ΟΤΑΝ Ο ΚΩΝ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ άφηνε στη μοίρα τους τους Έλληνες υπερασπιστές της Κύπρου...

Thanos Choupis II Πριν 51 χρόνια, ξημερώματα της 14ης Αυγούστου του 1974, ξεκινούσε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, υπό τη...

Thanos Choupis II
Πριν 51 χρόνια, ξημερώματα της 14ης Αυγούστου του 1974, ξεκινούσε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, υπό την κωδική ονομασία "Αττίλας ΙΙ". Λίγη ώρα πριν, εκπροσωπώντας την Κυπριακή και την Ελληνική πλευρά, στις συνομιλίες της Γενεύης, ο Γλαύκος Κληρίδης (συνταγματικώς προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως Πρόεδρος της Βουλής της) και ο Γεώργιος Μαύρος, Υπουργός Εξωτερικών της, υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Ελλάδας, είχαν απορρίψει το τουρκικό τελεσίγραφο, για τη συναινετική διχοτόμηση της Κύπρου, με την εγκαθίδρυση, τύποις και ουσία, διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Η αντίδραση της Αθήνας ήρθε μέσω Διαγγέλματος προς τον ελληνικό λαό, από τον Πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος -μεταξύ άλλων- ανέφερε τα εξής:
«...Δια την Ἑλλάδα ετέθη άμεσον και μέγα δίλημμα: πρέπει να αντιδράση με βίαν εις την βίαν; Με δολιότητα εις την δολιότητα; Πρέπει να προσφύγη και εκείνη εις τον νόμον της ζούγ­κλας;
…Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύ­προν καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνω­στών τετελεσμένων γεγονότων. Και δέν ήτο δυνατόν να επιχειρηθή χωρίς τον κίνδυνον εξασθε­νήσεως της αμύνης της Ελλάδος.»!…

Όσοι, εδώ και 51 χρόνια, ισχυρίζονται πως ουδέποτε ειπώθηκε δημόσια η φράση "Η Κύπρος κείται μακράν", έχουν απόλυτο δίκιο. Ωστόσο, η ξεκάθαρη διακήρυξη προς τη διεθνή κοινότητα, άρα και προς την εισβολέα Τουρκία, εκφρασμένη ως δήλωση αδυναμίας, τη στιγμή που ξεκινούσε ο "Αττίλας ΙΙ", με τη φράση, "…Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύ­προν καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνω­στών τετελεσμένων γεγονότων. Και δέν ήτο δυνατόν να επιχειρηθή χωρίς τον κίνδυνον εξασθε­νήσεως της αμύνης της Ελλάδος", συνιστά ακόμη χειρότερη εκδοχή εγκατάλειψης των μαχητών της Μεγαλονήσου. Ελλαδιτών και Κυπρίων, ακόμη κι απ΄ το "Η Κύπρος κείται μακράν"...
Η αρνητική υποθήκη που ενέγραψε το συγκεκριμένο Διάγγελμα, ταλανίζει τον Ελληνισμό, εδώ και 51 χρόνια. Είναι αυτό που μας οδήγησε να εκλιπαρούμε σήμερα, για την εφαρμογή αυτού που απορρίψαμε τη νύχτα της 13ης Αυγούστου του '74. Κι όσο αποκρύπτουμε, όσο φοβόμαστε να δούμε κατάματα την ιστορική αλήθεια, υπηρετώντας πολιτικές, μάλλον κομματικές σκοπιμότητες, οι εφιάλτες μας και τα αδιέξοδα στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας θα πολλαπλασιάζονται. Ειδικά στις μέρες μας, που οι κατά δήλωσή τους "φιλέλληνες", πρόδρομοι του Πασινιάν, εξακολουθούν να ξεπλένουν την κατοχική Τουρκία, διατηρώντας εν ισχύ την εθνοκτόνο "Διακήρυξη των Αθηνών"...
Υ.Γ 1: Ανάλωσα αρκετό χρόνο, για να βρω το πλήρες κείμενο του Διαγγέλματος Καραμανλή, αναφορικά με την επιχείρηση "Αττίλας ΙΙ". Τόσο αυτό όσο και το πλήρες κείμενο τη Ομιλίας του Προέδρου της Κύπρου, Αρχιεπισκόπου Μακάριου του Γ΄, από το βήμα του ΟΗΕ, όταν χαρακτήρισε το προδοτικό πραξικόπημα εισβολή της Ελλάδας στην Κύπρο, λίγες ώρες πριν την τουρκική εισβολή της 20ης Ιουλίου του 1974, είναι ντοκουμέντα που, αμφότερα, παρουσιάζονται αφαιρετικά και εν συνόψει στο διαδίκτυο. Γιατί, άραγε;
Υ.Γ 2: Επειδή, επί 51 χρόνια, ελάχιστοι αισθάνθηκαν την ανάγκη να σχολιάσουν την "εξήγηση" που έδωσε τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, "δικαιολογώντας" την απόφαση της Αθήνας να αφεθούν στη μοίρα τους οι Έλληνες υπερασπιστές της Κύπρου, Ελλαδίτες και Κύπριοι, αισθάνομαι την υποχρέωση να σταθώ στο σαθρό υπόβαθρο των ψευδοδιλημμάτων που διατύπωσε:
-Το 1940, η Ελλάδα υπέστη βία, δια της εισβολής της Ιταλίας. Σύμφωνα μα το συλλογισμό του Καραμανλή. κακώς αντέδρασε και προσέφυγε σε βία. Τουτέστιν, κακώς αμύνθηκε κι αντεπιτέθηκε.
-Κατά καιρούς, στη μακραίωνη Ιστορία του, ο Ελληνισμός, απέδειξε ότι δεν θεωρεί δολιότητα την επιβεβλημένη απάντησή του στην δολιότητα των εχθρών του, όταν το διακύβευμα είναι η υπεράσπιση των δικαίων και των δικαιωμάτων του.
-Επίσης, όταν ο εχθρός προσφεύγει στον “νόμο της ζούγκλας”, όταν ο εχθρός "ανοίγει την πόρτα του φρενοκομείου", η απόφαση "να ποιείς τη νήσσα"(πάπια), είναι "το πράσινο φως" για τη σταδική εφαρμογή των σχεδίων του για τον ολοκληρωτικό αφανισμό σου. Εκείνη, η απαράδεκτη ανάγνωση, άνοιξε το δρόμο για τη σταδιακή, ΝΑΤΟική ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τόσο απλά!!...