Σαν σήμερα πέθανε

... ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας όλων τω εποχών‏ . Από τον Νίκο Κρεμμύδα Σαν καί σήμερα, στίς 20 Μαρτίου τού 1990, πεθαίνει ο Ρώσσος τερματ...

... ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας όλων τω εποχών‏

.
Από τον Νίκο Κρεμμύδα

Σαν καί σήμερα, στίς 20 Μαρτίου τού 1990, πεθαίνει ο Ρώσσος τερματοφύλακας Λέβ Γιασίν.
Θεωρείται ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ου αιώνα από την διεθνή ομοσπονδία ιστορίας και στατιστικής ποδοσφαίρου (IFFHS).
Γεννήθηκε στην Μόσχα σε οικογένεια βιομηχανικών εργατών. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Ντιναμό Μόσχας το 1949 σε ηλικία 20 χρονών ενώ στην Εθνική κλήθηκε το 1954. Στη Ντιναμό απέδειξε το τεράστιο ταλέντο του και αυτό τον οδήγησε στην Εθνική όπου εκεί τον έμαθε και ο υπόλοιπος κόσμος.
Το 1956 κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το χρυσό μετάλλιο και το 1960 το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Σαν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης πήρε μέρος στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 (αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Σουηδία ), 1962 (αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Χιλή), και 1966 (τέταρτη θέση). Το 1970 ταξίδεψε στο Μεξικό για το Παγκόσμιο Κύπελλο όμως ήταν 40 ετών και ο ρόλος του ήταν πιο πολύ αυτός του βοηθού προπονητή παρά του παίκτη μιας και ήταν η τρίτη επιλογή της ομάδας ως τερματοφύλακας. Το τελευταίο του παιχνίδι... το έδωσε το 1971 σε ένα συμβολικό αγώνα με τη Ντιναμό Μόσχας απέναντι σε μια ομάδα επίλεκτων της Ευρώπης στο στάδιο Λένιν της Μόσχας. Σε αυτό το παιχνίδι παρευρέθησαν πάνω από 100.000 άνθρωποι για να τον δουν να αγωνίζεται για τελευταία φορά. Μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του την έκανε το 1963 ως μέλος της «επίλεκτης ενδεκάδας κόσμου» απέναντι στην Εθνική Αγγλίας στο στάδιο Γουέμπλεϋ καθώς έκανε απίστευτες αποκρούσεις.
Πρός ..παρηγοριά θα θυμούνται οι παλιότεροι, στήν ήττα της Εθνικής μας με την Ρωσία με 1-4,- τα τέλη του 1965 , το γκόλ πού τού έβαλε ο Μίμης Παπαιωάνου, αφού, αν θυμάμαι καλά, με τρίπλα τον πέρασε πρώτα !
Μετά το τέλος της καριέρας του προπόνησε κάποιες ομάδες σε μικρά πρωταθλήματα της Φινλανδίας. [ επιβεβαίωση του κανόνα πώς ο καλός ποδοσφαιριστής δεν γίνεται καί το ίδιο καλός προπονητής..]
Πολύ αργότερα, το ένα του πόδι ακρωτηριάστηκε έπειτα από τραυματισμό στο γόνατο. Εξαιτίας όμως επιπλοκών, πέθανε το 1990.
Αν και ήταν ιδιαιτέρα αθλητικός όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της επιτυχίας του δήλωσε: Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες.
Παροιμιώδες επίσης έμεινε καί το ..γραφικό πιά αποφευγμά του : «Η χαρά του να βλέπεις τον Γιούρι Γκαγκάριν να πετά στο διάστημα παραγκωνίζεται μόνο από τη χαρά μιας καλής απόκρουσης πέναλτυ.»
« Ο τερματοφύλακας σήμερα χρειάζεται να έχει πολλά προσόντα αλλά και μυαλό.Στην εκγύμναση του τερματοφύλακα αυτό που κοιτάμε να φτιάξουμε πρώτα, είναι η δύναμη, η ευλυγισία, και η ταχύτητα στην κίνηση με τα πόδια. Μετά έρχεται η εκρηκτικότητα, η αντίληψη και η οξυδέρκεια. Μιλάμε για μια θέση όπου το οποιοδήποτε λάθος στοιχίζει ακριβά αφού πίσω απ’ τον τερματοφύλακα είναι τα δίχτυα. Γι’ αυτό ίσως τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, αποφεύγουν αυτή την θέση, γιατί χρειάζεται πραγματικά πολλή δουλειά και διαρκής προσπάθεια για να γίνεις καλός τερματοφύλακας. Ίσως γι’ αυτό δεν βλέπουμε πια, μεγάλους Έλληνες γκολκήπερ, όπως τα παλαιότερα χρόνια». [ Βαγγέλης Φιλιππής, πρώην τερματοφύλακας του Πανιωνίου.]
Πολύ διδακτική αυτή η παρατήρηση γιά τίς μέρες μας..
ΥΓ Στό ανάλογο λεξικό ..αργκό, το αντίθετο του Γιασίν , δηλ. ο κακός τερματοφύλακας , λέγεται ..«κουμπαράς» , ή χρησιμοποιούν την έκφραση « αυτός δεν πιάνει ούτε ..βαλσαμωμένα πουλιά » !