O Kώστας Φέρρης απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ...

(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης ) "Σκηνοθέτης και Σεναριογράφος, Κινηματογράφου, Τηλεοράσεως, Θεάτρου, Πολυμέσων και άλλων Θ...

(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

"Σκηνοθέτης και Σεναριογράφος, Κινηματογράφου, Τηλεοράσεως, Θεάτρου, Πολυμέσων και άλλων Θεαμάτων, Συγγραφέας, Θεατρικός, Λιμπρετίστας, Στιχουργός, Θεωρητικός του Οπτικοακουστικού, Παραγωγός Ταινιών και Μουσικών Έργων, Μοντέρ και ενίοτε Ηθοποιός ή… Τραγουδιστής, κατά καιρούς δημοσιογράφος, εκδότης, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δάσκαλος σκηνοθεσίας, με τρία Διεθνή Βραβεία και περισσότερα από 30 Εθνικά, μέλος της Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και της Alliance Mondiale du Cinema, ο Κώστας Φέρρης αν μη τι άλλο, είναι ο...
πλέον πολυπράγμων Αναγεννησιακός καλλιτέχνης-δημιουργός της Ευρώπης."

Από το βιβλίο «Κώστας Φέρρης» 

της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών

Διακρίσεις και Συμμετοχές

* Αργυρά Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου, «Ρεμπέτικο», 1984
* Ειδικό Βραβείο Επιτροπής, Φεστιβάλ Βαλέντσια, «Ρεμπέτικο», 1984
* Μεγάλο Βραβείο Φεστιβάλ Αλεξανδρείας, «Ρεμπέτικο», 1985
* Δημοφιλέστερη Ελληνική Ταινία, «Ρεμπέτικο», IMDB 2000
* 35 Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (για 5 από τις ταινίες του)

* Πρόεδρος Κριτικής Επιτροπής, Φεστιβάλ Βαλκανικού Κινηματογράφου, 1981
* Πρόεδρος Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Αλεξανδρείας, 1996
* Μέλος Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καϊρου, 2002
* Μέλος του Συμβουλίου του European Script Fund, 1996-1997 (Λονδίνο)
* Μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών (επανειλημμένα και για πολλά χρόνια)
* Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων
* Μέλος της Γαλλικής Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων (S.A.C.D.)
* Μέλος της S.A.C.E.M.
* Εκπρόσωπος της Ελλάδας στην FERA (Ομοσπονδία Ευρωπαίων Σκηνοθετών) για πολλά χρόνια
* Εισηγητής στο Ευρωκοινοβούλιο, 1996 (για την Παιδεία του Οπτικοακουστικού Λόγου)

Μυθοπλαστικές ταινίες

«Τα ματόκλαδά σου λάμπουν», «Μερικές το προτιμούν χακί»,
«Η Φόνισσα», «Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο»,
«Δυό φεγγάρια τον Αύγουστο», «Ρεμπέτικο», «Ω! Βαβυλών»

Τηλεοπτικά σήριαλ

«Οι ΄Εμποροι των Εθνών», «Μενεξεδένια Πολιτεία», «Η Ωραία Ελένη των γαϊδάρων», «Έρωτας και επανάσταση», «΄Εγκλημα στο Ψυχικό», «Οικογένεια Ζαρντή», «Απόδραση», «Ρεμπέτικο» η μίνι σειρά, «Καίτη Γκρέϋ: Η ζωή μου» (Σαν παραμύθι) 

Άλλα τηλεοπτικά

«Η Συνέλευση των ζώων», «Κοινής αποδοχής», «΄Ελα στο φως», «Απόψε στου Θωμά», «Ονείρου Ελλάς», «Μακάρων γη, Θεσσαλονίκη», «Παρασκήνιο», «Μακεδονία», «Λαϊκοί οργανοπαίκτες», «Ξενάκη Πολύτοπον», «Τσιτσάνης», «Σταύρωση-Ανάσταση», «Κλακέτα», «Η Οθόνη του ροκ», «Κινηματογράφος και Μουσική», «Ο Εμφύλιος μέσα μας» με τον Ρένο Αποστολίδη, «Ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού», «Σημεία των καιρών», «Κλακ», Βιντεοκλίπς διάφορα

Τηλεοπτικά Σενάρια

«Οικογένεια Ζαρντή» τηλεοπτική σεριά
«Οι Δικηγόροι της Αθήνας» τηλεοπτική σειρά
«Σαν παραμύθι» (Ζωή μου μάγισσα) Τηλεοπτική σειρά

Θεατρικά έργα, Λιμπρέτα, Σενάρια και Μυθιστόρημα

«L’ Opera des Oiseaux» Μουσική Antoine Duhamel.
«Ρεμπέτικο Μυστήριο» Μουσική Θέσια Παναγιώτου
«Μη μου πατάς το Πάγκαλο» Επιθεώρηση, Θέατρο Ορφέας
«666» Μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου
«Ακρίτας» Μουσική Λογαρίδη-Τασούλη
«Le Sang» ταινία του Jean-Daniel Pollet
«Εξόριστος στην Κεντρική Λεωφόρο» ταινία του Νίκου Ζερβού
«Ρεμπέτικο» μυθ-ιστόρημα Εκδόσεις Λιβάνη, 2000

Σκηνοθεσίες στο θέατρο

«Ερωτικές Βιταμίνες» του Γεωργίου Ρούσσου στη Γερμανία, 1965
«L’ Opera des Oiseaux» στην Opera de Lyon, 1971
«Ρεμπέτικο» στο θέατρο Σμαρούλα, 1981
«Opera Rembetika» σε περιοδεία Κύπρο-Ελλάδα, 1983
«Ρεμπέτικο Μυστήριο» στο ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου, 2000
«Ρεμπέτικο Μυστήριο» στο Κρατικό Θέατρο της Άγκυρας
«Φωτιά» του Γιώργου Σισιλιάνου στην Ε.Λ.Σ, 1994.
«Ονείρου Ελλάς» της Θέσιας Παναγιώτου στον Παλιό Διογένη, 1995
«Μη μου πατάς το Πάγκαλο» στο θέατρο Ορφέας, 1998-1999

Σκηνοθεσίες σε Παραστάσεις Κέντρων Ψυχαγωγίας

Οι Κυρίες τραγουδούν (Γκρέϋ, Πάνου, Λίντα) στο Διογένης Παλλάς, 1995
Πάριος-Κορκολής-Αλέξια στο Διογένης Παλλάς, 1996
«Ονείρου Ελλάς» της Θέσιας Παναγιώτου, στον Παλιό Διογένη, 1995-1996
Πουλόπουλος, Μαντώ κ.ά. στο Διογένης Παλάς, 1997

«Το Καφέ Αμάν του Φέρρη», στ’ «Αστέρια» της Γλυφάδας, 2001
«Το Καφέ Αμάν του 2004», στις «Ερμηνείες», στην Αθήνα, 2003
«Το Καφέ Αμάν», στ’ «Αστέρια» της Γλυφάδας, 2009
«Το Καφέ Αμάν του Φέρρη», σε Συναυλίες και Περιοδείες, 2001-2010

Μουσικός Παραγωγός

«666» Η Αποκάλυψη [2 δίσκοι] Βαγγέλης Παπαθανασίου
«Ακρίτας» Λογαρίδης-Τασούλης
«Οικογένεια Ζαρντή» Σταύρος Λογαρίδης
«Ρεμπέτικο» [2 δίσκοι] Σταύρος Ξαρχάκος
«Απόδραση» Θέσια Παναγιώτου
«Oh Babylon» Θέσια Παναγιώτου
«Απόψε στου Θωμά» [2 δίσκοι] Θέσια Παναγιώτου
«Ηλέκτρα και άλλα εγκλήματα» Θέσια Παναγιώτου
«Ονείρου Ελλάς» [2 δίσκοι] Θέσια Παναγιώτου
«Το ρεμπέτικο στου Θωμά» [6 cds] Θέσια Παναγιώτου
«Το Καφέ-Αμάν του Φέρρη» [4 cds] live στ’ Αστέρια
«Ρεμπέτικο Μυστήριο» [2 cds] Θέσια Παναγιώτου
«Ονείρου Ελλάς» 2010 [32 cds] Θέσια Παναγιώτου

