Για τη Ρωσία...

, Απλά μαθήματα ιστορίας ή η ιστορία διδάσκει ότι δεν διδασκόμαστε από αυτήν... . Του Θύμιου Παπανικολάου . Φαίνεται ότι οι «αριστεροί» έ...

,

Απλά μαθήματα ιστορίας ή η ιστορία διδάσκει ότι δεν διδασκόμαστε από αυτήν...

.
Του Θύμιου Παπανικολάου
.
Φαίνεται ότι οι «αριστεροί» έχουν πάψει να διδάσκονται από την Ιστορία: ο ακρογωνιαίος λίθος του «ιστορικού διαλεκτικού υλισμού». Βεβαίως οι σημερινοί επιδοτούμενοι «αριστεροί» μοχθούν να καταργήσουν την Ιστορία!!!
Μιλάνε σήμερα για ιμπεριαλιστική Ρωσία όχι μόνο χωρίς θεωρητικές αναφορές και αποδείξεις, αλλά ούτε και ιστορικές.
Και όμως αν ξετυλίξει κανείς τα ιστορικά γεγονότα μπορεί να βγάλει τα ορθά συμπεράσματα.
Ας ξεκινήσουμε με αφετηρία την ανατροπή του καπιταλισμού και τη δημιουργία του σοβιετικού καθεστώτος. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας και των Βαλκανίων πέρασαν άμεσα ή έμμεσα στην επιρροή του σοβιετικού καθεστώτος.
Είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός με ηγέτιδα δύναμη την Αμερική έναν και μόνο στόχο είχαν: Την κατάρρευση και τη διάλυση του σοβιετικού συστήματος: Πατώντας φυσικά πάνω στα καταστροφικά αδιέξοδα της σταλινικής γραφειοκρατίας.
Με μετωπική επίθεση δεν μπορούσε ο ιμπεριαλισμός να καταφέρει τίποτα. Απεναντίας κινδύνευε ο ίδιος με κατάρρευση. Τα πλέον αποτελεσματικά «όπλα» ήταν:
α) Η εσωτερική υπονόμευση των σοβιετικών καθεστώτων τα οποία η σταλινική γραφειοκρατία τα είχε βυθίσει σε «συνθήκες» κατάρρευσης.
β). Η καπιταλιστική ενσωμάτωση της σοσιαλδημοκρατίας και των ΚΚ της Ευρώπης, συνακόλουθα η υπονόμευση και το κτύπημα των μαζικών εργατικών και λαϊκών κινημάτων.
ΟΛΑ αυτά τα πέτυχε ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός. Και τη βασική ευθύνη για αυτή την οπισθοδρόμηση φέρει η σοβιετική γραφειοκρατία και οι ιστορικές προδοσίες των κινημάτων από της ηγεσίες των Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Αυτή την ιστορία δεν πρέπει να την ξεχνάμε!!!
Από το 1973, λοιπόν, που τα αδιέξοδα των σοβιετικών καθεστώτων φαινόντουσαν πλέον και δια γυμνού οφθαλμού, τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία των ΗΠΑ (αυτά που χαράσσουν τις στρατηγικές πολιτικές) «σκόπευσαν» άμεσα τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης: Από τότε άρχισαν να μπαίνουν σε εφαρμογή τα σενάρια «επίθεσης» του Πενταγώνου.
Βλέπουμε, λοιπόν τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ουάσιγκτον να αφαιρεί από το Κρεμλίνο σημαντικές σφαίρες επιρροής με ένα και μόνο σκοπό: την περικύκλωση της Ρωσίας, τη μείωση της πολιτική της ισχύος και τον έλεγχο των πολιτικών και ενεργειακών κόμβων στην Ευρασία.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο χάρτη της δεκαετίας του ’80 θα διακρίνει ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο. Η έκταση της σοβιετικής επιρροής ήταν «αυτοκρατορική»: περιλάμβανε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία, έλεγχε το Αφγανιστάν και μπορούσε να βασιστεί στην ωφέλιμη ουδετερότητα των Βαλκανίων χάρη στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και της Αλβανίας, αμφότερες «σοσιαλιστικές», αν και αδέσμευτες.
