ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ;;..

Γράφει ο  παραΠΟΛΙΤΙΚΑΡΙΟΣ Αρχικά, να διευκρινήσω ότι το άρθρο αυτό γράφεται μόλις λίγες ώρες μετά από την λήξη της Συνόδου Κορυφής άρ...

Γράφει ο παραΠΟΛΙΤΙΚΑΡΙΟΣ

Αρχικά, να διευκρινήσω ότι το άρθρο αυτό γράφεται μόλις λίγες ώρες μετά από την λήξη της Συνόδου Κορυφής άρα όποιες λεπτομέρειες της απόφασης που πήραν οι ηγέτες των κρατών-μελών της Ένωσης δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας ως τώρα δεν είμαι σε θέση (προφανώς) να τα γνωρίζω.
Τί αποφάσισαν λοιπόν οι...
ηγέτες της Ευρωπαϊκής κοινότητας;
-Νέο πακέτο 109 δισ. ευρώ με χαμηλότερα επιτόκια ύψους 3,5%
-Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων
-Εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε εθελοντική βάση με ποσό 37δισ. ευρώ
-Ανάκαμψη της ανάπτυξης στην Ελλάδα μέσω ενός ''σχεδίου Μάρσαλ''
Συνοπτικά αυτές είναι οι σημαντικότερες αποφάσεις της Συνόδου και όπως λεγεται (γιατί εγώ οικονομολόγος δεν είμαι), τα ωφέλη της Ελλάδας θα είναι η μείωση του χρέους κατά 26 δισ. ευρώ, ποσό που ισούται με το 12% του ΑΕΠ, η εξασφάλιση της σταθερότητας των ελλήνικών τραπεζων καθώς η Ευρωπαϊκη Κεντρική Τράπεζα θα συνεχίσει να εγγυάται την αγορά ελληνικών ομολόγων, η στήριξη της πραγματικής ελληνικής οικονομίας και η επιστροφή της σε αναπτυξιακούς ρυθούς που θα προσφέρει νέες θέσεις εργασίας και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά.
Είναι προφανές, ότι τα νέα απο τις Βρυξελλες για την Ελλάδα είναι αισιόδοξα και ελπιδοφόρα. Παρά την σκληρή κριτική που δέχθηκαν οι ηγετές των ''μεγάλων δυνάμεων'' της Ευρώπης (κυρίως η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ) περί καθυστέρησης λήψης κεντρικών αποφάσεων για την συνολική αντιμετώπιση της κρίσης που έχει ξεσπάσει στην Ευρώπη, και όχι μόνο, έστω και τη τελευταία στιγμή, στο παρά πέντε κυριολεκτικά, φαίνεται να στέλνει ένα σαφέστατο μήνυμα στις αγορές (ο απρόσωπος εχθρός των κρατών το τελευταίο ενάμησι χρόνο), ότι η Ένωση μπορεί ακόμα να εγγυηθεί την σταθερότητας της και να ξεπεράσει την πρώτη αυτή κρίση ώστε να προστατέψει το εννιαίο νόμισμά της αλλά σίγουρα και τις τράπεζές της... Φυσικά και τις τραπεζές της καθώς ένα σεβαστό ποσό που εάν θυμάμαι καλά πρέπει να κυμαίνεται γύρω στα 50 δισ. ευρω το χρωστά το ελληνικό δημόσιο σε γαλλογερμανικές τράπεζες. Αυτο συνεπάγεται ότι σε περίπτωση ανεξέλενγκτης χρεωκοπίας της χώρας μας το φαινόμενο του ''ντόμινο'' θα οδηγούσε πιθανώς σε χρεωκοπία τις μεγάλες τράπεζες αυτές που θα έχαναν τα λεφτά τους και ακολούθως διάφορα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης που θα ήταν ευάλωτα οικονομικά(π.χ. πορτογαλία). Οι Ευρωπαίοι δεν μας δανείζουν τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών τους επειδή έχουμε ωραίες παραλίες ή επειδή είμαστε ''ωραίοι σαν έλληνες''...
Όπως είπα και προηγουμένως τα ωφέλη της Ελλάδας είναι εμφανέστατα. Γλιτώνει πολλα δισ ευρώ με τη μείωση των επιτοκίων και μπορεί πλέον σε ένα κλίμα πολύ πιο σταθεροποιημένο και ομαλό να χαράξει την αναπτυξιακή πορεία για την έξοδο από τη δίνη της χρεωκοπίας και της καταστροφής.
-1ο ερώτημα: Ο Έλληνας μικρομεσσαίος τί ωφέλη έχει από όλο αυτό; και θα απαντήσω το προφανές: γλιτώνει τα δις των επιτοκίων κατ αρχιν! Μπορεί επίσης να είναι πιο σίγουρος ότι δε θα χρεωκοπήσει η χώρα αύριο το πρωί αφού το νέο πακέτο εξασφαλίζει τις δανειακές ανάγκες της χώρας έως το 2014 και αν χρειαστεί και μέχρι το 2020.
