Χρειαζόταν η Μέρκελ για ενιαία αντίδραση;...

Σάλο έχει προκαλέσει η εκ νέου γερμανική ανάμειξη, μέσω της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, στα εσωτερικά της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια του τηλ...

Σάλο έχει προκαλέσει η εκ νέου γερμανική ανάμειξη, μέσω της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, στα εσωτερικά της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια του τηλεφωνήματος που είχε το πρωί της Παρασκευής με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Με ωμή παρέμβασή της συνέστησε στην Αθήνα τη διεξαγωγή παράλληλα με τις εκλογές και δημοψηφίσματος για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός την παραμονή ή όχι στην Ευρωζώνη.

 Ωστόσο, το Βερολίνο μετά τις πρώτες αντιδράσεις, διέψευσε ότι η Μέρκελ ζήτησε ή πρότεινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα, για να επανέλθει η προεδρία, ξεκαθαρίζοντας ότι η ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όλων όσων συνέβησαν.
Ο άκομψος διπλωματικός τρόπος του Βερολίνου επιβεβαιώνει τη διαχρονική αδυναμία του γερμανικού κράτους να ελιχθεί, έχοντας οδηγήσει, λόγω της άκαμπτης πολιτικής του, την Ευρώπη δύο φορές μέχρι στιγμής στην καταστροφή. Η στάση του εξοργίζει ακόμα και γερμανούς πολιτικούς με τρανό παράδειγμα τον πρώην καγκελάριο, Χέλμουτ Σμιτ.
Είναι προφανές ότι η νέα παρέμβαση του Βερολίνου -με το σκεπτικό ότι δημοψήφισμα δεν επρόκειτο να γίνει- αποτελεί έμμεσο μήνυμα σε ΗΠΑ και Γαλλία, οι οποίες αναμένεται να πιέσουν τη Γερμανία στο πλαίσιο του G8 για χαλάρωση της πολιτικής λιτότητας και προώθηση μέτρων ανάπτυξης για ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η καγκελαρία εκφράζει την εξάντληση της «υπομονής» της με την Ελλάδα, κάτι που πολύ συχνά γίνεται με καθόλου διπλωματικό τρόπο και επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
ΗΠΑ και Γαλλία μπρος στον κίνδυνο «γερμανοποίησης» της Ευρώπης συμφώνησαν ως προς την ανάπτυξη και την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Η Γερμανία με την πολιτική λιτότητας, θέτει ως βασικό στόχο τη δημιουργία γερμανικών προτεκτοράτων ανά την Ευρώπη, αποφασισμένη να ενισχύσει με κάθε τίμημα την ευρωπαϊκή ηγεμονία της, η οποία κινδυνεύει ακόμα και να καταρρεύσει σε περίπτωση εισχώρησης κρατών της νότιο-ανατολικής Μεσογείου στην Ε.Ε. Στον αντίποδα Παρίσι και Ουάσινγκτον θεωρούν ότι «στήριξη» της Ελλάδας σ’ αυτή τη φάση θα σημάνει την αποδυνάμωση της Γερμανίας. Γι’ αυτό εξάλλου δόθηκε από τα αμερικανικά ΜΜΕ μικρόφωνο στην αντί-γερμανική ρητορική του Αλέξη Τσίπρα.
Όπως και να χει το πράγμα και εφόσον δεν οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις, οι γεωοικονομικές συγκυρίες αυτή τη στιγμή ευνοούν την Ελλάδα και εάν σχηματιστεί κυβέρνηση τον Ιούνιο (όλοι το ευχόμαστε), υπάρχουν πολλά περιθώρια διαπραγμάτευσης για τη χώρα που μέχρι στιγμής άντεξε έναντι της γερμανικής «λαίλαπας».
Η ακυβερνησία έχει προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία του κράτους, αφού αρκετά θέματα έχουν μείνει πίσω και όσον αφορά μάλιστα στον τουρισμό (μιας και βρισκόμαστε προ καλοκαιρινής σεζόν) οι κρατήσεις έχουν συρρικνωθεί σε απίστευτο βαθμό και απειλείται άμεσα πλέον τόσο το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας όσο και οι επιχειρηματίες του κλάδου, μιας και τα ξένα ΜΜΕ βρήκαν πάλι την ευκαιρία να «αναμασούν» σενάρια περί «εξόδου από το Ευρώ», περί «άτακτης χρεοκοπίας» κ.λπ., ενώ υψηλόβαθμα στελέχη της Ε.Ε. και του ΔΝΤ ενισχύουν τέτοιου είδους ενδεχόμενα, δίνοντάς τους υπόσταση.
Η μόνη λύση στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας είναι η μείωση της εξωφρενικής φορολογίας που θα ανοίξει τα επιχειρηματικά φτερά του Έλληνα και θα μετατρέψει τη ελληνική επικράτεια σε μαγνήτη επενδύσεων. Όλες οι γειτονικές χώρες μειώνοντας τους φόρους μπήκαν σε κανονικό πρόγραμμα ανάπτυξης σε αντίθεση με την Ελλάδα που εμμένει σ’ ένα παράλογο φορολογικό σύστημα σταλινικού τύπου.
Αρκεί μόνο τα κόμματα να συμφωνήσουν βάσει της κοινής λογικής στον ενδεδειγμένο τρόπο που θα δώσει οικονομική ανάσα στον Έλληνα. Εξάλλου δηλώσεις όπως της Μέρκελ βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση, αφού πυροδοτούν ενιαία αντίδραση. Έτσι όλα τα κόμματα έσπευσαν με μια φωνή να καταδικάσουν την νέα ανάμειξη του Βερολίνου. Οπότε, μακάρι, να συνεχίσει η καγκελαρία να «εκτοξεύει» τέτοιες δηλώσεις, που μάλλον καλό μας κάνουν.
Όσο για την Ε.Ε. δεν ήταν ποτέ της ένωση, αφού αντίπαλοι και «φίλοι» των δύο μεγάλων Πολέμων δεν τα βρήκαν ποτέ και ούτε πρόκειται να τα βρουν, διότι η αλαζονεία τους παραγκωνίζει το κοινό συμφέρον των ευρωπαϊκών λαών. Επομένως το «μαγαζί» οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς διάλυση και στην Αθήνα οφείλουν να έχουν στο συρτάρι και ένα «Plan B». Μέχρι τότε πρέπει σαν χώρα να παλεύουμε με τα όποια διαπραγματευτικά μέσα διαθέτουμε…;

http://www.pygmi.gr