Για τους ελέγχους στα καταστήματα...

Aπό τον ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ Πολλά από τα μέλη μας, διαμαρτύρονται έντονα για το γεγονός ότι κατά του...

Aπό τον ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ
Πολλά από τα μέλη μας, διαμαρτύρονται έντονα για το γεγονός ότι κατά τους διενεργούμενους αστυνομικούς ελέγχους αναζητούνται ευθύνες από τους καταστηματάρχες σε περιπτώσεις όπου πελάτες συλλαμβάνονται για κατοχή ή χρήση ναρκωτικών ουσιών εντός των χώρων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Σύμφωνα με το άρθρο 20 παρ. 1θ του Νόμου 3459/2006, αυτός που «διαθέτει σε άλλους οποιονδήποτε χώρο για χρήση ναρκωτικών ή διευθύνει κατάστημα, στο οποίο γίνεται κατά σύστημα χρήση ή διακίνηση ναρκωτικών, ή αποτελεί μέλος του προσωπικού τέτοιου καταστήματος και γνωρίζει τη χρήση ή διακίνηση» τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών και με χρηματική ποινή από 2.900 ευρώ έως 290.000 ευρώ.

Έτσι, κάποιος για να κριθεί ένοχος θα πρέπει...
εν γνώση του να πραγματοποιήσει:

α) την ελεύθερη διάθεση χώρου για χρήση ναρκωτικών ουσιών,

β) σε αόριστο αριθμό ατόμων , και

γ) για συστηματική χρήση ναρκωτικών

Περιπτωσιολογικά, για να κριθεί κάποιος καταστηματάρχης ή υπάλληλος ενός καταστήματος ένοχος του παραπάνω εγκλήματος θα πρέπει να παραχωρήσει το κατάστημα του σε αόριστο αριθμό πελατών για να κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Επίσης, ένοχος θα κριθεί ο καταστηματάρχης που διαθέτει την κατοικία του, η οποία βρίσκεται πάνω από το κατάστημά του.

Ως προς τις περιπτώσεις προσωρινής αφαίρεσης της άδειας, επειδή συχνάζουν αντικοινωνικά στοιχεία, γίνεται διακίνηση ναρκωτικών, θα πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι η διοίκηση θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αιτιολογήσει πλήρως τη σχετική διοικητική πράξη αφαίρεσης, καθώς οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνουν αόριστες νομικές έννοιες και συνδέονται με την εκτίμηση πραγματικών περιστατικών τα οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορούν να είναι αμφιλεγόμενα.

Από την σχετική περιπτωσιολογία που έχει απασχολήσει τα δικαστήρια, αξίζει να σημειωθεί ότι κρίθηκε μη νόμιμος λόγος προσωρινής αφαίρεσης άδειας, το μεμονωμένο περιστατικό, το οποίο, ενόψει των πραγματικών συνθηκών, δεν μπορούσε να αποτρέψει ο κάτοχος της άδειας, μολονότι ο ίδιος κατέβαλε την προσήκουσα προσοχή και επιμέλεια (ΣτΕ 2672/1990, 3674/1997 κ.ά.). Έτσι, η εν κρυπτώ, ταχεία και μεμονωμένη χρήση ναρκωτικών από έναν πελάτη, π.χ. στις τουαλέτες δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν την προσωρινή αφαίρεση άδειας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος από τον κάτοχό της, εφόσον αυτός είχε λάβει όλα τα νόμιμα μέτρα και ήλεγχε επιμελώς και προσεκτικά τον χώρο του καταστήματός του.

Αντίθετα, η συχνή χρήση ή κατοχή ναρκωτικών, η συμμετοχή του ίδιου του ιδιοκτήτη ή/και του προσωπικού του σε τέτοιου είδους πράξεις ή απλά η ανοχή ή η αδιαφορία του ή η αμέλειά του, μπορούν να στοιχειοθετήσουν νόμιμα την εν λόγω αφαίρεση της άδειας, αλλά πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναφέρονται συγκεκριμένα (και όχι με απλή γενική παραπομπή στις διατάξεις του νόμου) στην σχετική αιτιολογία. Σε κάθε περίπτωση, το όργανο που είναι αρμόδιο να βεβαιώσει τα γεγονότα που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν μπορεί παρά να είναι όργανο της ΕΛ.ΑΣ.

Συμπερασματικά, τα μέλη μας δεν θα πρέπει να αισθάνονται αδύναμα και ευάλωτα στην περίπτωση που εν αγνοία τους κάποιος πελάτης κάνει χρήση ή φέρει επάνω του ναρκωτικές ουσίες, σε χώρο εντός του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος.