Φεστιβάλ της γκάφας η διεθνής περιοδεία του Μιτ Ρόμνεϊ

Η κολακεία των καθολικών ψηφοφόρων και το προσκύνημα στο Τείχος των Δακρύων στην Ιερουσαλήμ Η συνάντηση του Μιτ Ρόμνεϊ με τον Λεχ...

Η κολακεία των καθολικών ψηφοφόρων και το προσκύνημα στο Τείχος των Δακρύων στην Ιερουσαλήμ

Η συνάντηση του Μιτ Ρόμνεϊ με τον Λεχ Βαλέσα στη Βαρσοβία είχε στόχο να αναθερμάνει τον αντικομμουνισμό των συντηρητικών ψηφοφόρων. Στην Ιερουσαλήμ, ήταν ο επίσημος προσκεκλημένος σε δείπνο που διοργάνωσε ο δισεκατομμυριούχος «βασιλιάς των καζίνων» Σέλντον Αντελσον, ο οποίος έχει διαθέσει 100 εκατ. δολάρια για να ηττηθεί ο Ομπάμα.

 

Στην καλύτερη περίπτωση, η επταήμερη περιοδεία του Μιτ Ρόμνεϊ την περασμένη εβδομάδα στο εξωτερικό ήταν «πλήρης συμβολισμών αλλά πτωχή σε πολιτικό περιεχόμενο», έγραψε η «Wall Street Journal» που τον υποστηρίζει. Για τους «New York Times», ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών «έκανε μια φιλοπόλεμη δημοκοπία για να ικανοποιήσει τους ακραίους Ισραηλινούς και τους χρηματοδότες του που ταξίδευαν μαζί του (…), οι ομιλίες του ήταν διεγερτικο-πολεμικές, κενές περιεχομένου και χωρίς να δείχνουν πώς θα υλοποιήσει αυτά που λέει».
Αποτελεί πολιτική πρακτική στην Αμερική οι προεδρικοί υποψήφιοι να κάνουν περιοδεία στο εξωτερικό προβάλλοντας τις θέσεις τους σε ζητήματα ευρύτερου διεθνούς ενδιαφέροντος. Κατά βάθος, για να αποδείξουν στους συμπατριώτες τους ότι, ναι, πρέπει να τους ψηφίσουν γιατί είναι άξιοι να κυβερνήσουν τη χώρα τους, να ηγηθούν των ενόπλων δυνάμεών της, όπως ορίζει το σύνταγμα, και να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο υποψήφιος το 2008 Μπαράκ Ομπάμα πήγε στο κέντρο της Ευρώπης, στη Γερμανία, πήγε στη Μέση Ανατολή και μίλησε ρεαλιστικά, υποσχέθηκε συνεργασίες πραγματοποιήσιμες, υποσχέθηκε «να κλείσει το Ιράκ» και να αναπτύξει τις σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα δίνοντας τη «διαβεβαίωση» ότι θα εργαστεί για την επιτυχία του διαλόγου Ισραήλ – Παλαιστινίων. Γι’ αυτό στο Βερολίνο μαζεύτηκαν 200.000 άνθρωποι να τον ακούσουν. Γι’ αυτό και οι ευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις τού έδιναν ως και 80% υποστήριξη.

