατζέντα είναι προσδιορισμένη, οι συμφωνίες έχουν προετοιμαστεί στα προηγούμενα στάδια από τους αρμόδιους υπουργούς και άλλους υπουργούς και αυτό που απομένει είναι η επικύρωσή τους στο ανώτερο δυνατό επίπεδο.
Για πρώτη φορά πραγματοποιείται τέτοια συνάντηση κορυφής η οποία παραμένει … ημιτελής. Εσκεμμένα και σκηνοθετημένα λοιπόν προέκυψε έτσι. Κι αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία, αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ζάεφ είχε δηλώσει δημοσίως στις αρχές Απριλίου ότι εφόσον ανακοινωθεί ραντεβού του με τον Τσίπρα, αυτό θα σημαίνει ότι οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Σκοπίων έχουν καταλήξει σε συμφωνία και οριστικοποιείται η λύση…
Από τις πρώτες αντιδράσεις του πολιτικού παρασκηνίου προκύπτει ότι η εξέλιξη κρατάει ανοικτό -αν δεν φέρνει κιόλας πιο κοντά- το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών, συνδυάζοντας όλες τις «εκκρεμότητες» που αντιμετωπίζει η σημερινή κυβέρνηση. Είναι οι εκκρεμότητες που έχουν συσσωρευτεί στα διπλωματικά, στο πολιτικά και στα οικονομικά της μέτωπα…
Και στα τρία αυτά μέτωπα, όπως λέγεται μάλιστα χαρακτηριστικά, οι εξελίξεις έρχονται και «διασταυρώνονται» μέσα στους επόμενους μήνες.
Για το θέμα των Σκοπίων, που είναι από τα εθνικά τώρα το πιο άμεσο, το επόμενο χρονικό ορόσημο ύστερα από τις χθεσινές εξελίξεις είναι τα τέλη Ιουνίου έως τα μέσα Ιουλίου, τότε δηλαδή που θα γίνει η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ και θα αποφασιστεί αν υπάρχουν οι «προϋποθέσεις» για να γίνουν μέλος τους όπως επιθυμούν διακαώς οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και η "εκκρεμότητα" Καμμένου που λέει ότι δεν θα ψηφίσει συμφωνία που θα περιέχει τον όρο "Μακεδονία". Επομένως, τις επόμενες εβδομάδες ο Τσίπρας θα πρέπει να δει τι θα κάνει και με αυτό. Θα μπορέσει να το "απορροφήσει" ή όχι;
Το ίδιο διάστημα θα κορυφώνονται τα «παζάρια» για το καθεστώς που θα ισχύσει μετά την τυπική λήξη του τρίτου μνημονίου τον Αύγουστο. Και είναι παζάρια που αφορούν όχι μόνο τα -88 στο σύνολό τους!- «προαπαιτούμενα» για το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης αλλά και τα μέτρα της θεωρούμενης «μεταμνημονιακής» περιόδου και ιδιαίτερα το νέο τσεκούρι στις συντάξεις και η πλήρης κατάργηση του αφορολόγητου.
Από πολιτικής πλευράς τέλος υπάρχει το γνωστό κρίσιμο δίλημμα του Τσίπρα πότε τον συμφέρει να στήσει τις κάλπες. Αν το κάνει το προσεχές διάστημα, χάνει μεν μερικούς μήνες στην εξουσία αλλά έχει γλιτώσει κατ’ αρχάς από το άγχος της τιμωρίας των σκανδάλων της πρώτης περιόδου του διότι έχει επέλθει ήδη η κοινοβουλευτική παραγραφή με βάση το γνωστό επαίσχυντο άρθρο 86. Επιπλέον, τώρα είναι ακόμη ευκρινές ότι η ΝΔ δεν μπορεί να πάρει αυτοδυναμία κι έτσι είναι πολύ πιθανό να έχουμε πολύ σύντομα πάλι εκλογές με την απλή αναλογική. Σε κάθε περίπτωση, αν γίνουν φέτος οι εκλογές θεωρείται ότι η «παρένθεση Μητσοτάκη» -ακόμη κι αν γίνει πρωθυπουργός- θα κλείσει ευκολότερα μέχρι τις αρχές του 2020. Ενώ αν γίνουν το 2019, δυσκολότερα…
Πακετάροντας λοιπόν όλα αυτά, οι πληροφορίες υποστηρίζουν ότι αυτή την περίοδο ο «προβληματισμός» που αναπτύσσεται στο Μέγαρο Μαξίμου αφορά τη γενικότερη στρατηγική η οποία θα ακολουθηθεί από εδώ και πέρα. Αν, όπως λένε, ο κ. Τσίπρας επιλέξει να κάνει άλλη μια μεταμόρφωση ώστε να το παίξει, για λόγους προεκλογικών εντυπώσεων και εξαπάτησης και μόνο, πάλι … «επαναστάτης» και «σκληρός» δεν θα έχει άλλη ευκαιρία να στήσει κάλπες παρά μέσα στους επόμενους μήνες. Ακόμη και καλοκαιριάτικα.
Τώρα έχει τη μοναδική δυνατότητα για να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να:
Λέει ότι αρνείται να ξεπουλήσει το σκοπιανό, αξιώνοντας άμεση εφαρμογή του χρυσωμένου χαπιού για το erga omnes και συνταγματική αλλαγή και θυμίζοντας ολίγο από …βέτο Καραμανλή στο Βουκουρέστι το 2008.
Να το παίξει ζόρικος με τους δανειστές πριν από τον Αύγουστο, αναβιώνοντας διάφορα αντιμνημονιακά πυροτεχνήματά του για να δείξει ότι δήθεν μπορεί να συμβιβάστηκε αλλά συνεχίζει να δίνει τη «μάχη». Μετά τον Αύγουστο, δεν θα μπορεί να πει τίποτα…
Οργιάζοντας σε αρνητική προεκλογική καμπάνια, να καταγγέλλει τον Μητσοτάκη ότι αν έρθει στην εξουσία θα τα κάνει όλα χειρότερα, ότι θα κόψει και τις συντάξεις, ότι θα κάνει και απολύσεις στο δημόσιο, ότι θα εκτελεί οτιδήποτε ζητούν οι δανειστές (ενώ εκείνος μέχρι τώρα, ε;), ότι θα είναι πιο υποχωρητικός στα εθνικά θέματα κοκ. Ταυτόχρονα θα ποντάρει στην εσωτερική υπονόμευση του Μητσοτάκη αφενός από τον καραμανλή και αφετέρου από την μαμά και υιό Μπακογιάννη…
Όλη αυτήν τη βεντάλια ανοίγει η  εξέλιξη για το Σκοπιανό στην Σόφια. Γι αυτό και οι επόμενες ημέρες θα είναι πολύ κρίσιμες, ακόμη κι αν φαίνονται «μουγκές», για τις τελικές αποφάσεις…

Μ. Γιαλούρος