Ο αμφιτρύων αποφεύγει την σύγκριση με τη “στιγματισμένη” Ψωροκώσταινα...

*Στο σημερινό συμβούλιο υπουργών Οικονομίας στη Μαδρίτη. Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου , http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com Ξαφνικά, η ...

*Στο σημερινό συμβούλιο υπουργών Οικονομίας στη Μαδρίτη.

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ξαφνικά, η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας αισθάνεται την ανάγκη να εξηγήσει στη διεθνή κοινή γνώμη ότι η ελληνική οικονομική τραγωδία δεν συγκρίνεται σε καμιά περίπτωση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ίδια. Και τι καλύτερος τρόπος να το πετύχει, από το να καταφύγει στις οικονομικές εφημερίδες μεγάλης επιρροής με μια σειρά συνεντεύξεων τόσο του ίδιου του πρωθυπουργού, όσο και άλλων υπουργών του. Δεν είναι σύμπτωση ότι, την επομένη της τελικής ρύθμισης για τον μηχανισμό στήριξης, την περασμένη Κυριακή, The Financial Times φιλοξενούσαν τον ίδιο τον Θαπατέρο και την επομένη The Wall Street Journal τον υπουργό του Εργασίας, Κορμπάτσο.
Αυτή την ερμηνεία και εικόνα δίνει ο αντιπολιτευόμενος συντηρητικός Τύπος, με τους σχολιαστές της να λένε και να γράφουν ότι...

“ο Ζαπατέρο επιδιώκει να απομακρυνθεί από τη στιγματισμένη Ελλάδα”. Μάλιστα, στη συνέντευξή του δίνει και συμβουλές στην ελληνική κυβέρνηση, όπως “Βασικά οι αγορές λειτουργούν με οδηγό την εμπιστοσύνη, κάτι που η Ε.Ε. θα αναλάβει να καλλιεργήσει και η Ελλάδα πρέπει να δείξει ότι μπορεί να το πετύχει”. Από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Εργασίας ομολογεί ότι “ορισμένα από τα ελληνικά προβλήματα, έγιναν αφορμή να κάνουμε ριζοσπαστικές αλλαγές”.
Αλλά και ο παραδοσιακός υποστηρικτής των σοσιαλιστών, η “El Pais”, σε άρθρο του έγκριτου Liuis Bassets με τίτλο “Οι Ευρωπαϊκές κρίσεις”, σημειώνει ότι μετά την Ελλάδα “υπάρχει πάντα ο φόβος του φαινομένου ντόμινο, με πρώτη την Πορτογαλία, μετά την Ισπανία και στη συνέχεια το ίδιο το ευρώ”. Σίγουρα, η Ισπανία δεν μπορεί σε συγκριθεί με την Ελλάδα. Από κάθε πλευρά,τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Μπορεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση να έφτασε το δημόσιο έλλειμμα (11,2%) κοντά στο δικό μας, το χρέος (53,2% επί του ΑΕΠ) λιγότερο και από το μισό του δικού μας, με την ανεργία να τραβά τον ανήφορο και να ξεπερνά το 20%, αλλά το βέβαιο είναι πως δεν βρίσκεται μπροστά στο χείλος του γκρεμού, όπως εμείς.
Στη Μαδρίτη άρχισε πριν λίγο το άτυπο συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας της Ε.Ε, παρουσία και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Δεν αναμένεται να έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού δεν παίρνονται αποφάσεις. Στους διαδρόμους, όμως; Η αμφιτρύων Ισπανία, που αυτό το εξάμηνο “προεδρεύει” μόνο για το ...θεαθήναι (η νέα συνθήκη της Λισαβόνας, που τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο Ιανουάριο υποβαθμίζει σημαντικά αυτού του είδους τις προεδρίες που ξέραμε μέχρι τώρα), σίγουρα θα έχει την ευκαιρία να διαφοροποιηθεί από το ...στίγμα της Ψωροκώσταινας. Σύντομα, με σφόδρα αντίθετη την αντιπολίτευση, θα πρέπει να ψηφίσει στο κοινοβούλιο το δάνειο των 3.600 εκατομμυρίων ευρώ για πάρτη μας.