GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Ο χρυσός Αντωνίνος.

‘’Από παλαιότερα σκεφτόμουν πως πρέπει να έχω ως πρότυπο τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Μάρκο Αυρήλιο και όποιον άλλον διακρίθηκε για την αρε...

‘’Από παλαιότερα σκεφτόμουν πως πρέπει να έχω ως πρότυπο τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Μάρκο Αυρήλιο και όποιον άλλον διακρίθηκε για την αρετή του, όμως, όταν συγκρίνω τα μεγέθη, με καταλαμβάνει φρίκη και τεράστιο δέος, επειδή νομίζω ότι βρίσκομαι παντελώς μακριά από το θάρρος του πρώτου και καθόλου κοντά ώστε να φτάσω την τέλεια αρετή του δεύτερου.’’ Ιουλιανός.
Ο εμπνευσμένος αυτοκράτορας Ιουλιανός (332-363μ.Χ.),υπήρξε θαυμαστής και άξιος συνεχιστής του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου (Aurelius=χρυσός) Αντωνίνου (121-180μ.Χ.). Ο Ιουλιανός στο έργο του ‘’Συμπόσιο ή Κρόνια’’, βάζει τους θεούς του Ολύμπου να καλούν σε αγώνες τους αυτοκράτορες, για να διαλέξουν ποιος είναι ο
καλύτερος, είτε στα πολιτικά έργα, είτε στα θέματα ηθικής και φιλοσοφίας.
Ο Ερμής κάλεσε πρώτον τον Καίσαρα, έπειτα τον Οκταβιανό, και τρίτον τον Τραϊανό, επειδή ήταν οι καλύτεροι πολεμιστές. Ο Κρόνος θέλησε να καλέσουν κι έναν φιλόσοφο αυτοκράτορα, και έτσι κλήθηκε ο Μάρκος, που ήρθε σεμνός με κουρασμένο βλέμμα από τους κόπους, με ρούχα λιτά και σεμνά, και με πλούσια γενειάδα.
Ο Ερμής στρέφεται προς τον Μάρκο και τον ρωτά: ‘’Εσύ Μάρκο ποιόν θεωρούσες άριστο σκοπό της ζωής;’’
Εκείνος απάντησε ήρεμα και συνετά: ’’Το να μιμείσαι τους Θεούς’’.
Ο Σειληνός διαμαρτυρήθηκε, λέγοντας ότι δεν σκοπεύει να ανεχτεί αυτόν τον σοφιστή, και τον ρωτά: ‘’Γιατί λοιπόν’’, είπε, ‘’έτρωγες ψωμί και έπινες κρασί, κι όχι αμβροσία και νέκταρ, όπως εμείς;’’
‘’Είναι αλήθεια’’, απάντησε ο Μάρκος, ‘’πως δεν σκέφτηκα να μιμηθώ τους θεούς στον τρόπο που έτρωγα και έπινα, αλλά υπέθεσα πως έπρεπε να σας μιμηθώ στην διάνοια’’.
Ο Σειληνός τά΄χασε για μια στιγμή, αλλά ξαναρώτησε: ‘’Τι θεωρείς πως σημαίνει πραγματική μίμηση των θεών;’’
Κι εκείνος απάντησε: ‘’Το να έχεις όσο γίνεται λιγότερες ανάγκες και να κάνεις όσο γίνεται μεγαλύτερο καλό’’.
‘’Θες να πεις’’, ρώτησε ο Σειληνός, ‘’πως δεν είχες καμιά ανάγκη;’’
Κι ο Μάρκος απάντησε: ‘’Εγώ δεν είχα καμιά, ίσως μόνο να είχε κάποιες το φτωχό μου σώμα’’.
Ακολούθησε μακρά συζήτηση μεταξύ Σειληνού και Μάρκου όπου φάνηκε η αρετή και η στωικότητά του, και αφού έπειτα παρήλασαν κι άλλοι αυτοκράτορες μπροστά στους θεούς, ήρθε η ώρα να αποφασίσουν ποιος ήταν ο νικητής.
Ο Δίας συνομίλησε ιδιαίτερα με τον πατέρα του, Κρόνο, και έπειτα πρόσταξε τον Ερμή να ανακοινώσει ότι μετά από την μυστική ψηφοφορία των θεών, ο Μάρκος είχε τις περισσότερες ψήφους. Έστειλαν έπειτα τους αυτοκράτορες να διαλέξουν προστάτη και ηγεμόνα και να ζήσουν στο εξής κάτω από αυτή την θεϊκή ηγεμονία.
Ο Αλέξανδρος έτρεξε προς τον Ηρακλή, ο Οκταβιανός προς τον Απόλλωνα, ο Καίσαρας προς τον Άρη και την Αφροδίτη, ο Τραϊανός πήγε και κάθισε κοντά στον Αλέξανδρο. Ο Μάρκος πήγε να ζήσει κοντά στον Δία και τον Κρόνο. Ο Κωνσταντίνος μη βρίσκοντας ανάμεσα στους θεούς το πρότυπο της ζωής του, είδε κοντά του την Τρυφή κι έτρεξε προς το μέρος της. (περισσότερα στο ‘’Συμπόσιο ή Κρόνια’’, εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.)
