Σαν σήμερα, η Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία κορυφώνει την επεκτατική της ισχύ και σβήνει από τον χάρτη ένα από τα πιο ιερά σύμβολα του αρχαίου κό...
Σαν σήμερα, η Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία κορυφώνει την επεκτατική της ισχύ και σβήνει από τον χάρτη ένα από τα πιο ιερά σύμβολα του αρχαίου κόσμου. Μετά από δίχρονη πολιορκία, ο Ναβουχοδονόσορ Β΄, ο πιο ισχυρός βασιλιάς της Βαβυλώνας, καταλαμβάνει την Ιερουσαλήμ και διατάζει την ολοκληρωτική της καταστροφή. Ο Ναός του Σολομώντα παραδίδεται στις φλόγες, τα τείχη ισοπεδώνονται, και ένα ολόκληρο έθνος οδηγείται στην εξορία.
Η πτώση της Ιερουσαλήμ δεν ήταν απλώς ένα ακόμα κεφάλαιο στους διαρκείς πολέμους της Εγγύς Ανατολής. Ήταν ένα τραύμα πολιτισμικό, θρησκευτικό και ιστορικό, που σημάδεψε ανεξίτηλα την εβραϊκή ταυτότητα και συνείδηση. Για τους Ιουδαίους, η καταστροφή της πόλης ήταν θεολογική καταστροφή – μια πράξη κρίσης από τον ίδιο τον Θεό για την αποστασία τους. Για τους ιστορικούς, ήταν το τέλος της Δαβιδικής μοναρχίας και η αρχή της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας, μιας περιόδου εξορίας, ανασυγκρότησης και εσωτερικού αναστοχασμού που θα επανακαθορίσει τη θρησκεία και την παράδοση του Ισραήλ.
Ο Ναβουχοδονόσορ, στρατηγικός και αδίστακτος, εκμεταλλεύτηκε τη γεωπολιτική απομόνωση του Ιούδα και την αποτυχημένη εξέγερση του βασιλιά Σεδεκία κατά της βαβυλωνιακής επικυριαρχίας. Μεθοδικά, αποδυνάμωσε τα αποθέματα της πόλης, και όταν πια η πείνα, οι αρρώστιες και η απόγνωση κυρίευσαν τους κατοίκους, εισέβαλε με καταστροφική μανία. Ο Ναβουχοδονόσορ διέταξε να τυφλωθεί ο Σεδεκίας, αφού πρώτα αναγκάστηκε να παρακολουθήσει τη θανάτωση των παιδιών του.
Η καταστροφή του Πρώτου Ναού, του μεγαλειώδους οικοδομήματος του βασιλιά Σολομώντα, ήταν περισσότερο από μια αρχιτεκτονική ή στρατηγική απώλεια. Ήταν το τέλος της θείας κατοίκησης στον επίγειο κόσμο, κατά την εβραϊκή πίστη, και το έναυσμα για βαθύ θεολογικό στοχασμό που θα γεννήσει ένα νέο είδος πίστης: την πίστη της Διασποράς, χωρίς ναό αλλά με Νόμο, χωρίς πατρίδα αλλά με Γραφή.
Η εξορία στη Βαβυλώνα δεν θα είναι μόνο τραγωδία. Θα γίνει σχολείο εθνικής αναγέννησης. Μέσα στα σκοτάδια της αιχμαλωσίας, οι Ιουδαίοι καταγράφουν τις παραδόσεις τους, συντάσσουν τα ιερά τους κείμενα και διαμορφώνουν την ταυτότητα ενός λαού που δεν εξαρτάται πια από τα γεωγραφικά του σύνορα αλλά από την πνευματική του κληρονομιά.
Ο Ναβουχοδονόσορ, στρατηγικός και αδίστακτος, εκμεταλλεύτηκε τη γεωπολιτική απομόνωση του Ιούδα και την αποτυχημένη εξέγερση του βασιλιά Σεδεκία κατά της βαβυλωνιακής επικυριαρχίας. Μεθοδικά, αποδυνάμωσε τα αποθέματα της πόλης, και όταν πια η πείνα, οι αρρώστιες και η απόγνωση κυρίευσαν τους κατοίκους, εισέβαλε με καταστροφική μανία. Ο Ναβουχοδονόσορ διέταξε να τυφλωθεί ο Σεδεκίας, αφού πρώτα αναγκάστηκε να παρακολουθήσει τη θανάτωση των παιδιών του.
Η καταστροφή του Πρώτου Ναού, του μεγαλειώδους οικοδομήματος του βασιλιά Σολομώντα, ήταν περισσότερο από μια αρχιτεκτονική ή στρατηγική απώλεια. Ήταν το τέλος της θείας κατοίκησης στον επίγειο κόσμο, κατά την εβραϊκή πίστη, και το έναυσμα για βαθύ θεολογικό στοχασμό που θα γεννήσει ένα νέο είδος πίστης: την πίστη της Διασποράς, χωρίς ναό αλλά με Νόμο, χωρίς πατρίδα αλλά με Γραφή.
Η εξορία στη Βαβυλώνα δεν θα είναι μόνο τραγωδία. Θα γίνει σχολείο εθνικής αναγέννησης. Μέσα στα σκοτάδια της αιχμαλωσίας, οι Ιουδαίοι καταγράφουν τις παραδόσεις τους, συντάσσουν τα ιερά τους κείμενα και διαμορφώνουν την ταυτότητα ενός λαού που δεν εξαρτάται πια από τα γεωγραφικά του σύνορα αλλά από την πνευματική του κληρονομιά.
Και μια που το συμμικτο πληθος εγκληματιων που εφυγε απο την Αιγυπτο,το ονομασες και Ιουδαιους,μιας και μας ειπες κατι για συνορα,για πες μας και τα σημερινα συνορα του Ισραηλ,μια και ειναι "Κρατος";
ΑπάντησηΔιαγραφή