Δημήτρης Μπελαντής Σχετικό: Δημήτρης Μπελαντής, 20 Δεκέμβρη 2024 ➦ Αυτό που έγινε στη Συρία σημαίνει πρακτικά την εγκατάλειψή της από την...
Σχετικό: Δημήτρης Μπελαντής, 20 Δεκέμβρη 2024 ➦ Αυτό που έγινε στη Συρία σημαίνει πρακτικά την εγκατάλειψή της από την Ρωσία...
Αντιδημοφιλής ανάρτηση. Όταν τον περασμένο Δεκέμβριο κάποιοι λέγαμε ότι κατά τα φαινόμενα η Ρωσία πούλησε την Συρία στους τζιχάντ, ήτοι στην Τουρκία και το Ισραήλ, οι πιο πούροι από εμάς "φιλορώσοι" έλεγαν ότι συκοφαντούμε την Ρωσία, παίζουμε το παιχνίδι των δυτικών ιμπεριαλιστών, ότι το καθεστώς Άσαντ έπεσε επειδή ήταν... διεφθαρμένο (ενώ χίλια αλλά διεφθαρμένα περιέργως δεν πέφτουν).
Τοποθετούνταν δηλαδή τόσο άκριτα υπέρ του Πούτιν σαν τον Κνιτη της σχολής μου υπέρ του Μπρέζνιεφ επί κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης.
Έρχεται τώρα ο πρόεδρος της τζιχαντιστικής Συρίας και λέει δημόσια ότι είχε μυστική συμφωνία με την Ρωσία πριν από την τελευταία κρίσιμη μάχη, να μην βοηθήσει η Ρωσία τον Άσαντ και να τον αφήσει να πέσει.
Η δε Ρωσία δεν το θεωρεί σημαντικό ζήτημα και δεν τον διαψεύδει.
Συμπέρασμα το ίδιο με τότε: Η Ρωσία δείχνει ως τώρα να μην είναι αξιόπιστη πολιτικοστρατιωτική σύμμαχος σε κρίσιμες στιγμές. Μακάρι το μέλλον να δείξει άλλα πράγματα.
Επίσης, καλή και αξιόλογη η Συνεργασία της Σαγκάης, αλλά πέρα από την συνεργασία με την Κίνα και την Ινδία, πρέπει να δίνεις σήμα αλληλεγγύης και στους κατώτερους κρίκους ενός συνασπισμού αν θέλεις όντως να ασκείς "στρατηγική μεγάλης σκακιέρας"
Να πούμε εδώ ότι έμπειροι δημοσιογράφοι μας λένε ότι η αλήθεια μετά το πρώτο 24ωρο από τη στιγμή που θα συμβεί το γεγονός , αρχίζει να επικαλύπτεται από τα αφηγήματα και την προπαγάνδα που τα συνθέτει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμηθούμε λοιπόν ότι τότε έγιναν 2 μεγάλες μάχες στις οποίες συμμετείχαν μια χαρά οι Ρώσοι. Η πρώτη στο Χαλέπι και η δεύτερη στη Χομς. Και στις δύο συμμετείχαν οι Ρώσοι και μάλιστα χωρίς την αναμενόμενη βοήθεια από τους ίδιους τους Σύριους , τη στιγμή μάλιστα που οι φιλοιρανοί της Χεζμπολάχ είχαν μόλις αποχωρήσει για βοηθήσουν τους συντρόφους τους στο Λίβανο, ενώ πολιτικά Ιράν και Άσσαντ είχαν τις.διαφωνίες τους. Μετά από αυτό ο καθείς έπρεπε να ασχοληθεί με την επόμενη ημέρα και τα συμφέροντά του.
Το ερώτημα είναι: Οι Κινέζοι γιατί δεν επένδυσαν οικονομικά στη Συρία , οδηγώντας τη χώρα και τον εθνικό στρατό της στην ανέχεια και την κατάρρευση; Αν πρέπει να αναζητήσεις κάποιος ευθύνες θα πρέπει να κοιτάξει στην Κίνα και όχι στη Ρωσία που είναι σε οικονομική και.πολιτική απομόνωση εδώ και ένα αιώνα!