Τι είδους «σοβαρή χώρα» θέλουμε να είμαστε όταν... Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας στήνει επικοινωνιακό σόου κάθε Σεπτέμβρη — με ...
Τι είδους «σοβαρή χώρα» θέλουμε να είμαστε όταν...
Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας στήνει επικοινωνιακό σόου κάθε Σεπτέμβρη — με αγιασμούς, κάμερες, στημένες δηλώσεις, γονυκλισίες και προτροπές τύπου «να έχουμε μια καλή σχολική χρονιά», λες και η παιδεία εξαντλείται στο πρώτο κουδούνι και σε ένα σταυροκόπημα.
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, που κόβουν κορδέλες στα προαύλια, δεν έχουν πατήσει ποτέ σε δημόσιο σχολείο για να δουν:
εάν υπάρχουν δάσκαλοι,
αν λειτουργούν τα καλοριφέρ,
αν τα παιδιά κάνουν μάθημα σε κοντέινερ,
αν το εκπαιδευτικό υλικό είναι του 2025 ή του... 1998.
Οι μαθητές, οι γονείς και οι δάσκαλοι χρησιμοποιούνται ως φόντο για να προβληθεί το «ενδιαφέρον» του πολιτικού προσωπικού – την ίδια ώρα που:
οι αναπληρωτές περιφέρονται σαν βαλίτσες σε 3 νησιά τον χρόνο,
οι μονιμοποιήσεις καθυστερούν επίτηδες,
και το μόνο που ανανεώνεται κάθε χρόνο είναι… οι εξαγγελίες.
Οι κάμερες φεύγουν από το προαύλιο μόλις τελειώσει ο αγιασμός, και μαζί τους φεύγει και κάθε έννοια ενδιαφέροντος.
Η δημόσια συζήτηση μετατοπίζεται σε τρίχες — κυριολεκτικά:
αν ένα παιδί πήγε με βαμμένο μαλλί,
αν φόρεσε κολάν,
αν χασμουρήθηκε μπροστά στον παπά.
Λες και αυτό είναι το πρόβλημα της Παιδείας στην Ελλάδα.
Όταν δάσκαλοι ζητούν αξιοπρέπεια, κοινωνική στήριξη και επαρκή υποδομή, τους αποκαλούν «τεμπέληδες».
Όταν μαθητές διαμαρτύρονται, τους λένε «κακομαθημένους».
Όταν φωνάζουν οι γονείς, τους λένε «τοξικούς».
Αλλά όταν τοποθετείται κάμερα για το δελτίο των 8, τότε θυμόμαστε την Παιδεία.
Συμπέρασμα:
Αν θέλουμε να είμαστε μια σοβαρή χώρα, δεν φτάνει ένας αγιασμός τον Σεπτέμβρη και μια φωτογραφία με μαθητές.
Χρειάζεται πολιτική βούληση, χρήματα, συνεχής παρουσία και πάνω απ’ όλα: σεβασμός στους ανθρώπους της εκπαίδευσης.
Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε τις κάμερες για τα σόου.
Η σοβαρότητα θέλει κάτι περισσότερο από μικρόφωνο και θυμιατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση