11 Σεπτέμβρη... παλιά μας τέχνη κόσκινο!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Η προϋπόθεση ήταν η Εταιρία να κατασκευάσει τον σιδηρόδρομο, αλλά η...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Η προϋπόθεση ήταν η Εταιρία να κατασκευάσει τον σιδηρόδρομο,

αλλά η...
Εταιρία δεν τον κατασκεύασε,

επειδή τα μουλάρια στην Ονδούρα ήταν φθηνότερα από τον σιδηρόδρομο,

και "ένας κολίγος φτηνότερος από ένα μουλάρι"

-όπως είπε ο Zemurray-(1)»

Ερνέστο Καρντενάλ, "Ωρα μηδέν"(2).

Στις 11 Σεπτέμβρη 1919, πριν 100 χρόνια ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής εισβάλει στην Ονδούρα για να καταστείλει μια επαναστατική λαϊκή εξέγερση των εξαθλιωμένων και να στηρίξει τα συμφέροντα της αμερικάνικης εταιρίας "United Fruit Company" του σιωνιστή Samuel Zemurray.

"Ο πόλεμος της μπανάνας" που η επίσημη ιστοριογραφία θέλει να είναι ένας "εμφύλιος πόλεμος", όπως ακριβώς σήμερα θέλει να έχουμε δήθεν "εμφύλιο" πόλεμο στη Συρία, ή "εμφύλιους πολέμους κι "εμφύλιες" εξεγέρσεις όπου το απαιτεί το υπερεθνικό κεφάλαιο.
Η εξέγερση συντρίφτηκε από τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις και μια κυβέρνηση από μαριονέτες των Αμερικανών "αποκατέστησε την τάξη".
Η "κανονικότητα" επέστρεψε στην Ονδούρα. Θέσπισαν ακόμη και "νόμους" απαγόρευσης απόκτησης εδάφους, μικρού χωραφιού.
Αποσοβήθηκε ο κίνδυνος της οργάνωσης σε "ενώσεις εργατών" (συνδικάτα) των σκλάβων εργατών στις φυτείες μπανάνας των αμερικάνικων εταιριών.
Οι εταιρίες United Fruit Company και η Standard Fruit κυριάρχησαν στον τομέα των εξαγωγών μπανάνας, κατείχαν γη, ανθρώπους.
Τα αμερικανικά στρατεύματα κατέλαβαν τη χώρα για λογαριασμό των αμερικάνικων εταιριών.
Η αμερικάνικη εισβολή στην Ονδούρα στις 11 Σεπτέμβρη 1919, ήταν η πέμπτη (5η) αμερικανική εισβολή στην Ονδούρα από το 1903.
Στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα πραγματοποιήθηκαν επτά (7) στρατιωτικές εισβολές στη χώρα: 1903, 1907, 1911, 1912, 1919, 1924 και 1925.

Ο Samuel Zemurray, σιωνιστής αμερικανός επιχειρηματίας, με την United Fruit Company εγκατέστησε στην Ονδούρα το πρώτο του αγρόκτημα μπανάνας το 1910 και συμμετείχε στην εσωτερική πολιτική της Ονδούρας σε σημείο να επιβάλει ακόμη και προέδρους της χώρας.
Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, στην οικονομία της Ονδούρας κυριαρχούσαν οι αμερικανικές εταιρίες μπανάνας, όπως η United Fruit Company, η Standard Fruit Company και η εταιρεία Cuyamel Fruit Company. Δημιούργησαν τεράστιες φυτείες μπανάνας κατά μήκος της βόρειας ακτής της χώρας. Αυτές οι εταιρείες έφεραν την "ανάπτυξη", αυτό που σήμερα αποκαλούν "επενδύσεις" στην εποχή της παγκοσμιοποίησης για τις χώρες "μπανανίες" σ' ολόκληρο τον πλανήτη.
Πολύ γρήγορα στην Ονδούρα οι μπανάνες έγιναν το κύριο προϊόν εξαγωγής της χώρας. Αυτή η "ανάπτυξη" έκανε τους κυβερνήτες της εποχής να προσφέρουν σε αντάλλαγμα μεγάλες παραχωρήσεις. Σήμερα οι παραχωρήσεις, με όπλο το "δημόσιο χρέος" ονομάζονται "εκμετάλλευση και αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας"... ιδιωτικοποιήσεις.
Έτσι, το ξένο κεφάλαιο, η εξαθλίωση της ζωής στις φυτείες μπανάνας και οι κυβερνήσεις από μαριονέτες ήταν καθοριστικοί παράγοντες στην πολιτική της Ονδούρας.

(1). Samuel Zemurray, σιωνιστής επιχειρηματίας, πρόεδρος της "United Fruit Company", επονομαζόμενος "Sam the Banana Man"... εξ ου και οι αποικίες... "χώρες μπανανίες"...

(2). Ερνέστο Καρντενάλ, ο Νικαραγουανός ιερέας, ο Ποιητής της «αγίας επανάστασης» [Βλέπε περισσότερα: ΕΔΩ]...
Μέχρι σήμερα, παρά τα 94 χρόνια του, δίπλα στους Σαντινίστας και την Επανάσταση!
[Για τους Σαντινίστας και τη Νικαράγουα, βλέπε σε: Η Νικαράγουα... μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε!].

- Έργα του στην ελληνική: ΕΔΩ

Σχετικό: Αυτή είναι η δική μας 11η του Σεπτέμβρη... των λαών!

* Ευχαριστώ για το βίντεο "Πέτρος Πανδής - La United Fruit Co." την Ιωάννα Υψηλάντη, που το επισήμανε...

 

«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν»

Ευριπίδης, 480 - 406 π.Χ.

(μεταφρ. Τυχερός αυτός που διδάχτηκε ιστορία)