‘’Εάν δεν πρέπει μην το πράξεις
Εάν δεν είναι αληθινό μην το πεις,
Η επιλογή δική σου’’.
Μάρκος Αυρήλιος.
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος (Marcus Aurellius Antoninus), γεννήθηκε στις 26/4/121μ.Χ. και πέθανε στις 17/3/180μ.Χ., έχοντας βασιλεύσει από το 161 έως το 180. Ο πατέρας του ήταν ο Άννιος Βέρος και η μητέρα του η Δομίτια Λουκίλλα, γονείς με επιφανείς ρίζες. Ο παππούς του ήταν ύπατος και ο θείος του( σύζυγος της αδελφής του πατέρα του) ήταν ο συγκλητικός Τίτος Αυρήλιος Αντωνίνος (μετέπειτα αυτοκράτωρ), που υπήρξε συνεργάτης του αυτοκράτορα Αδριανού (76-138μ.Χ.) (Για την ζωή του Αδριανού, στο υπέροχο βιβλίο της MARGUERITE YOURCENAR,’’Αδριανού απομνημονεύματα’’, εκδόσεις ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΗ).
Ο Μάρκος έλαβε καλή μόρφωση από πλατωνικούς και στωικούς φιλοσόφους, και σε ηλικία 8 ετών εισήχθη στον Ιερατικό Σύλλογο της Ρώμης. Στα 12 του χρόνια, φόρεσε το σχήμα των Στωικών, ακολουθώντας τον λιτό τρόπο ζωής τους.
Ο παιδαγωγός του, Κορνήλιος Φρόντων, από την Νουμιδία τον διαπαιδαγώγησε ελληνοπρεπώς, όπως και ο άλλος σπουδαίος δάσκαλος, ο Ηρώδης ο Αττικός. Ακόμα παρακολούθησε τα μαθήματα του σκεπτικού φιλοσόφου, Σέξτου Εμπειρικού (ανιψιού του Πλουτάρχου).
Ο Αδριανός δεν είχε γιο, και το 136μ.Χ. όρισε διάδοχό του, τον Λεύκιο Κόμοδο, που μετενομάσθη σε Αίλιος Καίσαρ. Την κόρη του Αίλιου αρραβωνιάστηκε ο Μάρκος σε ηλικία 15 ετών.
Ενώ βασίλευε ο Αδριανός, ο Αίλιος Καίσαρ πέθανε, και τότε ο αυτοκράτωρ υιοθέτησε τον Τίτο Αυρήλιο Αντωνίνο (θείο του Μάρκου).
Τον όρισε διάδοχό του με την προϋπόθεση να υιοθετήσει κι εκείνος τον ανιψιό του , Μάρκο, μαζί με τον γιο του Αίλιου Καίσαρος, τον Λούκιο Βέρο.
Όταν πέθανε ο Αδριανός το 138μ.Χ. τον διαδέχτηκε ο Αυρήλιος Αντωνίνος με την επωνυμία Πίος (pius=ευσεβής.)
Ο Αντωνίνος ο Ευσεβής κυβέρνησε με σύνεση και ευσέβεια, συνεπικουρούμενος από τον Μάρκο και τον Λούκιο Βέρο.
Ο Μάρκος ανεδείχθη τρεις φορές ύπατος, δήμαρχος και ανθύπατος. Εν τω μεταξύ διέλυσε τον αρραβώνα του και παντρεύτηκε την κόρη του θετού του πατέρα, την Φαυστίνα, η οποία τον κούρασε και τον απογοήτευσε με τις ιδιοτροπίες της και τον άσχημο χαρακτήρα της, και απέκτησε ένα γιο, τον Κόμοδο.
Στις 7/3/161, ο Μάρκος 40 ετών, διαδέχτηκε στον θρόνο τον αποθανόντα πεθερό και προστάτη του, έχρισε μάλιστα συναυτοκράτορα του, τον Λούκιο Βέρο, ο οποίος όμως το 169, πέθανε στη μάχη πολεμώντας τους Γερμανούς.
Ο Μάρκος εκτός από φιλόσοφος, πολιτικός διοικητής και διανοούμενος, υπήρξε και γενναίος πολεμιστής και ευφυής στρατηγός.
Νίκησε τους Πάρθους εισβολείς στην Αρμενία (162-166),και αντιμετώπισε με επιτυχία τις εισβολές των γερμανικών φύλων στην Ακυληία (Βενετία), τους πειρατές στην Μεσόγειο και τις εξεγέρσεις στην Βρετανία, την Ισπανία και την Αίγυπτο.
Συγκρούστηκε με τους Πέρσες στην πρωτεύουσά τους, την Κτησιφώντα και μετέφερε τον πόλεμο πέρα από τον Δούναβη, διατηρώντας την ειρήνη και την ασφάλεια στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας του.
