Το νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον...

Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ Κ. ΣΑΡΡΗ πρώην Γ.Γ.Α., βουλευτή, νομάρχη Ηράκλειο Κρήτης    ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡ...

Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ Κ. ΣΑΡΡΗ

πρώην Γ.Γ.Α., βουλευτή, νομάρχη

Ηράκλειο Κρήτης

  

ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ, ΑΛΛΩΣ ΕΛΛΟΧΕΥΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.
Είναι αυτονόητο ότι από το Νέο Οικονομικό και Κοινωνικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, μετά την αναγκαστική προσφυγή της χώρας μας στο Δ,Ν.Τ., εξαρτάται, άμεσα, η ανταγωνιστικότητα, δηλ. η ίδια η επιβίωση των Ελληνικών επιχειρήσεων, τόσο του Ιδιωτικού όσο και του Δημόσιου τομέα.
Η μάχη για το μέλλον βέβαια κερδίζεται με τη συνεχή προσπάθεια και προσαρμογή των αντιλήψεών μας στις επιταγές των καιρών. Ο καθορισμός του νέου περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο θα...
 κληθούν να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις, στο εξής, προϋποθέτει την εκπλήρωση μιας σειράς προϋποθέσεων και όρων.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις, λοιπόν, βρίσκονται σήμερα και λόγω της παγκόσμιας κρίσης σε ένα νέο δυσμενέστερο οικονομικό περιβάλλον, άρα πρέπει να καταβάλουν συντονισμένες και μεγαλύτερες προσπάθειες, όχι μόνο για να αναπτυχθούν άλλα κύρια για να επιβιώσουν.
Η ευθύνη, για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και την τελική θετική έκβαση των προσπαθειών μας, επιμερίζεται σε όλες τις παραγωγικές δυνάμεις.
Επιβάλλεται λοιπόν άμεσα τα στελέχη των Ελληνικών επιχειρήσεων να λάβουν γρήγορες και αποτελεσματικές αποφάσεις
Αποφάσεις που αφορούν στις επενδυτικές τεχνολογικές παραγωγικές δράσεις, που απαιτείται να αναληφθούν για να γίνουν πράξη οι νέες δυνατότητες που διανοίγονται.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες πρέπει να εφαρμόσουν νέες πρακτικές και συμπεριφορές, ώστε να προσαρμοσθούν στις νέες συνθήκες, υιοθετώντας νέα πρότυπα και αντιλήψεις.
Πρέπει να χαράξουν μια νέα Ευρωπαϊκή και όχι μόνο Ελληνική στρατηγική για τις επενδύσεις και μια νέα πολιτική Marketing, με στόχο την προώθηση των νέων προϊόντων.
Η επίτευξη του οράματος για μια Ελλάδα ισότιμη και ισχυρή σε μια ισχυρή Ευρώπη του νέου αιώνα, ακούγεται σήμερα μεν σαν κρύο ανέκδοτο,
ταυτίζεται όμως ουσιαστικά με την ικανοποίηση των φιλοδοξιών των Ελλήνων επιχειρηματιών με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών τους ώστε τουλάχιστον να επιβιώσουν, καθότι ο αρχικός τους στόχος να πρωταγωνιστήσουν στο ΝΕΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, φαντάζει πια πολύ δύσκολος αν όχι απραγματοποίητος.
Ένα όμως πρόσθετο καθήκον βαρύνει τους ώμους των Ελληνικών επιχειρήσεων καθόσον καλούνται πλέον να μην προσβλέπουν αποκλειστικά στο οικονομικό κέρδος ,ως αποτέλεσμα των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων αλλά να αποδεικνύουν έμπρακτα την κοινωνική τους ευαισθησία και ευθύνη.
Η κοινωνική αυτή ευθύνη των επιχειρήσεων μπορεί να συνδυάσει το ατομικό κέρδος με την διατήρηση της απασχόλησης, την βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος..
Το καταλυτικό βέβαια ερώτημα που γεννάται σήμερα είναι κατά πόσον το βαρύ κλίμα που επικρατεί ,λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης σε συνδυασμό με την προσφυγή μας στο Δ.Ν.Τ. αν και κατά πόσον θα τις αποθαρρύνει να δρουν πλέον με ψήγματα κοινωνικής ευαισθησίας και ευθύνης.
Η σημερινή κρίση που βιώνουμε και η προσπάθεια που θα καταβληθεί για να εξέλθουμε από αυτή, τα επόμενα χρόνια, απαιτεί να ανοίξουν οι επιχειρήσεις
στην κοινωνία ,θέτοντας ψηλά στην ατζέντα τους τον άνθρωπο και την κοινωνία ,άλλως υπάρχει κίνδυνος η οικονομική κρίση να μεταλλαχθεί σε κοινωνική κρίση με απρόβλεπτες ,καταστροφικές, για την κοινωνική συνοχή και γαλήνη ,συνέπειες.
Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να εξασφαλίσουν υγιές και σταθερό εργασιακό περιβάλλον ,που να παρέχει ασφάλεια στους εργαζόμενους , αίσθημα πολύτιμο για την απόδοση τους , συνδυαζόμενο δε με την συνεχή βελτίωση των δεξιοτήτων τους μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας τους και της κερδοφορίας τους.
Οι επιχειρήσεις λοιπόν πρέπει να προσανατολισθούν προς την βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνική ευαισθησία ώστε να συνδυάζεται το θετικό οικονομικό αποτέλεσμα με το έμπρακτο ενδιαφέρον για την κοινωνία και το περιβάλλον.
Η Πολιτεία ,από την άλλη πλευρά ,πρέπει να κατοχυρώσει θεσμικά την ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και να καταπολεμήσει αποτελεσματικά την ΔΙΑΦΘΟΡΑ που συνιστά διαχρονική μάστιγα , τον υπονομευτή της ομαλής λειτουργίας των επιχειρήσεων
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ στη Δημόσια Διοίκηση είναι ,βέβαια, ένα παμπάλαιο κοινωνικό φαινόμενο, που έχει τις ρίζες του στα βάθη της ιστορίας από την εποχή της συγκρότησης σε συντεταγμένα κράτη των διαφόρων εθνοτήτων.
Η χρόνια δε αυτή κοινωνική «ασθένεια» δεν συναντάται, στις μέρες μας, μόνο στις αναπτυσσόμενες ή τριτοκοσμικές χώρες αλλά και στις λεγόμενες προηγμένες , πολιτισμένες και πλούσιες χώρες.
.Πρόσφατα ξέσπασε το διαβόητο σκάνδαλο της Γερμανικής SIEMENS.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ως κοινωνικό φαινόμενο, ενδημεί ανάμεσα στα διαπλεκόμενα συμφέροντα μεταξύ του κράτους από τη μια μεριά και ιδιωτών, φυσικών ή νομικών προσώπων από την άλλη.
Αποτελεσματικό ΟΠΛΟ κατά της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, είναι η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ στις συναλλαγές, η οποία διασφαλίζεται αφ' ενός με την αυστηρή νομοθετική κατοχύρωσή της και αφ' ετέρου με τον αδιάβλητο κατασταλτικό ΕΛΕΓΧΟ των σχέσεών τους με ιδιώτες επιχειρηματίες, όσων ασκούν κρατική εξουσία.
Για την αντιμετώπιση της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, πέραν της καλλιέργειας της ηθικής αντίστασης σ' αυτήν από τον Δημόσιο λειτουργό, πρέπει ο ίδιος να γνωρίζει ότι αν αποδειχθεί ότι παρανόμησε, θα ελεγχθεί διοικητικά και θα υπάρξουν αυστηρές ΚΥΡΩΣΕΙΣ.
Ο πόλεμος κατά της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ είναι αγώνας κατά της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας, υπέρ της αναβάθμισης των δημοσίων υπηρεσιών και κατά της υπονόμευσης των Δημοκρατικών θεσμών.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ είναι μια βάναυση πρόκληση για τον πολίτη, εργαζόμενο ή συνταξιούχο, τον πολιτικό, τον επιχειρηματία και ιδιαίτερα για τους νέους που ονειρεύονται μια κοινωνία ίσων ευκαιριών.
Η Ελληνική πολιτεία έχει θεσπίσει βέβαια θεσμούς, που θεωρούνται «φρουροί της νομιμότητας», όμως, κάποιες φορές, καθίστανται ανενεργοί ,με ευθύνη της ίδιας της πολιτείας.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ, όμως, αναπτύσσεται σε μια ΚΟΙΝΩΝΙΑ που την ανέχεται και την θεωρεί σαν κάτι το αυτονόητο, το φυσιολογικό και συμφιλιώνει τους πολίτες της με αυτήν.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ δεν αντιμετωπίζεται με εξορκισμούς.
Η μοναδική και μακροπρόθεσμη αντίσταση κατά της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ μπορεί να προκύψει μέσα από τη σωστή αγωγή, με διαμόρφωση υψηλών προτύπων και κοινωνικών αξιών στη νέα γενιά.
Η Παιδεία μπορεί να γίνει ο αποτελεσματικότερος παράγοντας κατά της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, πλάθοντας τον εκκολαπτόμενο πολίτη, από πολύ μικρή ηλικία, με στόχους και αξίες, τέτοιου χαρακτήρα, ώστε να προετοιμάσει ένα νέο υγιές πλαίσιο σχέσεων κράτους -πολίτη.
Πρέπει να τεθεί τέρμα στο κράτος δυνάστη, αλλά και στον πολίτη που κάνει «αντίσταση» στο κράτος, σαν να μην είναι δικό του αλλά του Βεζύρη!..
Ο πόλεμος κατά της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ είναι μακρύς, συνεχής και πολυμέτωπος.
Η Ελληνική πολιτεία πρέπει με την πρακτική της να σηματοδοτειί διαρκώς ένα νέο ήθος στον τρόπο άσκησης της εξουσίας , μέσα από το τρίπτυχο:
ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ - ΕΛΕΓΧΟΣ - ΚΥΡΩΣΕΙΣ,
Ο λαός μας απαιτεί την τιμωρία των αποδεδειγμένα υπαιτίων της σημερινής χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας και αντιτίθεται στο καθεστώς της ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ.
Παρά το γεγονός ότι ακούγεται ,ίσως, παράδοξο η υπαγωγή μας στον μηχανισμό στήριξης της χώρας μας μέσα στα καθορισμένα αυστηρά πλαίσια του Δ.Ν.Τ. , δεν μας απομένει τίποτα άλλο παρά να ελπίζουμε ότι μπορεί να αποβεί σωτήρια καθότι θα εγκαταλείψουμε αναγκαστικά αδιέξοδες πρακτικές του παρελθόντος ,υιοθετώντας πρωτόγνωρες δράσεις που συνδυάζουν το οικονομικό κέρδος των επιχειρήσεων με παράλληλη σφυρηλάτηση της κοινωνικής συνοχής ,με επίκεντρο τον άνθρωπο ,καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος.