Πώς γινόταν η "κίνηση" του χρήματος...

Ο ρόλος του τραπεζίτη Όσβαλντ,  η κατάθεσή του στον Ελβετό εισαγγελέα από το 2006, το πρόσωπο - κλειδί   και ο τρόπος που είχε βρεθεί για τ...

Ο ρόλος του τραπεζίτη Όσβαλντ, η κατάθεσή του στον Ελβετό εισαγγελέα από το 2006, το πρόσωπο - κλειδί   και ο τρόπος που είχε βρεθεί για τις "μαύρες πληρωμές" από την Siemens στη χώρα μας με τις "παράλληλες μεταφορές" ποσών

Από τον Στάθη Παλαιολόγο
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ο Γρηγόρης Κυριτσάκας είναι ένα από τα πρόσωπα που ζητείται το άνοιγμα των λογαριασμών τους για την Siemens. Θεωρείται ένα από τα πρόσωπα - κλειδιά. Eίναι συνταξιούχος δικηγόρος και πρώην πρόεδρος χρηματιστηριακής εταιρείας. Καταθέτοντας πριν από περίπου έναν μήνα στην Επιτροπή, είχε υποστηρίξει ότι "η εμπλοκή η δική μου συνίσταται στο πραγματικό γεγονός ότι κάποια στιγμή συνέστησα έναν νόμιμο τραπεζίτη, του οποίου η τράπεζα είχε εγκατάσταση στην Ελλάδα με άδεια των αρχών, σε κάποιο γνωστό μου, ο οποίος είχε ένα πρόβλημα μεταφοράς χρημάτων σε κάποια εκπλήρωση δανειακής υποχρεώσεως. Δεν είχα ουδεμία ανάμιξη δηλαδή ούτε στο να πάρω χρήματα ούτε στο να δώσω χρήματα. Γνώρισα δύο ανθρώπους, ο ένας έδωσε τα χρήματα στον άλλον, χωρίς να ξέρω ούτε από ποιον θα πήγαιναν τα χρήματα ούτε σε ποιον θα πήγαιναν, γιατί δεν με ενδιέφερε. Αυτή ήταν όλη η εμπλοκή που είχα.".
Ο τραπεζίτης ήταν ο Ζαν Κλωντ Όσβαλντ τον οποίο...
 γνώριζε από το 1990-1995 και εργαζόταν στην  Dresdner. Και ο οποίος όταν ανακρινόταν στην Ελβετία από τον Ελβετό εισαγγελέα, στα μέσα του 2006, φέρεται να κατέθεσε ότι η διακίνηση του μαύρου χρήματος της Siemens προς την Ελλάδα γινόταν μέσω Ελλήνων δικηγόρων και χρηματιστών, που συναντούσε στην Ελλάδα, όποτε ερχόταν, τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο. Ο Όσβαλντ ήταν για την Dresdner Bank ο διευθυντής μιας ομάδας διαχειριστών περιουσίας που ήταν υπεύθυνοι για Έλληνες πελάτες, τους οποίους χειριζόταν σε private banking.
Ο Γρ. Κυριτσάκας είχε καταθέσει ότι ο ίδιος είχε εμπλοκή μόνο στη μεταβίβαση χρημάτων από τον επιχειρηματία Χρήστο Σιαφάκα στον Γιώργο Κορωνιά. Το στοιχείο που ερευνάται πάντως κατά τις πληροφορίες είναι πώς γινόταν γενικότερα η διακίνηση του χρήματος σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ο Όσβαλντ φέρεται σε γενικές γραμμές να έχει καταθέσει ότι όταν ερχόταν στην Ελλάδα συγκέντρωνε χρήματα πελατών του που ήθελαν να τα μεταφέρουν στο εξωτερικό. Τα χρήματα αυτά όμως δεν τα "εστελνε" στο εξωτερικό αλλά τα έδινε στους εδώ ανθρώπους της Siemens για να τα χρησιμοποιήσουν σε "μαύρες πληρωμές". Και ταυτόχρονα, στο εξωτερικό, μεταβιβαζόταν -από τους διαχειριστές των "μαύρων ταμείων" της Siemens- το  ισόποσο προκειμένου να καλυφθούν τα χρήματα που είχαν ζητήσει να μεταφερθούν από την Αθήνα οι Έλληνες πελάτες του Όσβαλντ, χωρίς να σχετίζονται κατ' ανάγκην οι ίδιοι με την Siemens και τις δραστηριότητές της.
Με αυτό το ευρηματικό σχήμα που χρησιμοποιούσε ο τραπεζίτης, τα χρήματα δεν μεταφέρονταν από χώρα σε χώρα (π.χ. από Γερμανία ή Ελβετία σε Ελλάδα) αλλά γίνονταν παράλληλες μεταφορές στο εσωτερικό των χωρών και τα χρήματα κατέληγαν στους τελικούς (και διαφορετικούς) προορισμούς τους.