Διάφορα

Δημοσιογράφος. Καλλιτεχνικός Κριτικός, Εκδότης κ.ά., Διδασκαλία Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου, Τηλεοπτικός παρουσιαστής, και στιχουργός 80 περίπου τραγουδιών, στα Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά, για τους: Σπύρο Πιπεράκη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Antoine Duhamel, Claude Ciari, Λουκά Σιδερά, Σταύρο Λογαρίδη, Άρη Τασούλη, Σταύρο Ξαρχάκο, Θέσια Παναγιώτου κ.ά.

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Το όπιο. Γι αυτό και το απεχθάνομαι.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Το φως της ημέρας. Όταν αποκοιμιέμαι στο ντιβάνι, και ξυπνώ για να πάω στο κρεββάτι.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Δεν έχω σταματήσει. Από γεννησιμιού μου. Δίκιο δεν έχω;
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Αυθόρμητος, υβριστής, αγαπησιάρης, γκαφατζής (Μπόμπος), χαιρέκακος, ευγενής, υποκριτής.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Ακούραστος, εξαντλητικός για όλους τους άλλους.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σ’ όλα, εκτός από τη βλακεία.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Η τελευταία φορά που καθάρισα κρεμμύδια.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Τον Επίκτητο. (Εγχειρίδιον)

Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Αυτοί που φύγανε νωρίς.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
“The Killing” του Stanley Kubrick (30 χρόνια πριν τον Tarantino).
Ο «Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Από τη μια στο Κάϊρο, από την άλλη στο Λονδίνο.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Νιζάμι (Μαγκνούν Λάϊλα), Luigi Pirandello, Jean Giraudoux, Max Stirner, Raoul Vanegheim, Κωνσταντίνος Θεοτόκης.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Την έλλειψη «ανδρισμού».
…Και σε μια γυναίκα;
Την εξυπνάδα.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Είναι πολλοί. Vivaldi, Rossini, Mozart, Coltrane, Dylan, Morrison, Riad el Zoumbati, Βαμβακάρης, Σκαρβέλης και πολλοί πολλοί άλλοι. Και φυσικά, η Θέσια Παναγιώτου.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Πότε τα «Καραβοτσακίσματα» του Μάρκου, πότε το «Punky Reggae Party» του Bob Marley, πότε το “Take Five”, πότε η Παστοράλε, πότε το «Largo al Factotum» από τον Barbiere.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Οι «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιεφσκυ.
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Magritte, Douanier Rousseau, Delvaux, Balthus, Τσαρούχης.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Κίτρινο.

Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Το ζήτημα είναι ποιάν θεωρούν οι άλλοι. Κι εδώ είναι το μπέρδεμα. Άλλοι θεωρούν το «666», άλλοι το «Ρεμπέτικο», άλλοι τον «Εξόριστο στην κεντρική λεωφόρο» του Ζερβού, άλλοι το «Ήτανε μια φορά», άλλοι τα «Δυό φεγγάρια τον Αύγουστο», κάποιοι λίγοι την «Όπερα των πουλιών». Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου «επιτυχημένο» εν γένει.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Λεμονάδα με αιγυπτιακά λεμόνια.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Που εμπιστεύτηκα ανθρώπους κακιασμένους, ζηλιάρηδες και αχάριστους.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Τη ζηλοφθονία, την αλαζονεία, τον ναρκισισμό.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Ψηφιακή ζωγραφική.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Ο σωματικός πόνος.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Όταν πρέπει ν’ αποφύγω «το κακό».
Ποιο είναι το μότο σου;
- Έ, και;
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Να τον δω νάρχεται με τ’ άλογό του και το δρεπάνι στο χέρι, και να του πω «πάμε με τα πόδια, και τα λέμε στο δρόμο».
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Αν τα κατάφερα στη ζωή, στο μέτρο που μούδωσε.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Ζικρ, το λένε στον Σουφισμό. Ανέκαθεν.