Λάμπρο, καλό ταξίδι. Είσαι ο ταξιδευτής που πάντα επιστρέφει με το έργο σου και η φωνή σου θα συνεγείρει στους αιώνες των αιώνων...

Χθες -από το  Κοιμητήριο Καισαριανής- αποχαιρετήσαμε το Συναγωνιστή μας Λάμπρο Παπαδημητράκη...

Χθες -από το  Κοιμητήριο Καισαριανής- αποχαιρετήσαμε το Συναγωνιστή μας Λάμπρο Παπαδημητράκη...  που συνέβαλε στην εξέγερση του Νοέμβρη του 73  και ως εκφωνητής του Σταθμού "Εδώ Πολυτεχνείο"!
Αποχαιρετισμό  απηύθυνε ο Δημήτρης Παπαχρήστος.
Παραβρέθηκαν  στη κηδεία  συναγωνιστές από τη Κατάληψη... Κώστας Λαλιώτης, Π. Λαφαζάνης,  Μ. Μπαλαούρας, Δ. Παπαχρήστος, Σ. Τζουμάκας. Ν. Χριστοδουλάκης.
Στέφανος

Επικήδειος Δ. Παπαχρήστου για τη κηδεία του Λάμπρου Παπαδημητράκη

Λάμπρο, σύντροφε και αδελφέ μου,
Δεθήκαμε με την κόκκινη κλωστή της Ιστορίας και της ζώσας μνήμης. Έφυγες για να επιστρέφεις. Η φωνή σου θα μείνει στους αιώνες μετάλλινη, καθαρή, δεμένη με τη δύναμη όλων των εξεγερμένων στον αγώνα που συνεχίζεται με τα όπλα που διαθέτει ο καθένας από εκεί που δεν μπορέσαμε εμείς.
Λάμπρο, ήσουν ήρεμη δύναμη. Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλάει ο σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων… οι εκκλήσεις στον ελληνικό λαό έπιασαν τόπο και η εξέγερση μας βρήκε τον τόπο της και τιμή στην πατρίδα μας και ξελάσπωσε τη ντροπή να ανεχθεί τη χούντα. Έξι χρόνια είναι πολλά, δε θα γίνουνε εφτά.
Ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, τρομοκρατήσαμε τους τρομοκράτες.
Μοιραστήκαμε το φόβο, κοντά ο ένας στον άλλο και τον υπερβήκαμε μπροστά στην εισβολή του τανκ.
Δε ξέραμε ότι γράφαμε Ιστορία, Λάμπρο. Ναι η εξέγερση μας είναι ένα ιστορικό γεγονός αλλά έγινε σύμβολο για κάτι πιο σημαντικό και σταθμός ανεφοδιασμού για να παίρνουν οι νέοι εφόδια να συνεχίσουν το Πολυτεχνείο. Δεν έχει ιδιοκτήτες. Ανήκει σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να αγωνίζονται για ψωμί, δικαίωμα στη δουλειά, για παιδεία που ιδιωτικοποιείται και εμπορευματοποιείται και για το υπέρτατο αγαθό, την Ελευθερία, που σήμερα ζούμε τη ψευδαίσθηση της.
Η αντιπροσωπευτική ολιγαρχική δημοκρατία του Μητσοτάκη και της ΑΕ εταιρείας- μαφίας γύρω του, παίρνουν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς και «δημοκρατικώ τω τρόπω» μας καθιστούς υπεύθυνους και συνενόχους.
Λάμπρο, τα συζητούσαμε, τα γνωρίζαμε όλα αυτά και τα επερχόμενα. Λάμπρο, έγινες το παράδειγμα του αγωνιστή-καλλιτέχνη. Κρατούσες κρυφά την κάμερα και διέσωσες με την ΚΙΝΟ και άλλους συναδέλφους σου, εικόνες της εξέγερσης.
Συνέχισες να κάνεις ταινίες από τότε που ήσουν φοιτητής στο Πάντειο.
Βραβεύτηκες στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Τα ντοκιμαντέρ σου είναι ιστορικά και σημαδιακά. «Κύπρος, η άλλη πραγματικότητα» θα μείνει να θυμίζει πώς η Κύπρος που αγάπησε, ένας Χιώτης που έζησες εκεί και παντρεύτηκες τη Θέκλα, υπερασπιζόμενος το τελευταίο ανάχωμα του Ελληνισμού που είναι ανοιχτή πληγή χαίνουσα που η τραγωδία της έφερε τη δημοκρατία στην Ελλάδα που δυστυχώς δεν έχει αποκατασταθεί γιατί η προδοσία και οι προδότες βασανιστές έπεσαν στην αγκαλιά αυτών που τους εξέθρεψαν…
Μαζί κάναμε το ντοκιμαντέρ είκοσι χρόνια από την εισβολή της Τουρκίας και ζήσαμε στην Κύπρο και είδαμε το διχασμό και την προδοσία…
Λάμπρο, καλό ταξίδι. Είσαι ο ταξιδευτής που πάντα επιστρέφει με το έργο σου και η φωνή σου θα συνεγείρει στους αιώνες των αιώνων.
Το μαρτυρικό νησί σου, την ώρα που καίγεται η Χίος, η ιδιαίτερη πατρίδα σου και φλέγεται η Μέση Ανατολή, είναι για σένα το δημιουργό και το σκηνοθέτη το κενό, το εξωφρενικό της τρέλας του πολέμου και της γενοκτονικής καταστροφής στη Γάζα που δεν πρόλαβες να γεμίσεις.
Στον αγώνα που συνεχίζεται, για ελευθερία και δημοκρατία, η εξέγερση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα θα συνεχίζεται από τους νέους που φωνάζουν στους δρόμους «το Πολυτεχνείο δεν τελείωσε το ’73, ψωμί, παιδεία, ελευθερία, εργάτες, αγρότες, φοιτητές»…
Λαμπρό, θα είσαι για πάντα μαζί μας και όταν βιολογικά δε θα υπάρχουμε, γιατί η ζώσα μνήμη αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου και καλύπτει τη θανάσιμη απώλεια και αντιστέκεται σε κάθε μορφή εξουσίας.
25/6/2025