S&M οικονομικές υπηρεσίες...

Γράφει η Λώρη Κέζα Στον πηγαιμό για τη δημόσια Οικονομική Υπηρεσία, ο φορολογούμενος αρχίζει ευχολόγιο του τύπου «κάνε, Παναγίτσα μου...

Γράφει η Λώρη Κέζα

Στον πηγαιμό για τη δημόσια Οικονομική Υπηρεσία, ο φορολογούμενος αρχίζει ευχολόγιο του τύπου «κάνε, Παναγίτσα μου, να μην έχει τσακωθεί ο εφοριακός με την κυρά του». Γιατί, αν ο υπάλληλος έχει τα νεύρα του, όλο και κάτι θα ξετρυπώσει για να μπουμπουνίσει το πρόστιμο. Ανάλογα με τα νεύρα του, ανάλογα με τα κέφια του, ανάλογα με τα κόμπλεξ του, ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες του. Υπάρχουν, βεβαίως, και ευσυνείδητοι εφοριακοί, οι οποίοι στα δύσκολα ερωτήματα δίνουν επιστημονική απάντηση: «Μισό λεπτό, να οσμιστώ τα νύχια μου». Τι να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι, πώς να θυμηθούν απέξω όσα ορίζει ο νόμος; Θα πρέπει να βρουν τη λύση μέσα σε εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες. Δεν υπερβάλλουμε. Η φορολογική νομοθεσία αναπτύσσεται, με τις επικαλύψεις της, σε εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες.
Να πιάσουμε τα φρέσκα, όσα δηλαδή επινοήθηκαν στην προηγούμενη περίοδο της Βουλής. Λέμε «επινοήθηκαν», και όχι «εφαρμόστηκαν», επειδή θυμίζουν ασκήσεις επί χάρτου. Εχουμε και λέμε: 20 φορολογικοί νόμοι, 200 εγκύκλιοι για το 2010, 268 για το 2011 και 86 για το τρέχον έτος. Ολα αυτά ήλθαν να προστεθούν στα προηγούμενα, ήτοι σε 4.000 νόμους και 110.000 υπουργικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί σε 30 χρόνια. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει κάποιος ηδονισμός των νομοθετούντων στον τομέα των φορολογικών, όμως οι διατυπώσεις καθιστούν την κατάσταση εντελώς βιτσιόζικη. Ακόμη και αν ευρεθεί το πρέπον, χρήσιμο άρθρο της νομοθεσίας, η ασάφεια εμφανίζεται ως στοιχείο S&M.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αφηρημένες οδηγίες για τη συγκέντρωση αποδείξεων το 2010. Ο φορολογούμενος έπρεπε να τις μαζεύει όλες. Τις τυπωμένες σε θερμικό χαρτί, που έσβηναν με τη ζέστη, μπορούσε να τις βάζει ανάμεσα στα τυριά στο ψυγείο. Κατόπιν, όπως είχε ανακοινωθεί, έπρεπε να συμπληρώσει ειδικό έντυπο, με όλα τα στοιχεία. Επί παραδείγματι: αγορά τυρόπιτας στις τόσο του μηνός, με τάδε τιμή, από φούρναρη με τον δείνα αριθμό φορολογικού μητρώου. Το προσπεράσαμε και αυτό σαν να είχε τον αψήφιστο.
Κατά την τελευταία δεκαετία οι υπουργοί Οικονομικών, ανίκανοι να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή ή, έστω, να δημιουργήσουν ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον, θέλησαν να προσφέρουν λαϊκό θέαμα. Περισσότερο τους ενδιέφερε να ντύσουν τον Λάκη Γαβαλά με τραχύ cotton φυλακής, παρά να βρουν τον τρόπο να εισπράξουν τις οφειλές του. Ετσι, με την ίδια επιπολαιότητα, προχώρησαν σε διάφορες ακραίες αποφάσεις, όπως η πρωτοβουλία να χαρακτηρίσουν υπεξαίρεση τη μη απόδοση ΦΠΑ, για όποιο ποσό. Για ένα χιλιάρικο, ένα ρημαδοχιλιάρικο, ο φορολογούμενος μπορεί να οδηγηθεί στο αυτόφωρο για να του επιβληθεί φυλάκιση δέκα ημερών! Ούτε αυτό εφαρμόστηκε ποτέ.
Τι θα έκανε μια σοβαρή κυβέρνηση; Θα καταργούσε τα πάντα. Θα διέγραφε άπαντες τους διάσπαρτους, ετερόκλητους, αντιφατικούς φορολογικούς νόμους. Blank sheet. Θα παρουσίαζε ένα καινούργιο, ενιαίο, συμπαγές κείμενο. Ετσι όπως ο παπάς έχει τα Ευαγγέλια, ο εφοριακός θα είχε τον ιερό Κώδικα, ίδιο για όλους, με μακροχρόνια προοπτική. Τούτο προϋποθέτει καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης και αληθινή δουλειά από καταρτισμένο, ευέλικτο σχήμα. Δεν είναι ανάγκη να δουλέψει πάλι κάποια δυσκίνητη διαρκής επιτροπή από αυτές που καθυστερούν τα πάντα στη δημόσια διοίκηση. Με ορίζοντα διετίας, θα πρέπει να επιλυθούν όλες οι εκκρεμείς υποθέσεις. Είναι κάτι εφικτό, κάτι που θα πρέπει να λάβει υπόψη του ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
Ο στόχος, λοιπόν, θα έπρεπε να είναι όχι μόνο η φορολογική δικαιοσύνη (κάτι εξόχως φλου), αλλά η σταθερότητα. Αν δεν γίνει αποκάθαρση της φορολογικής νομοθεσίας, δεν θα γίνουν ποτέ επενδύσεις. Πώς να εμπιστευτεί κάποιος τα λεφτά του, αν δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει; Ισχύει για τους Ελληνες, ειδικά εκείνους που βλέπουν στην κρίση την ευκαιρία για νέες δραστηριότητες, αλλά και για τους ξένους, οι οποίοι, για να κάνουν δουλειά, επιδιώκουν φορολογικές απαλλαγές που περνούν αναγκαστικά από τη Βουλή, για να έχουν το κεφαλάκι τους ήσυχο. Δεν είναι σοβαρό κράτος αυτό, άλλα να ισχύουν για τις επενδύσεις στο Ελληνικό, άλλα να προβλέπονται στην ατυχήσασα σύμβαση στον Αστακό, άλλα για τα χρυσάφια της Χαλκιδικής.
Η σαφήνεια και η σταθερότητα στα φορολογικά είναι απαραίτητες σε όλες τις κλίμακες. Αυτή τη στιγμή οι μισθωτοί που δεν έχουν λάβει εκκαθαριστικά δεν μπορούν να προγραμματίσουν διακοπές: ιδού οι απώλειες στον τουρισμό. Είμαστε σε φάση αναμονής. Για να δούμε, θα υπάρξει μεταρρυθμιστική τόλμη ή θα μείνουμε στα μπαλώματα τα χιλιομπαλωμένα; l