ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ στην Ινδονησία για τα προνόμια των βουλευτών...

Jo Di Η Ινδονησία φλέγεται. Οι δρόμοι της Τζακάρτα γέμισαν με χιλιάδες διαδηλωτές ενώ η αστυνομία απάντησε με χημικά και ασύμμετρη βία. Ένα...

Jo Di
Η Ινδονησία φλέγεται. Οι δρόμοι της Τζακάρτα γέμισαν με χιλιάδες διαδηλωτές ενώ η αστυνομία απάντησε με χημικά και ασύμμετρη βία. Ένας 21χρονος διαδηλωτής, ο Affan Kurniawan, δολοφονήθηκε από την αστυνομία, όταν παρασύρθηκε από αστυνομικό όχημα, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.
Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν, τουλάχιστον τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους σε εμπρησμούς κυβερνητικών κτιρίων, ενώ οι συλλήψεις ξεπέρασαν τις 950 μόνο στην Τζακάρτα. Η σπίθα που άναψε την κοινωνική έκρηξη ήταν η απόφαση των βουλευτών να αυξήσουν τα δικά τους προνόμια.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2024, οι Ινδονήσιοι βουλευτές λάμβαναν περίπου 50–60 εκατομμύρια ρουπίες τον μήνα (2.600–3.100 €), δηλαδή 8–10 φορές πάνω από τον κατώτατο μισθό. Σχεδόν η ίδια αναλογία που ισχύει στην Ελλάδα: στα 731 € καθαρά ο κατώτατος, στις 7.000 € οι βουλευτές.
Όταν όμως οι ίδιοι πρόσθεσαν το νέο επίδομα στέγασης των 50 εκατομμυρίων ρουπιών, οι αποδοχές τους εκτινάχθηκαν στα 100+ εκατομμύρια (πάνω από 5.000 € τον μήνα). Η ψαλίδα έγινε διπλάσια, η πρόκληση ήταν αφόρητη, και η κοινωνία εξερράγη.
Στην Ελλάδα η αναλογία παραμένει εξίσου σκληρή, όμως δεν συγκινεί κανέναν. Η σιωπή γύρω από αυτήν την αδικία είναι σχεδόν πιο επικίνδυνη από την ίδια την αδικία. Γιατί όταν η κοινωνία παύει να αντιδρά, τότε η εξουσία πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα.
Κι όμως, όπως όλα δείχνουν, η σιωπή δεν είναι μόνιμη. Όσο κι αν φαίνονται υπνωτισμένες οι κοινωνίες, πάντα υπάρχει μια στιγμή που η υπομονή τελειώνει και η φωνή επιστρέφει. Και τότε, τίποτα δεν μένει ίδιο.
Κι αν την κοινωνική οργή μπορούν οι κυβερνήσεις να την καταστείλουν με την αστυνομία, την κοινωνική αυτό-οργάνωση, την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή συνεργασία δεν μπορούν με τίποτα, ούτε να την αντιμετωπίσουν, αλλά ούτε και να την καταστείλουν.