Έστω για μία φορά επιλέξτε και πράξτε το εθνικά ωφέλιμο...

Γράφει ο Δευκαλίων http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/    Όταν ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων , μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση κα...

Γράφει ο Δευκαλίων
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/  

Όταν ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων, μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους (Σεπτέμβριος 2010), ήταν ελάχιστοι αυτοί που συμφωνούσαν και συνηγορούσαν δημόσια με αυτή την άποψη.
Τότε οι περισσότεροι, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό έτρεμαν ακόμα και στην ιδέα να αντιδικήσουν δημόσια με την πανίσχυρη Τρόικα και το φοβερό και τρομερό ΔΝΤ. Ήταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, χαρακτήριζαν όσους μιλούσαν για επαναδιαπραγμάτευση, ως υποστηρικτές και δούρειους ίππους των κερδοσκόπων.
Σήμερα αυτό το κλίμα έχει αλλάξει.
Πάρα πολλοί στην Ελλάδα, ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση, αλλά και στο Εξωτερικό, αναφέρουν δημόσια την μέχρι προ λίγου καιρού απαγορευμένη λέξη.
Γιατί συμβαίνει αυτό τώρα;
Οι υποστηρικτές του περιβόητου μνημονίου, θα ισχυριστούν ότι τώρα που...
 βάλαμε σε τάξη τα του οίκου μας, έχουμε το ηθικό δικαίωμα να ζητήσουμε αναδιάρθρωση, ή επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους. Όσοι, πάλι, ανήκουν πλέον στους όψιμους υποστηρικτές της θέσης ότι το περιβόητο μνημόνιο είναι η ταφόπλακα της Ελληνικής Οικονομίας και της Χώρας, θα σπεύσουν να ισχυριστούν ότι η αποτυχία του περιβόητου μνημονίου εξαναγκάζει την ορθολογιστική οικονομική σκέψη να ψάξει για νέες λύσεις, όπως η αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση.
Που βρίσκεται όμως η αλήθεια;
Η αλήθεια στο προαναφερόμενο ερώτημα βρίσκεται, σύμφωνα με την γνώμη του γράφοντος, σε ένα διαφορετικό χρονικό επίπεδο, ήτοι στην αρχή του δράματος.
Αφού ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, κατάφεραν να οδηγήσουν την χώρα στην χρεοκοπία και στο περιβόητο μνημόνιο, ήταν αναγκαία και ικανή συνθήκη να αναδιαρθρωθεί-επαναδιαπραγματευθεί εκείνη την χρονική στιγμή και το Δημόσιο Χρέος.
Με τους όρους αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση, εννοούμε -πάντα για τα παλαιά χρέη- είτε την μείωση των επιτοκίων δανεισμού, είτε την μείωση κεφαλαίου δανεισμού, είτε μείωση ταυτοχρόνως και κεφαλαίου και επιτοκίων.
Στην καθημερινή θεματογραφία των ΜΜΕ, έχει καθιερωθεί και ο όρος haircut (κούρεμα), ο οποίος περιγράφει 100% τις έννοιες αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση.
Σ’ εκείνη την χρονική στιγμή (προ της υπογραφής του μνημονίου), που η χώρα διάθετα ακόμα αρκετό «λίπος» (πραγματικό χρήμα που κυκλοφορούσε μέσω της παραοικονομίας από χέρι σε χέρι η καταθέσεις πολλών δις ευρώ εκ των οποίων ήδη περίπου 30 δις ευρώ έχουν φύγει στο εξωτερικό).
Μία αναδιάρθρωση, λοιπόν, του Δημόσιου Χρέους εκείνη την χρονική στιγμή, θα μείωνε τις πληρωμές των ετήσιων τόκων, οπότε το περίσσευμα από πληρωμές τόκων και υπάρχον εκείνη την χρονική στιγμή «λίπος», θα ήταν αρκετά να χρηματοδοτήσουν την νέα αναπτυξιακή προσπάθεια και σαν επενδυτικά κεφάλαια και σαν καταναλωτικοί πόροι.
Σήμερα που οι πληρωμές τόκων συνεχίζονται κανονικά και μεγάλο μέρος του «λίπους» έχει μεταφερθεί, είτε στα κρατικά χαρτοφυλάκια, υπό μορφή φόρων, οπότε μαζί με τις πληρωμές των τόκων παίρνουν τον δρόμο για τις τσέπες των ξένων δανειστών, είτε λόγω του φόβου για πιθανή χρεοκοπία, στα χρηματοκιβώτια ξένων τραπεζών υπό μορφή καταθέσεων.
Με απλά λόγια… Σημαντικοί πόροι για την ανόρθωση της χώρας έχουν ήδη, για πολλούς και διάφορούς λόγους, μεταναστεύσει στο εξωτερικό.
Αν λοιπόν τον προηγούμενο Μάιο, ένα Haircut της τάξεως του 20%-25%, ήταν αρκετό για να βοηθήσει την ικανή και αποτελεσματική διαχείριση του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους. Σήμερα, 8 περίπου μήνες μετά την υπογραφή του περιβόητου μνημονίου, το haircut πρέπει να ανέβει τουλάχιστον στο 35%-40%, ώστε ο έλεγχος της Ελληνικής Δημοσιονομικής Κρίσης να είναι και εφικτός και επιτυχής.
Που βρισκόμαστε όμως σήμερα, που οι περισσότεροι έχουν συμφωνήσει ότι ένα haircut της τάξεως του 25%-30% είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα γίνει αποδεκτό από την μεγάλη πλειοψηφία των δανειστών της χώρας;
Παρ’ όλο ότι οι αισιόδοξες απόψεις για την πορεία της οικονομίας περισσεύουν αυτήν την εποχή, ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων πιστεύει ότι βρισκόμαστε, περισσότερο από ποτέ, κοντά στο «Σημείο 0».
Πάρα πολύ απλά, βρισκόμαστε πολύ κοντά στο σημείο που ο «Ξαφνικός Θάνατος» της Ελληνικής Οικονομίας συγκεντρώνει τουλάχιστον μαθηματικά πολλές πιθανότητες.
Γιατί συμβαίνει σήμερα αυτό;
Γιατί είναι πλέον φανερό ότι το πρόγραμμα κυβέρνησης και Τρόικας δεν βγαίνει και η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές για δανεισμό το 2011.
Μην βαυκαλίζονται οι ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι ότι όλα βαίνουν καλώς.
Πληθωρισμός, Ανεργία και Ύφεση είναι εκτός στόχων του προγράμματος και προμηνύουν κακά μαντάτα για την πορεία του Ελλείμματος και του Χρέους. Οι διεθνείς χρηματαγορές, τουλάχιστον να περιμένουν να δουν τα αποτελέσματα του περιβόητου μνημονίου το 2011, πριν αποφασίσουν να ξανανοίξουν με φειδώ τις κάνουλες της δανειοδότησης.
Γι’ αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, πρέπει εφ’ όσον επιλέξουν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση του Χρέους, να το κάνουν οργανωμένα και νοικοκυρεμένα και όχι να αφήνουν την χώρα και την οικονομία να σύρονται σε αυτήν την λύση, με δηλώσεις μελών της κυβέρνησης αλλά και διεθνών αναλυτών, που κύριος οίδε τι συμφέροντα εξυπηρετούν…
«Σύντροφοι» έστω για μία φορά επιλέξτε και πράξτε το εθνικά ωφέλιμο!