ΠΩΣ ΕΓΙΝΑΝ ΡΕΖΙΛΙ με τον ...Ελληνοαμερικανό "Τζον Μαρτίνης"

Rena Choplarou Ξανά για τα Νόμπελ. Για το Νόμπελ Φυσικής αυτή τη φορά. "Ο Ελληνοαμερικανός Τζον Μαρτίνης πήρε το Νόμπελ Φυσικής", ...

Rena Choplarou
Ξανά για τα Νόμπελ. Για το Νόμπελ Φυσικής αυτή τη φορά. "Ο Ελληνοαμερικανός Τζον Μαρτίνης πήρε το Νόμπελ Φυσικής", "Γεννημένος από Έλληνες γονείς, παιδί της Ομογένειας" ανακοίνωσε με περήφανη σιγουριά ο Μιχάλης Ιγνατίου στον ΣΚΑΪ.
Μόνο που ο Τζον Μαρτίνης δεν είναι Έλληνας — ούτε Ελληνοαμερικανός. Είναι απλώς Αμερικανός φυσικός με καταγωγή από την Κροατία, με ένα επώνυμο που... έτυχε να τελειώνει σε -ης.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μια λανθασμένη πληροφορία αποκτά "κύρος" απλώς επειδή το λέει ένας γνωστός δημοσιογραφος και την αναπαράγει ένα εξίσου γνωστό μέσο.
Η "κοτσάνα" αυτή δεν είναι ασήμαντη. Δείχνει πώς μια λανθασμένη πληροφορία μπορεί να ξεκινήσει από ένα μέσο, να αναπαραχθεί από δεκάδες άλλα και να φτάσει μέχρι τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, τα οποία ψάχνουν στατιστικά "τι λένε οι περισσότερες πηγές" και όχι "τι είναι αλήθεια". Έτσι, το ψέμα μετατρέπεται σε “επιβεβαιωμένο δεδομένο”. Πιο λιανά: Τα ΑΙ (όπως το Perplexity ή και το Google σε αυτόματες απαντήσεις) βλέπουν πολλές "συμφωνούσες" πηγές και καταλήγουν πως η πληροφορία είναι "επιβεβαιωμένη". Έτσι, ένα ψέμα γίνεται "αλήθεια πλειοψηφίας".
Στα παιδιά που διδάσκω ιστορία επιμένω: συνεχώς να ρωτούν, να αμφισβητούν, να ψάχνουν την πρωτογενή πηγή. Γιατί στο τέλος, δεν κινδυνεύουμε από τα εργαλεία, αλλά από την τεμπελιά της κρίσης μας. Όλοι μας φυσικά, όχι μόνο τα παιδιά, πρέπει να κρατούμε επιφυλάξεις, να διασταυρώνουμε τις πηγές μας — αυτή είναι η πιο δημοκρατική και αναγκαία στάση απέναντι στην πληροφορία σήμερα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο "έγκυρος" Ιγνατίου δεν είναι καθόλου "έγκυρος". Επιβεβαιώνει πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η ανάγκη να βλέπουμε παντού ελληνική ρίζα, ελληνική επιρροή, ελληνική καταγωγή. Μια μείξη εθνικής ανασφάλειας και μεγαλομανίας.