-2ο ερώτημα: Ποιό θα είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσουμε για τις ''ελαφρύνσεις''που μας δόθηκαν; Έχω την αίσθηση ότι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ΟΤΕ,ΔΕΗ,ΝΕΡΟ,ΟΠΑΠ κλπ) πέρα απο τα φορολογικά μέτρα,έχουμε αναγκαστεί να τα παραχωρήσουμε σε γαλλογερμανικούς κολλοσούς μη έχοντας άλλη επιλογή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για να πάρουν τις αποφάσεις οι Ευρωπαίοι έπρεπε να δείξουμε καλή διαγωγή στις απαιτήσεις τους.Πώς; το πιο πρόσφατο παραδειγμα είναι η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής, κατα κόσμον Το Μεσοπρόθεσμο! Τα σκληρά νεοφιλελευθερα μέτρα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που κυβερνά την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το αντίτιμο που πληρώνουν οι Έλληνες.
-3ο ερώτημα: Γίνεται πλέον το χρέος βιώσιμο; Για την ειλικρινή απάντηση του ερωτήματος φαίνεται ότι πρέπει να περιμένουμε μερικές μέρες αν και οι πρώτες προβλέψεις των ειδικών δείχνουν να είναι θετικές και σ' αυτό.Πάντως ο πρωθυπουργός μετα τη Σύνοδο είπε (αν έχουν καποια αξία τα λόγια του) ότι το χρέος γίνεται βιώσιμο μακροπρόθεσμα
-4ο ερώτημα τελευταίο και σημαντικότερο: Θα παρθούν νέα μέτρα; Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να δώσει σαφέστατη αρνητική απάντηση. Ούτε εγω μπορώ να το κάνω αυτο. Άκουσα ο πρωθυπουργός είπε στη συνέντευξη τύπου ότι είναι στο χέρι μας να εφαρμόσουμε πλήρως το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, να επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμου και δε θα χρεαστεί να ψηφιστούν περαιτέρω επώδυνα μέτρα. Και αναρωτιέμαι εγώ: Πότε μία ελληνική κυβέρνηση έπιασε τους στοχους του προϋπολογισμου της; Γιατί δεν εφαρμόστηκαν με επιτυχία τα μέτρα του μνημονίου που ψηφίστηκε το Μάρτιο του 2010; Πώς να πιστέψω ότι θα γίνει τώρα;
Προσχέδιο διάσωσης λοιπόν, υπό το καθεστώς επιλεκτικής χρεωκοπίας αποφασίστηκε για την Ελλάδα το οποίο όπως γίνεται αντιληπτό οδηγεί τη χωρα σε μία περίοδο παρατεταμένης λιτότητας.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σε τέτοια περίοδο έχουμε μπεί από πέρυσι με την ψήφιση του Μνημονίου. Έπρεπε να περάσει ένας χρόνος και κάτι για να δωθεί επιτέλους οριστική(;) λύση για την Ελλάδα καθώς οι ''μεγάλοι'' ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέμεναν να επιβάλλουν στην Ελλάδα μέτρα λιτότητας χωρίς αποτέλεσμα αφού όπως αποδείχθηκε τους τελευταίους μήνες η κρίση δεν ήταν μόνον Ελληνική αλλα Ευρωπαϊκη και Παγκόσμια.Όταν ο δανεισμός για την Ιταλία άρχισε να γίνεται δύσκολος καθώς ανέβαιναν τα επιτόκια οι ρηχοί και εγωιστές ηγέτες της Ευρώπης αντιλήφθηκαν τον πραγματικό κίνδυνο.
Το δικό μου συμπερασμα πέρα απο τα οικονομικά δεδομένα που προκύπτουν απο εδώ και στο εξής, είναι ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση έχει πλέον εδραιωθεί για τα καλά...
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι κανένας βουλευτής ή πολιτικος γενικότερα δε πρέπει να αποκαλείται ήρωας επειδή ψήφισε το μεσοπρόθεσμο ή επειδή είχε τα ''άντερα'' να πάει κόντρα στην οποιαδήποτε κομματική γραμμή και να το καταψηφίσει.Όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Το ποιός θα σώσει τελικά την Ελλάδα(αν τα καταφερει) θα μας το διδάξει η ιστορία, όχι η πλατεία...