Ο Μιτ Ρόμνεϊ έχει περιορίσει την προεκλογική συνθηματολογία του στην οικονομική κρίση και στην ανεργία. Μια-δυο φορές αναφέρθηκε σε διεθνή προβλήματα – χαρακτήρισε τη Ρωσία «υπ’ αριθμόν 1 γεωπολιτικό εχθρό» της Αμερικής και απείλησε την Κίνα ότι «δεν θα ανεχθεί» το υποτιμημένο νόμισμά της. Τώρα έκρινε ότι έφθασε η ώρα να προβάλει το «πιστεύω» του για τις διεθνείς σχέσεις. Απέρριψε προτάσεις να επισκεφθεί τους σύρους πρόσφυγες στην Τουρκία και να συναντηθεί στην Τύνιδα με τη μητέρα του νεαρού που αυτοπυρπολήθηκε δίνοντας έναυσμα στη λεγόμενη Αραβική Ανοιξη. Προτίμησε πιο φιλικό και με έντονους συμβολισμούς έδαφος – τη Βρετανία για τους Ολυμπιακούς, το Ισραήλ για να καταγγείλει τον Ομπάμα, ο οποίος, δήθεν, εγκατέλειψε το εβραϊκό στοιχείο και πήγε στη Βαρσοβία για να «προειδοποιήσει» τη Ρωσία και να κολακεύσει τους καθολικούς. Εκείνο που δεν θέλησε να προβληθεί – και, φυσικά, προβλήθηκε με το παραπάνω – ήταν ότι τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Ιερουσαλήμ η επίσκεψη είχε και εισπρακτικό «χρώμα». Με τουλάχιστον 50.000 δολάρια εισφορά στο εκλογικό ταμείο του Ρόμνεϊ είχες γεύμα στο αριστοκρατικό Mayfair, όπου αρχικά προσκαλών ήταν ο Μπομπ Ντάιαμοντ της Barclay’s (αντικαταστάθηκε την τελευταία στιγμή λόγω σκανδάλων). Ολοι όσοι έσπευσαν έχουν ενδιαφέρον να εκλεγεί ο Ρόμνεϊ, διότι θα είναι εκείνος, ως πρόεδρος των ΗΠΑ, που θα ορίσει τους ελεγκτές για να ερευνήσουν τον ρόλο της Barclay’s στο σκάνδαλο για τα επιτόκια.

Στο ξενοδοχείο King David της Ιερουσαλήμ οι συνδαιτυμόνες ενδιαφέρονταν και για πολιτική. Διοργανωτής ήταν ο δισεκατομμυριούχος «βασιλιάς των καζίνων» Σέλντον Αντελσον, ο οποίος «ξοδεύει όσο κανένας άλλος – 100 εκατ. δολάρια – για να ηττηθεί ο Ομπάμα», γράφουν οι «NY Times». Οι 40 προσκεκλημένοι του – όλοι φανατικοί «ισραηλιστές» και αντίθετοι στην ιδέα δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους – χειροκρότησαν τον Ρόμνεϊ όταν τους υποσχέθηκε ότι θα μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, ότι το Ισραήλ έχει «κάθε δικαίωμα» να εμποδίσει «με κάθε μέσο» το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και ενθουσιάστηκαν όταν απέδωσε την υψηλή οικονομική στάθμη των Ισραηλινών στη «διαφορά κουλτούρας» μεταξύ αυτών και των Παλαιστινίων, προκαλώντας αναστάτωση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και δήλωση του παλαιστινίου εκπροσώπου Σέεμπ Ερεκατ, ο οποίος χαρακτήρισε την ομιλία του Ρόμνεϊ «ρατσιστικό κήρυγμα».

Τρία πολιτικά λάθη – «γκάφες» τα χαρακτήρισε ο διεθνής Τύπος. Η Αμερική δεν έχει αναγνωρίσει την προσάρτηση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ και δεν είναι εύκολο να γίνει αυτό. Επομένως η μεταφορά της πρεσβείας είναι λόγος κενός. Αλλωστε, μια τέτοια ενέργεια θα στερούσε στην Αμερική τον ρόλο του μεσολαβητή στον ισραηλινο-παλαιστινιακό διάλογο. Το «λευκό χαρτί» που έδωσε στο Ισραήλ να εμποδίσει τη δημιουργία πυρηνικού Ιράν προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Αμερική, όπου ακόμη και το συντηρητικό «American Conservative» τον κατηγόρησε ότι είναι ο πρώτος αμερικανός πολιτικός που «παραδίδει σε τρίτους» την απόφαση να εμπλακεί η Αμερική σε έναν πόλεμο. Σκληρότεροι οι «NY Times» – γνωστοί για τη σαφή φιλοϊσραηλινή στάση τους – έγραψαν ότι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών «υπομίσθωσε την αμερικανική πολιτική στους ισραηλινούς ηγέτες είτε στους χρηματοδότες του».

Δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένοι ο Ρόμνεϊ και το επιτελείο του από την περιοδεία. Το έδειξαν άλλωστε οι σύμβουλοί του και ο ίδιος. Οι πρώτοι κατηγόρησαν τον Τύπο και τα ΜΜΕ ότι «δεν θέλησαν να δουν την ουσία» και σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις οι σύμβουλοί του Ρικ Γκόρκα και Αντρέα Σέιλ απευθύνθηκαν σε δημοσιογράφους, δημόσια, με εκφράσεις που δεν γράφονται. Ο Ρόμνεϊ, εμφανέστατα χολωμένος (από τις γκάφες του, προφανώς), δέχτηκε μόνο τρεις ερωτήσεις από αμερικανούς δημοσιογράφους (τις δύο για τους Ολυμπιακούς), πράγμα πρωτοφανές για την Αμερική.

Πόσο θα επηρεάσουν την ψήφο των Αμερικανών το φιάσκο της περιοδείας και οι αλλεπάλληλες γκάφες του Ρόμνεϊ; «Η προεκλογική εκστρατεία του 2012 εξελίχθηκε σε φεστιβάλ γκάφας» έγραψε το «Washington Post». Και απαρίθμησε την «έλλειψη αντίληψης» όταν ο Ρόμνεϊ αμφισβήτησε την ποιότητα της διοργάνωσης των Ολυμπιακών, προκαλώντας την οργή του δημάρχου του Λονδίνου και τα ειρωνικά σχόλια του βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον. Προχώρησε στο «φιάσκο με τη διαφορά κουλτούρας ως εξήγηση της διαφοράς στο ΑΕΠ μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων» και θύμισε την «εκτός ευρωπαϊκού κλίματος» συμπεριφορά του στην Πολωνία.

Ως τις εκλογές του Νοεμβρίου οι γκάφες θα ξεχαστούν – εκτός αν συνεχίσει την επίδοσή του ο Ρόμνεϊ – και τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής ελάχιστα θα βαρύνουν στην απόφαση των Αμερικανών. Για μία ακόμη φορά θα «είναι η οικονομία» που θα καθορίσει τον νικητή.

Ο στόχος
Για την ψήφο των συντηρητικών
Το πραγματικό ακροατήριο του Ρόμνεϊ ήταν οι αμερικανοί ψηφοφόροι. Στους καθολικούς Αμερικανούς απευθυνόταν όταν στη Βαρσοβία ύμνησε τον πολωνό πάπα Ιωάννη-Παύλο, την ψήφο των Αμερικανοεβραίων ζητούσε όταν πήγε και προσκύνησε το Τείχος στην Ιερουσαλήμ και τον αντικομμουνισμό των συντηρητικών ψηφοφόρων θέλησε να αναθερμάνει όταν μίλησε για τον Ρόναλντ Ρίγκαν και αγκάλιασε τον Λεχ Βαλέσα στα ναυπηγεία του Γκντανσκ, γεννήτορα της «Αλληλεγγύης» που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ. Και φλερτάρισε υπερβολικά την ψήφο των πολωνικής καταγωγής Αμερικανών όταν ύμνησε τις «μοναδικές ικανότητες του πολωνικού, συμμαχικού λαού».

Πάντως στην Πολωνία οι εφημερίδες τον υποδέχθηκαν με τίτλους «Οχι αυταπάτες. Ας μη δίνουμε μεγάλη σημασία στην επίσκεψη», «Θα έχουμε και άλλες γκάφες;». Και ο Αντρέι Ανταμσκ, στέλεχος της ηγεσίας των πολωνικών συνδικάτων, θύμισε ότι «ο Μιτ Ρόμνεϊ, όπως μας γνωρίζει η Αμερικανική Συνομοσπονδία, υποστηρίζει τις επιθέσεις εναντίον των συνδικάτων στη χώρα του και των δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Σχόλια αναγνωστών (0)