Το 1989 πέφτει το Τείχος του Βερολίνου και τα γεγονότα της ιμπεριαλιστικής διείσδυσης ξετυλίγονται με γεωμετρική πρόοδο: Η Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια γίνονται ΝΑΤΟϊκά προτεκτοράτα. Η Σοβιετική Ένωση διαλύεται και στη θέση των ερειπίων «γεννιούνται» προτεκτοράτα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία περικυκλώνεται πλέον ασφυκτικά και μέσα στο σπίτι της από τα προτεκτοράτα και τους στρατούς του ιμπεριαλισμού. Να κτυπήσουν τη Ρωσία απευθείας και κατά μέτωπο πάλι ήταν δύσκολο, λόγω της πυρηνικής της δύναμης.
Η στρατηγική της ιμπεριαλιστικής, ασφυκτικής περικύκλωσης με προτεκτοράτα στα σπλάχνα της και γύρω της θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε μεγαλύτερη κρίση τη Ρωσία, στην διείσδυση και στο εσωτερικό της και στην πλήρη άλωσή της από τα διεθνή ιμπεριαλιστικά μονοπώλια. Αυτό επιχειρήθηκε «πραξικοπηματικά» επί Γιέλτιν.
Η Ρωσία, όμως άντεξε στις επιθέσεις. Οι κατακτήσεις της Οκτωβριανής Επανάστασης ήταν τόσο βαθιές που δεν μπορούσαν να «πεθάνουν» τόσο εύκολα: έπρεπε να πατήσουν πάνω στο πτώμα του ρώσικου προλεταριάτου και των σοβιετικών δομών εξουσίας.
Και είναι αυτές οι κατακτήσεις των δομών της σοβιετικής εξουσίας και των σοβιετικών σχέσεων παραγωγής που ξαναγέννησε τη Ρωσία από την τέφρα της.
Μέσα από αυτή την ιστορική διαδρομή έναν και μόνο ιμπεριαλισμό βλέπουμε να επιτίθεται εναντίον της Ρωσίας. Επιθέσεις ποικίλων μορφών: Από προτεκτοράτα, ΝΑΤΟϊκές περικυκλώσεις μέχρι την αστείρευτη μαύρη προπαγάνδα και τις πολεμικές προβοκάτσιες.
Όποιος δε θέλει να διαβάσει την ιστορία και μιλάει σήμερα για Ρωσικό ιμπεριαλισμό, δεν είναι απλώς αναλφάβητος, αλλά και νεροκουβαλητής των ιμπεριαλιστικών, ΝΑΤΟϊκών σχεδίων που αποσκοπούν: Στη διάλυση της Ρωσίας και την κατοχή της από τον αυτοκρατορικό ιμπεριαλισμό.
Η «αριστερά» για άλλη μια φορά δένεται στο άρμα της Νέας Τάξης, όπως και στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Κύπρο κ.λπ.
Και μιλάω για τους «αριστερούς χρήσιμους ηλίθιους». Γιατί δυστυχώς με προσωπεία αριστερά παρουσιάζονται και οι «εγκάθετοι» του πλανητικού ιμπεριαλισμού, τα παραρτήματα του Σόρος και άλλων υπηρεσιών…
Η θέση των αυθεντικών αριστερών, των μαρξιστών δεν μπορεί παρά να είναι μία, καθαρή και ανοικτή: Οι ΗΠΑ πρέπει να ηττηθούν τελεσίδικα. Οι λαοί και τα κινήματα πρέπει καθαρά να βρεθούν στο πλευρό της Ρωσίας.
Εδώ διακυβεύεται η τύχη ολόκληρης της ανθρωπότητας!!!
ΠΗΓΗ: http://www.resaltomag.gr
-------------------------------