Ας μιλήσουμε για οικονομία, σοβαρά και υπεύθυνα...

Γράφει ο Δευκαλίωνας http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/    Επαναφέροντας το βασικό πρόβλημα της σύγχρονης οικονομικής συγκυρίας, θ...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/  

Επαναφέροντας το βασικό πρόβλημα της σύγχρονης οικονομικής συγκυρίας, θα επιχειρήσουμε να το αναλύσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα για ν αντιληφθούμε προς πια κατεύθυνση βαδίζει και η παγκόσμια οικονομία και η τύχη του πλανήτη μας.
Όπως αναφέρθηκε στον χθεσινό Δευκαλίωνα, το βασικό πρόβλημα που θα καθορίσει την παγκόσμια οικονομία, που θ’ ακολουθήσει υφεσιακή ή αναπτυξιακή τροχιά είναι:
· «Θα έχουν τους πόρους και θα προλάβουν οι αναδυόμενες οικονομίες να δημιουργήσουν την δική τους μεσαία τάξη, που θα αντικαταστήσει σαν καταναλωτής την ολοένα φθίνουσα ποσοτικά και ποιοτικά (λόγω της οικονομικής κρίσης και του νομισματικού-εμπορικού πολέμου από τις αναδυόμενες οικονομίες,) μεσαία τάξη των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας που σήμερα αγοράζει ακόμα μαζικά τα προϊόντα τους»
Εισάγοντας τις επί μέρους παραμέτρους, που η...
 επίλυση τους θα διαμορφώσει την λύση του σύνθετου προβλήματος, παρατηρούμε τα εξής:
1. Οι αναδυόμενες οικονομίες χρησιμοποιούν τα τεράστια συναλλαγματικά τους αποθέματα για δανείζουν με πολύ χαμηλά επιτόκια τις ΗΠΑ την ΕΕ και την Ιαπωνία. Ο δανεισμός με χαμηλά επιτόκια έχει επιβληθεί από τις κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ιαπωνίας οι οποίες δανείζουν τις εθνικές τους οικονομίες με μηδενικά η πολύ χαμηλά επιτόκια.
2. Οι αναδυόμενες οικονομίες εξαναγκάζονται να δανείζουν μαζικά τις οικονομίες των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας με χαμηλά επιτόκια για δύο λόγους:
α) Για να μην επιβληθούν όροι προστατευτισμού (υψηλοί δασμοί εισαγωγής και φόροι), στα προϊόντα που εξάγουν προς τις ΗΠΑ,ΕΕ και Ιαπωνία
β) Για να μην καταρρεύσουν οικονομικά και συνεπώς και καταναλωτικά οι εν δυνάμει μεγάλοι καταναλωτές των προϊόντων τους (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία).
3. Ο μαζικός δανεισμός των ΗΠΑ, ΕΕ και Ιαπωνίας από τις αναδυόμενες οικονομίες, στερεί από τις αναδυόμενες οικονομίες τους πόρους που είναι απαραίτητοι για να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής των κατοίκων των χωρών αυτών. Ουσιαστικά ενώ οι αναδυόμενες οικονομίες διαθέτουν τεράστια οικονομικά πλεονάσματα που τοποθετούνται σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας και δεν διατίθενται για να βελτιωθούν οι τριτοκοσμικές συνθήκες στέγασης, διατροφής, περίθαλψης και παιδείας των κατοίκων των αναδυόμενων οικονομιών.
4. Οι τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης, σε συνδυασμό με τις χαμηλές αμοιβές που παρατηρούνται στις αναδυόμενες οικονομίες, δεν συμβάλουν στην δημιουργία μίας ισχυρής μεσαίας τάξης που θα αντικαταστήσει ως τοπικός καταναλωτής την μεσαία τάξη των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας, που αυτή την στιγμή αγοράζει τα προϊόντα των αναδυόμενων οικονομιών.
Αυτές οι επί μέρους παράμετροι δημιουργούν νέα προβλήματα. Παραδειγματικά αναφέρουμε:
· Για πόσο καιρό ακόμα οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας, θα καταφέρνουν παρά την αυξημένη κυκλοφορία χρήματος να κρατούν τον πληθωρισμό χαμηλό; Αναγκαία και ικανή συνθήκη για να συνεχίσουν να θεωρούνται αξιόχρεα τα σχεδόν μηδενικού επιτοκίου ομόλογα που έχουν εκδώσει προκειμένου να δανειοδοτηθούν από τις αναδυόμενες οικονομίες
· Για πόσο καιρό ακόμα οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας, δεν θα λαμβάνουν μέτρα προστατευτισμού παρά την αλματώδη αύξηση της ανεργίας υπακούοντας και εφαρμόζοντας την νέο-φιλελεύθερη συνταγή της χωρίς προσκόμματα (φόρους, δασμούς κλπ) ελεύθερης διακίνησης αγαθών;
· Για πόσο καιρό ακόμα οι κάτοικοι των αναδυόμενων οικονομιών θα υπομένουν την οικονομική εξαθλίωση, βλέποντας ταυτόχρονα τους κόπους τους να επενδύονται σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ της ΕΕ και της Ιαπωνίας;
Όσο κανείς μελετά αυτά τα προβλήματα ανακαλύπτει ότι αναφύονται νέα ακόμα πιο σύνθετα και δισεπίλυτα, στα οποία η βασική παράμετρος είναι ο εναπομείναν χρόνος προτού εμφανισθεί ακόμα μία νέα κρίση.
Όσο για το επιχείρημα ότι οι αναδυόμενες οικονομίες μπορούν να οδηγήσουν, πχ τις ΗΠΑ, σε χρεοκοπία αν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μαζικές πωλήσεις αμερικανικών κρατικών ομολόγων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν άξιο συζήτησης. Δηλαδή θα αποφασίσουν οι αναδυόμενες οικονομίες να μηδενίσουν την αξία της συναλλαγματικής περιουσίας τους; Μάλλον ΟΧΙ.
Καταλαβαίνει, όμως ο καθένας μας, και κάτι άλλο.
Ότι οι νέο-φιλελεύθεροι φωστήρες του Γιώργου Παπανδρέου που κυβερνούν την χώρα μας, δεν τα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους στον σχεδιασμό της οικονομικής τους πολιτικής. Είναι φανερό ότι πιστεύουν στην αέναη και απρόσκοπτη επέκταση και επιβίωση του σημερινού νέο-φιλελεύθερου μοντέλου. Γι’ αυτό και υπακούουν τυφλά στην εντολές του ΔΝΤ.
Αν όμως ξεσπάσει μία νέα κρίση τον επόμενο χρόνο τι θα γίνει;
Ποιοι θανάσιμοι κίνδυνοι θα απειλήσουν την χώρα μας;
Κανένα πρόβλημα!
Αυτά τα θέματα θα τα λύσει, τότε που θα προκύψουν, ο φίλος Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ ο Dominique Strauss-Kahn.