Το άδοξο τέλος του "βαθέως ΠΑΣΟΚ"...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Π άντα , σ ε κάθε είδους διαδραματική ιστορία, είναι απαραίτητος ο ρόλος του " κακού ". Αν μάλιστα α...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Πάντα, σε κάθε είδους διαδραματική ιστορία, είναι απαραίτητος ο ρόλος του "κακού". Αν μάλιστα αυτός ο "κακός" χαρακτήρας έχει και στοιχεία διαστροφής στον λόγο ή στο βλέμμα, καθίσταται ιδιαίτερα ερωτικός και ελκυστικός, κυρίως για τις γυναίκες που τον παρακολουθούν ή ακούν γι' αυτόν.
Πολλοί είναι οι ηθοποιοί που έκαναν μεγάλη καριέρα σε ρόλο "κακού" στην κινηματογραφική οθόνη και κόσμησαν ερωτικές φαντασιώσεις ώριμων -κυρίως- γυναικών. Για του λόγου μου το αληθές, καταθέτω μία...
εμπειρική διαπίστωση. Όταν, καιρό τώρα, παρακολουθώ με γυναικεία παρέα στην τηλεόραση "Κόκκινο κύκλο" ή "Δεκάτη Εντολή", η όποια συγκαθήμενη επί του καναπέους παθιάζεται με τους άντρες πρωταγωνιστές που αμαρτάνουν κολάσιμα. (Όχι, πονηρέ εγώ δεν παθιάζομαι με την εγκληματική πράξη και προς Θεού δεν εκμεταλλεύομαι το ηδονικό κλίμα. Όχι γιατί δεν μπορώ, αλλά γιατί δεν μ' αρέσει να μετέχω σε καταστάσεις που δεν έχω προκαλέσει εγώ.)
Ο ρόλος του "κακού" όμως, απ' ότι φαίνεται, έχει ρόλο και στην πολιτική σκηνή. Γι' αυτό και θα σου γράψω εδώ, για ένα καβαφικό βαρβαρικό δημιούργημα.

Το "βαθύ ΠΑΣΟΚ". Το κομμάτι εκείνο δηλαδή των φίλων και των συμμετεχόντων στην εξουσία και στα κέντρα αποφάσεων του κυβερνώντος κόμματος, που αποτέλεσε και αποτελεί για κάποιους "τροχοπέδη" στην ανάπτυξη της χώρας.
Το προσωνύμιο δεν γνωρίζω ποιόν έχει "νονό". Νομίζω όμως ότι προέρχεται από τα χρόνια των "εκσυγχρονιστών", που διακαώς προσπαθούσαν να απαγκιστρωθούν από τον αποτυχημένο σοσιαλισμό και να ακολουθήσουν τον φαινομενικά ιδανικό, τότε, "τρίτο δρόμο". Ένας απαξιωτικός όρος θα βοηθούσε σ' αυτή την κατεύθυνση και θα αποξένωνε ότι σχετίζονταν με τον απεχθή από τους "σημιτικούς", ιδρυτή του κινήματος, Ανδρέα Παπανδρέου.
Πολλοί τότε -αλλά πολύ περισσότερο τώρα- πίστεψαν ότι ο υιός του Ανδρέα, Γιώργος, ετέθη στο αντίθετο στρατόπεδο από εκείνο που ταυτίστηκε με τον Πατέρα, για χάριν διάσωσης και συνέχισης της πολιτικής πορείας προς την προεδρία του κόμματος, για την οποία γεννήθηκε και γαλουχήθηκε από κούνια.
Ακόμα περισσότεροι, χρεώνουν σήμερα στο νυν Πρωθυπουργό, την εμφάνιση μιας νέας κάστας του εν Ελλάδι "Σοσιαλιστικού" Κινήματος, του "ρηχού ΠΑΣΟΚ", που απαρτίζεται από πρόσωπα όπως ο κ. Δρούτσας, ο κ. Κουβέλης, η κ. Μπατζελή, η κ. Τζάκρη κ.α.
Οι επιλογές του Πρωθυπουργού, πράγματι καταδεικνύουν ότι ο ίδιος, απεχθάνεται καθετί που σχετίζεται με την πρωτογόνα κατηγορία του ΠΑΣΟΚ. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι επιπροσθέτως εκμεταλλεύεται την παρουσία της, χρησιμοποιώντας την ως τον καβαφικά αναγκαίο "βάρβαρο".
"Το βαθύ ΠΑΣΟΚ αντιστέκεται στα αναγκαστικά μέτρα του Παπανδρέου" ήταν αυτολεξεί ή νοηματικά οι τίτλοι που έβλεπες και διάβαζες σε όλα τα Μέσα, στην αρχή των αναγγελιών των νέων μέτρων. Μετά, μπρος στην καθολική κοινωνική κατακραυγή, όλοι έπαψαν να χρεώνουν στο "βαθύ ΠΑΣΟΚ" τις αντιδράσεις. "Δύο φωνές στην Κυβέρνηση" και η μία, έβρισκε ως "Ιφιγένεια", αρχικά την κ. Κατσέλη, ως "σκιάχτρο" τον κ. Παπουτσή και ως "αποδιοπομπαίο τράγο" τον κ. Παναγιωτακόπουλο, οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα άλλο, από το να κρατούν τα "μπόσικα" της ιδεολογίας του κόμματος. Μόλις εκείνοι μαζεύτηκαν, μπρος στην υπαρκτή απειλή της πολιτικής εξόντωσης, εμφανίστηκαν άλλοι (βλ.π. Σακοράφα, Δημαράς) και εμφανίζονται πια ακόμη περισσότεροι.
Δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά, αν μετέχουν αυτοβούλως και υποκριτικά στο ρόλο του "κακού" για να αναδείξουν τον "καλό" ΓΑΠ ή είναι πράγματι οπαδοί ενός σοσιαλιστικού δονκιχωτισμού. Έχω τις επιφυλάξεις μου...
Το σίγουρο όμως, είναι ότι χρειάζονται στην πορεία της πρωθυπουργίας, για να φανεί ότι ο ΓΑΠ κάνει την υπέρβαση, ότι κοντράρεται ακόμα και με τα "σωθικά" του κόμματός του. Έστω, κι αν αυτοί με τους οποίους κοντράρεται και τους οποίους φέρεται (;) να θέτει στο περιθώριο, λένε απλά ό,τι εκείνος προεκλογικά διατυμπάνιζε..
 Τι ακριβώς λένε, μπορείς να διαπιστώσεις για παράδειγμα στο facebook:
"Εάν το να είσαι «Βαθύ ΠΑΣΟΚ» σημαίνει υποστήριξη στον Γιώργο Παπανδρέου και στην επανειλημμένη δέσμευση του για εφαρμογή από την Κυβέρνηση μας ενός Προγράμματος το οποίο όλοι εμείς προετοιμάσαμε και υποστηρίξαμε, κι εάν "Βαθύ ΠΑΣΟΚ" σημαίνει εφαρμογή μίας σοσιαλιστικής πολιτικής σε αντίθεση με τις διεθνώς αποτυχημένες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που κάποιοι εξακολουθούν να προσπαθούν να μας επιβάλουν, τότε: ΝΑΙ, ΕΊΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΒΑΘΎ ΠΑΣΟΚ!".
Επίτρεψε μου να πιστεύω ότι απλά κι αυτοί μετέχουν σε ένα θέατρο παραλόγου, με ιδιαίτερα προσεγμένο και απαραίτητο ρόλο... Πιστεύω, όμως, ότι μετά το τέλος του Άκη, αυτός ο ρόλος θα οδηγηθεί στην ανεργία, αν δεν αυτοαναθεωρηθεί και δεν ακολουθήσει το παιδί που μίσησε περισσότερο απ' όλα. Τον Γιώργο Παπανδρέου το Νεώτερο.