Πώς γεννήθηκε ο «Μοβ Λαός» στην Ιταλία...

Μέσω του Διαδικτύου και των blogs η έκφραση της διογκούμενης οργής . Στην Ιταλία διακόσιες χιλιάδες άτομα πήραν μέρος στη νέα διαδήλωση κα...

Μέσω του Διαδικτύου και των blogs
η έκφραση της διογκούμενης οργής
.
Στην Ιταλία διακόσιες χιλιάδες άτομα πήραν μέρος στη νέα διαδήλωση κατά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Η πρωτοβουλία των κινητοποιήσεων κατά του Ιταλού πρωθυπουργού ξεκινά από τον κυβερνοχώρο ελλείψει μιας δυναμικής αντιπολίτευσης.
Ο «Μοβ Λαός» («Ιl Ρopolo Viola»), που πρωτοστατεί, είναι μια χαλαρή κυβερνοκοινότητα που διαθέτει ήδη κάπου 300.000 μέλη στο Διαδίκτυο, αυξάνει σε συμμετοχή με ρυθμό 30 οπαδών το πεντάλεπτο, απέχει από κόμματα και διεκδικεί με πορείες, καθιστικές διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και δράσεις που οργανώνονται μέσω Ιντερνετ να ακουστεί επιτέλους η κραυγή «της τεράστιας μάζας των διαφωνούντων για να παρασύρει στον παλμό των κινητοποιήσεων την αναισθητοποιημένη κοινή γνώμη», όπως γράφει χαρακτηριστικά ένας από τους μοβ μπλόγκερ.
Οι διαδηλωτές διάλεξαν το μοβ όχι μόνο επειδή είναι το χρώμα του πένθους στην Ιταλία αλλά και επειδή ...

αντιπροσωπεύει την «ενέργεια και την αυτοδιάθεση», ενώ δεν το χρησιμοποιεί κανένα από τα μεγάλα κόμματα της χώρας.
Όπως διαβάζουμε και στα σχετικά ρεπορτάζ, οι διαδηλωτές -φορώντας μοβ ρούχα και κασκόλ και έχοντας την ικανότητα να κινητοποιούν τους πολίτες με ταχύτητες Ιντερνετ- εδώ και δέκα μέρες βρίσκονται στους δρόμους από τη Ρώμη ώς την Τεργέστη και από τη Νάπολη ώς την Μπολόνια, καταγγέλλοντας την 5η Μαρτίου, ημερομηνία που ο Μπερλουσκόνι εξέδωσε το «ερμηνευτικό διάταγμά» του και ο πρόεδρος Ναπολιτάνο το υπέγραψε, ως «τη μέρα που πέθανε η ιταλική δημοκρατία».
Τον περασμένο Δεκέμβριο δίκτυο πολιτών συντονίστηκαν κυρίως μέσω του κυβερνοχώρου και οργάνωσαν μια διαφορετική πορεία στη Ρώμη, την Νο Berlusconi Day (Ημέρα του Οχι στον Μπερλουσκόνι), όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 2 εκατομμύρια πολίτες. Η κεντροαριστερή αντιπολίτευση, ιδίως το Δημοκρατικό Κόμμα, που τότε υποτίμησε την ικανότητα οργάνωσης αυτού του κινήματος αλλά και τις «αντιστασιακές του περγαμηνές», αμήχανη μπροστά στην απήχηση και τον παλμό της πρωτοφανούς κινητοποίησης, δεν μπόρεσε παρά να το «αγκαλιάσει», στέλνοντας αντιπροσωπείες της στην επόμενη διαδήλωση του Μοβ Λαού, στο τέλος Φεβρουαρίου, κατά των νόμων για τις σύντομες δίκες και την ασυλία της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι.
Αυτοί οι νέοι προσφέρουν μέσω του Διαδικτύου ένα προσιτό μέσο έκφρασης της διογκούμενης οργής και μια εναλλακτική ενημέρωση αναρτώντας σχόλια και βίντεο. Προτείνουν πλήθος «τρόπων αντίστασης», από το μποϊκοτάζ των επιχειρήσεων που διαφημίζονται στους σταθμούς του Μπερλουσκόνι ώς την αναγραφή αντικαθεστωτικών συνθημάτων στα χαρτονομίσματα «για να κυκλοφορούν γρήγορα». Και με σελίδες με αγωνιστικούς ή δηκτικούς τίτλους, όπως «Αντίσταση στο καθεστώς» ή «Το Σύνταγμα δεν είναι πουτάνα», εξεγείρονται κατά του νεποτισμού, της διαφθοράς, της κομματοκρατίας, της μαφίας (την Παρασκευή οργάνωσαν την Νο Mafia Day στην Καλαβρία), της γεροντοκρατίας, της κρίσης, των μικρών και μεγάλων «κυβερνητικών πραξικοπημάτων κατά της δημοκρατίας» και κυρίως κατά της απάθειας της κοινωνίας τους. Τρεις μήνες μετά την πρώτη δημόσια εμφάνισή τους, συνεχίζουν να γράφουν στο facebook «ξεκόλλα από την οθόνη και κατέβα στους δρόμους».