Όταν ο άνθρωπος έδειχνε το φεγγάρι...

. Γράφει ο ΛΥΡΙΚΟΣ .  Διαβάζοντας τα σχόλια των αναγνωστών των διαφόρων αναρτήσεων, πάρα πολλές φορές μου έρχεται στο νου αυτό το έξυπνο...

.

Γράφει ο ΛΥΡΙΚΟΣ
. 

Διαβάζοντας τα σχόλια των αναγνωστών των διαφόρων αναρτήσεων, πάρα πολλές φορές μου έρχεται στο νου αυτό το έξυπνο που βλέπαμε γραμμένο στους τοίχους, ανάμεσα σ’ άλλα, πριν μερικά χρόνια: ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ, Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΟΙΤΑΖΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ!…

Είναι λοιπόν απογοητευτική η κατάσταση όταν, το μεγαλύτερο ποσοστό των κρινόντων, αντί να εστιάζουν στα αίτια και να αποκαλύπτουν ό, τι κρύβεται πίσω από πολλά και άθλια συμβάντα που ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας προσπαθούν με τα κείμενα τους να αναδείξουν, αυτοί (οι κρίνοντες) κοιτάζουν το δάχτυλο. Μπορεί και να το βυζαίνουν, γιατί δεν έχουν μάθει να κάνουν τίποτε άλλο, η ελληνική Παιδεία είναι ανύπαρκτη. Άλλοι πάλι άκριτοι κριτές, εγκλωβισμένοι μέσα στη χυδαιότητα, που την επικαλύπτουν με δήθεν ευστροφία, πατριωτισμό, δικαιοσύνη και άλλες αξίες, βωμολοχούν ασταμάτητα και υπερηφανεύονται κιόλας.

Το πρόσφατο διάστημα τα ΜΜΕ απασχόλησαν τα μάλα τη ζωή μας (αφού αυτή είναι η δουλειά τους) με το Γιαννάκη Παπαμιχαήλ και την προσωπική ζωή του Νίκου Σεργιανόπουλου εξ’ αιτίας της δολοφονίας του. Μας έβαλαν σε μεγάλους προβληματισμούς για την ηθικότητα ή, όχι, του χαϊδεμένου κανακάρη της αείμνηστης Αλίκης και πολλές φορές μας έδειξαν το δολοφόνο του αείμνηστου, επίσης, Σεργιανόπουλου. Μαζί μ’ αυτά μάθαμε βέβαια πόσες φορές έκανε τη βόλτα του ο μεγάλος σταρ στην Κουμουνδούρου και στα γκέι κλαμπάκια και όλα καλά. Είμαστε μέσα στο πνεύμα της εποχής!

Εχθές, αναρτήθηκε μια αφιέρωση στο στρατιώτη του αρχαιολογικού φερέτρου-στρατοπέδου της Κοζάνης, που από εγκληματικές παραβλέψεις του «άψογου και καθ’ όλα τίμιου και ικανού» κρατικού μας μηχανισμού, ο επί απολύσει, νεαρός στρατιώτης, το βράδυ που μας πέρασε, κοιμήθηκε στο χώμα και, η γραφή πολλών σχολίων ήταν αηδιαστική. Το ίδιο και της χθεσινής ανάρτησης σχετικά με τους λαθρομετανάστες.

Ας σταματήσουμε να βγάζουμε το φαρμάκι που μας πότισαν, αντί για γάλα, πάνω στα αθώα θύματα του άθλιου κατεστημένου μας! Ας σταματήσουμε να ξεσκονίζουμε τις βιτρίνες που μας έστησαν για να μας αποπροσανατολίζουν αυτοί οι κύριοι, οι άξιοι της ψήφου μας. Ας δούμε το εμπαιγμό και τη μιζέρια μας κι ας ξυπνήσουμε επιτέλους! Γιατί μπορεί να τα βάζουμε με ευκολία  (ίσως και να τους σκοτώνουμε κι όλας, ποιος θα τους ψάξει άλλωστε;) με τους λαθρομετανάστες και τους «νόμιμους» μετανάστες , αφού φτερά στον άνεμο είναι, μπορεί να βρίζουμε νεκρά παιδιά που ίσως να ήταν και τα δικά μας στη θέση τους, μπορεί να φτύνουμε τους αθλητές που κάποτε χειροκροτήσαμε, όμως δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεσκονίζουμε τις καρέκλες του κρατικού μηχανισμού που, σαν έμπορος ναρκωτικών πότισε το μυαλό μας με την αιώνια ντόμπα του ύπνου και να σακατεύουμε τις ελπίδες του μέλλοντος των παιδιών μας. Οι πρώτοι ντομπαρισμένοι είμαστε εμείς! Εμείς που γίναμε δούλοι της κατανάλωσης, της ξεφτισμένης ποιότητας ζωής. Εμείς οι άκριτοι κριτές είμαστε οι χαπάκηδες, οι μετανάστες, οι πόρνες, οι νταβατζήδες, τα τσιράκια, οι χαφιέδες, οι της Κουμουνδούρου, οι απάτριδες, οι ανίεροι, οι φονιάδες!

Και φύλαξε Κύριε το στόμα μου γιατί, τα περισσότερα βλέμματα είναι στραμμένα  στο δάχτυλο και όχι στο φεγγάρι! 

----------------------------