Πριν λίγες μέρες έγινε παρουσίαση στο Μέγαρο του βιβλίου του κ. Μπαλτά το ‘Ονόματα του Κομμουνισμού’ και στη παρουσίαση βρέθηκαν μεταξύ ...
Πριν λίγους μήνες το Κινέζικο κομμουνιστικό κόμμα (ναι αυτό που δημιούργησε περισσότερους δισεκατομμυριούχους , γύρω στους 560, από τους Αμερικάνους) χάρισε στην πόλη Τριρ της Γερμανίας ένα άγαλμα του Μαρξ για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του οικονομολόγου Μαρξ για να θυμούνται και τη ζωή τους στην Ανατολική Γερμανία αλλά δεν πρέπει να ξεχνούν και τα γεγονότα στην πλατεία Τιεν Αμεν.
Ο πάντα κεφάτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ευρωκράτης κ. Γιούνκερ προσπάθησε στους λόγους που έβγαλε για τον Μαρξ να τον παρουσιάσει ως τον ‘φιλόσοφο που σκέφθηκε το μέλλον’.
Βέβαια δεν αναφέρθηκε στις επιπτώσεις του Μαρξισμού στο κοινωνικό σύνολο και το τι έγινε στο όνομα του Μαρξ. Οι σκληρωτικές ιδέες του εφαρμόζονται ακόμη ως κληρονομιά στη Κίνα ,Κούβα και Βόρειο Κορέα και λίγοι σήμερα είναι στη Ρωσία που τον αναπολούν με θέρμη παρά τα 39 χρόνια που πέρασαν από την κατάρρευση του Σοβιετικού κομμουνιστικού καθεστώτος.
Το αποκορύφωμα της Μαρξιστικής ιδεολογίας ήταν η στυγνή δικτατορία του ‘προλεταριάτου’ όπου βέβαια τα μέσα παραγωγής ανήκαν στους εργάτες για να τα δουλεύουν μόνο διότι οι αποφάσεις ήταν δουλειά του κόμματος και ο έλεγχος της κατευθυνόμενης και ελεγχόμενης εκ των άνω επιτροπής μέσα στο κόμμα, καθώς και η δολοφονική μηχανή των γκουλάγκ .
Στη θεωρία του ο Μαρξ δεν σε αφήνει να σκεφτείς αν υπάρχει άλλη λύση, άλλος δρόμος, όχι αυτή είναι η ως αποκαλύψεως αλήθεια: η πάλη των τάξεων και τίποτα άλλο. Και εμείς λέμε: υπάρχει και η πάλη του πολιτισμού, η πάλη της τεχνολογίας , η πάλη της πίστης και των θρησκειών, η πάλη των ιδεών. Αλλά ο Μαρξ διεκδικεί το αλάθητο, πάει τελείωσε αυτό είναι, δεν υπάρχει περιθώριο σφάλματος και ‘Όλη η ιστορία είναι ιστορία της πάλης των τάξεων’. Αυτό οδήγησε σε μια νομενκλατούρα εκείνη που αγάπησαν όλοι οι δικτάτορες των Κομμουνιστικών καθεστώτων στη νέα τάξη πραγμάτων
Η επιβολή του κράτους πάνω στην κοινωνία, οι Μαρξιστές υπεράνω όλων διότι ο Μαρξισμός ήταν το όχημα για την εξουσία των ολίγων πάνω στους πολλούς. Όποιος έχει άλλη άποψη θα πάει στη άλλη σειρά που οδηγεί στο απόσπασμα. Αυτά έπρεπε να πει ο Γιούνκερ και όχι να τον ονομάσει ως έναν αστικό φιλόσοφο που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο ή δεν γνωρίζουμε αν αυτά ελέγχθηκαν στη συνάντηση των κυβερνητικών μας στο Μέγαρο.
Ναι οι Μαρξιστές άλλαξαν τον κόσμο, τη πληθυσμιακή σύνθεση διότι τα 80-100 εκ. νεκροί ήταν το τίμημα της αριστερής Μαρξιστικής ιδεολογίας που υπεβλήθη τον 20ο αιώνα.
Όσο για το κομμουνιστικό μανιφέστο και το Κεφάλαιο όπου περιγράφονται οι άθλιες συνθήκες των Άγγλων εργατών στη βιομηχανία όλος ο τόμος του Μαρξ είναι μια σελίδα του Ντίκενς.
Η Μαρξιστική Ουτοπία έδωσε άνθηση στα ολοκληρωτικά καθεστώτα ειδικά στο αιματοβαμμένο Σταλινικό καθεστώς με τις αναγκαστικές κολεκτίβες, τους εκτοπισμούς, τη πείνα και το θάνατο από πείνα, δολοφονίες, στημένα δικαστήρια, προδοσίες, ρουφιανιές( ο ένας κατέδιδε ον άλλον) , σμπαράλιασμα της οικονομίας, στρατόπεδα εργασίας κλπ.
Αν δει κάποιος τα σοβιετικά αρχεία που έδωσε στο κοινό η Ρωσία μετά την απελευθέρωση της από το κομμουνιστικό, Μαρξιστικό/Λενινιστικό κόμμα θα φρύξει: 40.000 φωτογραφίες του Στάλιν έχει η Πράβδα στα αρχεία της που δείχνουν τη πορεία του δικτάτορα. Αρχεία του κόμματος, του στρατού , των υπηρεσιών, της KGB, άλλων υπουργείων ότι θες να δεις είναι εκεί τα πολύτιμα στοιχεία που ξεθάβουν οι Ρώσοι και άλλοι ερευνητές για τη λαίλαπα που αμαύρωσε τον 20ο αιώνα.
Κάποιοι θα πουν ότι καλά τα είπε ο Μαρξ στη θεωρεία αλλά οι άνθρωποι στη πράξη τα έκαναν μαντάρα. Όχι , η Μαρξιστική θεωρεία από μόνη της δεν στέκει στην ιστορία, στο ιστορικό προτσές. Απεδείχθη λάθος, δεν στέκει.
Διονύσης Σταμάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση