Οι συνδικαλιστές δεν δουλεύουν ποτέ, ασχολούνται μόνο με τον συνδικαλισμό...

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com/ Εκτιμήσεις για όλα τα γούστα. Μεταφράζεται σε γενική απεργία-γενικ...

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com/

Εκτιμήσεις για όλα τα γούστα. Μεταφράζεται σε γενική απεργία-γενική αποτυχία. Είναι το μήνυμα της προχθεσινής διαμαρτυρίας των εργατικών συνδικάτων της Ισπανίας ενάντια στα οικονομικά μέτρα λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης και στις αλλαγές στην εργατική νομοθεσία της χώρας. Μιας κυβέρνησης, υποτίθεται με την ίδια πολιτική ιδεολογία της δικιάς μας. Η πρώτη γενική απεργία τα τελευταία οκτώ χρόνια στην ιβηρική χερσόνησο ανέδειξε, με την βοήθεια της συντηρητικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενδιαφέροντα στοιχεία για τον ρόλο πολλών χιλιάδων συνδικαλιστών. Των εργατοπατέρων με συντεχνιακή νοοτροπία, αλλά και προνόμια, που οδηγούνται όλο και περισσότερο σε απομόνωση.
Το θέμα αφορά κι εμάς. Όπως και να το κάνουμε, ξεχωρίζουμε μέσα στο γενικότερο πανευρωπαϊκό κλίμα διαμαρτυριών κατά της λιτότητας. Τα βασικά αίτια της οικονομικής κρίσης μπορεί να...
 διαφέρουν από χώρα σε χώρα, αλλά οι συνταγές για την θεραπεία της είναι περίπου οι ίδιες. Ο γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, John Monks, παραδέχτηκε ότι η Ελλάδα επέβαλε τα πλέον αυστηρά μέτρα λιτότητας, με δεύτερη την Ισπανία. Ακολουθούν Πορτογαλία και Ιρλανδία, όπου τις τελευταίες ημέρες οι προβλέψεις για το άμεσο μέλλον κάθε άλλο παρά ευχάριστες είναι. Το μήνυμα έστειλαν οι συντονισμένες διαμαρτυρίες εργατικών συνδικάτων πολλών ευρωπαϊκών χωρών στις Βρυξέλλες.
Συνδικάτων, ο ρόλος των οποίων αμφισβητείται από τους ίδιους τους εργαζόμενους ακριβώς στην πιο δύσκολη περίοδο για όλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ισπανία, όπου η έβδομη γενική απεργία τα τελευταία 35 χρόνια (από τον θάνατο του Φράνκο) σημείωσε την μεγαλύτερη αποτυχία από πλευράς συμμετοχής. Τα νούμερα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, με τα εργατικά συνδικάτα να μιλούν για επιτυχία συμμετοχής 70-75%, την δε κυβέρνηση να μειώνει το ποσοστό σε 20-25%. Η αντικειμενική αλήθεια είναι πως η απεργία έγινε αισθητή μόνο στα βιομηχανικά συγκροτήματα, τις υπεραστικές συγκοινωνίες, στα αεροδρόμια και σε ορισμένα καταστήματα, όπου κυριάρχησε ο φόβος επεισοδίων και αντιποίνων. Παρ΄ όλα αυτά υπήρξαν 50 τραυματίες, 100 συλλήψεις και εκτεταμένες καταστροφές από αναρχικούς στη Βαρκελώνη (φωτογραφία).
΄Ομως, ο κόσμος έμαθε ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες συνδικαλιστές που είναι ελεύθεροι υπηρεσίας. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνονται χωρίς να πηγαίνουν ποτέ να δουλέψουν, καλυπτόμενοι από την κατά περίπτωση νομοθεσία που προβλέπει ότι ένα συγκεκριμένο ποσοστό από τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς μπορεί να ασχολείται μόνο με συνδικαλιστικά θέματα. Πόσοι ακριβώς είναι αυτοί; Η σοσιαλιστική κυβέρνηση αρνήθηκε να δώσει στοιχεία, με την συντηρητική αντιπολίτευση να την κατηγορεί για ...απόρρητο μυστικό. Τελικά έγινε γνωστό ότι στο δήμο της Μαδρίτης κάπου 3.500 εργαζόμενοι πληρώνονται για να ασχολούνται με τα συνδικαλιστικά, ενώ σε κάποιες κυβερνητικές υπηρεσίας σε κάθε 75 δημόσιους υπαλλήλους αντιστοιχεί ένα συνδικαλιστής. Είπατε τίποτα!