Tο πρόβλημα δεν είναι ο Ντίνος Ρόβλιας...

Aπό τον Γιάννη Παπαϊωάννου . Παρελθόν αποτελεί για την κυβέρνηση, 2,5 μήνες μετά τη συγκρότησή της, ο υφυπουργός Εσωτερικών Ντίνος Ρόβλι...

Aπό τον Γιάννη Παπαϊωάννου

.Παρελθόν αποτελεί για την κυβέρνηση, 2,5 μήνες μετά τη συγκρότησή της, ο υφυπουργός Εσωτερικών Ντίνος Ρόβλιας, ο οποίος καταγγέλθηκε ότι έστειλε με φαξ αιτήματα για ευνοϊκές μεταθέσεις αστυνομικών στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ανατρέποντας κάθε έννοια δεοντολογίας και χρηστής διοίκησης.
Σύντροφοι καλά ή άσχημα όλα όσα έγιναν με τον σύντροφο Ντίνο αλλά είναι νομίζω ευκαρία να ανοίξει ένα μεγάλο θέμα που το ΠΑΣΟΚ όφειλει να αντιμετωπίσει.
Έχουμε στην Ελλάδα του 2010 ένα κόσμο αιχμάλωτο της υπηρεσίας του που επί χρόνια , χωρίζει οικογένειες, ξεβολεύει ζωές και...

αλλάζει στα παιδιά τους σχολεία . Ένας κόσμος που δεν μπορεί να Δημιουργήσει να ριζώσει κάπου. Ένας κόσμος που βρίσκεται μια ζωή στα νοίκια, στο τρέξιμο στην αβεβαιότητα και ανακατωσούρα. Ένας κόσμος που μόλις πει δόξα το θεό την επόμενη βρίσκεται στο βοήθα παναγιά.
Κυριολεκτικά αιχμάλωτος μιας παράνοιας. Μετατίθεται απο μία μονάδα για να κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά σε άλλη μονάδα. Χωρίς λόγο. Απο νησί σε νησί απο χωριό σε χωριό. Για να στηρίξει τις τοπικές οικονομίες
Κυριοι το πρόβλημα δεν είναι ο Ντίνος Ρόβλιας. Το πρόβλημα είναι συνολικότερο και αφορά συνολικά τις μεταθέσεις. Όλες τις μεταθέσεις όλων των ενστόλων.
Δείτε πόσες σύζυγοι στρατιωτικών παράδειγμα εργάζονται και αναρωτηθείτε πως ζουν αυτές οι οικογένειες. Δείτε το συνολικό οικογενειακό τους εισόδημα. Δείτε τι μισθους παιρνουν. Δείτε τα στοιχεία απο τις φορολογικές δηλώσεις. Δείτε πόσες μεταθέσεις παίρνουν αυτοί ή οιαστυνιμικοί στην καριέρα τους. Δείτε τι βαθμούς παίρνουν τα παιδιά τους στα σχολεία. Ρώτηστε με ανώνυμο ερωτηματολόγιο τα στελέχη σας πόσοι απο αυτούς σήκωσαν το τηλέφωνο για να ζητήσουν μια χάρη. Πόσοι το πέτυχαν. Τι γνώμη έχουν οι υπόλοιποι. Δείτε πόσα εκ, ευρώ ξοδεύονται κάθε χρόνο σε αυτότο θέμα και δείτε το πραγματικό όφελος ή την συνολική κοινωνική ζημιά που δημιουργείτε από αυτό το καθεστώς των μεταθέσεων.
Κάθε τρία χρόνια πολλοί φίλοι μου (στην Λάρισα έχουμε επιπλέον Στρατό και Αεροπορία και έχω την εντύπωση ότι στον Στρατό είναι ακόμη χειρότερα) φωρτώνουν τα νυκοκυριά τους στα φορτηγά και περιφέρονται ανά την επικράτεια ως αθίγγανοι. Χωρίς η υπηρεσία να καλυπτει τουλάχιστον τις αυτονόητες στεγαστικές τους αναγκες. Σοκ για τους ίδιους και την οικογένεια. Σοκ για την οικιακή τους οικονομία. Σοκ κυρίως για τα παιδιά τους που δεν φταίνε σε τίποτα.
Και τέλος πάντων το να φτάσει ένα ένστολο στέλεχος στο γραφείο υπουργού για να ζητήσει μετάθεση από μια πόλη της Ελλάδας σε μια άλλη (δηλαδή ΕΛΕΟΣ λες και είμαστε καμιά μεγάλη χώρα) δείχνει όχι μόνο το τρόπο που λειτουργεί το σύστημα αλλά και το μέγεθος τους προβλήματος του.
Κομματικοί προύχοντες, Παπάδες, πολιτευτές, βουλευτές, υπουργοί, στρατηγοί, γνωστοί, φίλοι, θείοι από Κωρώνη σπεκουλάρουν πάνω στο πρόβλημα και έχουν στήσει ένα απίστευτο αλσιβερίσι με τον αιχμάλωτο Έλληνα αξιωματικό -υπαξιωματικό. Πάγια πρακτική και το ξέρουμε όλοι.
Ένας κόσμος που ξέρει ότι για να βρεθεί σε μια φρουρά που έχει σπίτι (και που ονομάζεται φρουρά συμφερόντων) πρέπει να φιλήσει κατουρημένες ποδιές. Δηλαδή το μέρος όπου το στέλεχος καλύπτει τις στοιχειώδεις στεγαστικές του είναι ευνοική μετάθεση και θα μείνει εκεί τα λιγότερα χρόνια της καριέρας του. Απίστευτο;;;
Έχουμε τελικά μια υπηρεσία που καταδιώκει τα στελέχη της γιατί έχουν ένα σπίτι σε κάποια περιοχή της χώρας, και μέσα σε όλα αναρωτιόμαστε γιατί οι ένστολοι φέυγουν απο την δουλειά τους σε νεαρή ηλικία.
Θα έπρεπε σύντροφοι να αναρωτιώμαστε γιατί να κάτσουν, και αν τους θέλουμε να τους αφήσουμε τουλάχιστον απο μια ηλικία και πάνω να ριζώσουν κάπου και να ηρεμήσουν. Επιτέλους η οικογενειακη ζωή τους όπως όλων των υπολοίπων Ελλήνων προστατεύται και απο το Σύνταγμα.
Σύντροφοι δεν ωφελουν οι προσπαθείες αξιοκρατικών μεταθέσων και μεταθέσων με μόρια. Έγιναν και έχουν αποτύχει. Η κατάσταση ήταν και είναι τραγική. Οφέλιμη θα ήταν η αυτοκριτική και η περισυλλογή απο την πολιτεία συνολικά. Αφού αυτή τελειώσει θα πρέπει να περιοριστούν σημαντικά οι μεταθέσεις παντού, και να γίνονται μόνο σε μέρη και σε αριθμό ώστε η υπηρεσία να καλύπτει ή το στελεχος να καλύπεται στεγαστικά, ενώ μετά απο κάποια χρόνια υπηρεσίας να σταματούν τελείως.
Αν η υπηρεσία θέλει περισσότερα ας φτιάξει περισσότερα σπίτια ή ας δώσει ένα σοβαρό επίδομα ενοικίου στα στελέχη που αναγκάζονται να νοικιάζουν.
Τουλάχιστον αυτό.
Άντε σύντροφοι απο το ΠΑΣΟΚ περιμένω πράγματα σε αυτό το θέμα.