Όταν πολεμούσε στα βόρεια σύνορα, μαζί με τον γιο του, Κόμοδο, τους Μαρκομάνους (γερμανικό φύλο), αρρωσταίνει από πανούκλα και πεθαίνει στα 59 του χρόνια.
Οι συνθήκες του θανάτου εγείρουν υποψίες ότι ίσως τον δηλητηρίασε ο ίδιος του ο γιος, ο Κόμοδος , χαρακτήρας κακός, έκφυλος και άσωτος, πολύ κατώτερος από τον πατέρα του.
Η ζωή και ο θάνατος του Μάρκου αποτυπώνεται στην ταινία ‘’Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας’’, με την Σοφία Λώ ρεν και τον Άλεκ Γκίνες, που βασίστηκε στο έργο του κορυφαίου ιστοριογράφου Εδουάρδου Γίββωνος, καθώς και του ιστορικού μελετητή Will Durant.
Ο Μάρκος σαν στωικός φιλόσοφος, κατέγραψε σε 12 βιβλία, με τίτλο ‘’Τα εις εαυτόν’’, πλήθος ηθικών παραγγελμάτων για την χαλιναγώγηση των παθών, την ηθική τελείωση του ατόμου, για την αρετή, την Φύση, τη ζωή και τον θάνατο. (Περισσότερα στο βιβλίο του Αλέξανδρου Χ. Μήτσιου, ‘’Μάρκος Αυρήλιος, Ιερή Μυσταγωγία, εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ).
Κατά την εποχή των Αντωνίνων (2ος μ.Χ.αιώνας) η ελληνορωμαϊκή οικουμένη βρίσκεται στο απόγειο της διοικητικής συγκρότησης, της επιστημονικής ανάπτυξης και της πολιτισμικής άνθησης.
Ωστόσο εντελώς απροσδόκητα αυτή η ανθρώπινη πρόοδος και η κοινωνική ευημερία δέχονται την ξαφνική επίθεση των θανατηφόρων ιών (πανούκλα), και υποκύπτουν σωρηδόν, παρά το υψηλό τους επίπεδο ιατροθεραπευτικής φροντίδας και υγιεινής.
Ο ίδιος ο Μάρκος είχε καλέσει στην Ακυληία το 168μ.Χ. τον σπουδαίο γιατρό Γαληνό (129-201) από την Πέργαμο, για την επιδημία της πανώλους που είχε εξαπλωθεί στην Ρώμη, μεταφερόμενη από την κοιτίδα της, την Ανατολή.
Η πανώλης (παν-όλλυμι), ήταν λοιμώδες μεταδοτικό νόσημα, θανατοδέστατο, που συνήθως προερχόταν από την Λιβύη , την Αίγυπτο και την Συρία.
Μετά το θάνατο του Μάρκου, και την άνοδο στο θρόνο του Κόμοδου (τον οποίο δολοφόνησαν το 192, εξαιτίας της ανεπάρκειας και της αυταρχικότητάς του), η αυτοκρατορία αρχίζει να ξεπέφτει ολίγον μετ΄ολίγον με συνέπεια την κατάλυσή της από τα βάρβαρα γερμανικά φύλα. (Αλάριχος με τους Γότθους το 410, Γεζέριχος με τους Βάνδαλους το 455, ο Οδόακρος το 476, που ήταν και το επίσημο τέλος της).
Στην εποχή μας, την πτώση της δικής μας μικρής αυτοκρατορίας, συντελούν οι εχθροί εξ Ανατολών που μας μεταφέρουν όλων των ειδών τους λοιμούς, μαζί με τον βάρβαρο ‘’πολιτισμό’’ τους, και τα εκ Βορά κατακτητικά γερμανικά φύλα, που μας επιβάλουν μαζί με τον λιμό, και την απάνθρωπη πειθαρχία τους.
Έχοντας προηγηθεί στην εξουσία ο Κόμοδος –ο άχρηστος γιος της Μαργαριτένιας Φαυλίνας-,που τώρα παίζει σε κωμωδία στο Harward Theatre, ανήλθε στο θρόνο ο Αντωνίνος ο Tenecedius, ο οποίος ονομάζει επιτυχία,-κομπάζοντας- την πλήρη υποταγή και εξαθλίωσή μας, ευχαριστώντας μάλιστα και τους δύο συμβασιλείς του –τον Luculius Masa, και τον ILithius Vero- που τον βοηθούν σ΄αυτό τον ξεπεσμό.
Από ότι φαίνεται δυστυχώς, αυτούς δεν τους πιάνει καμία πανούκλα, αλλά αντίθετα σαν ληγμένοι οργανισμοί που είναι, συνεχώς μεταλλάσσονται, φτιάχνοντας άλλες ενώσεις και κόμματα, κι έτσι καταφέρνουν να επιβιώνουν ες αεί.
Ενώ εμάς, φροντίζουν να μας ταΐζουν ληγμένα τρόφιμα και φάρμακα, με σκοπό την πλήρη εξόντωσή μας.
Σ΄αυτή την δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε, είμαστε σε αναζήτηση του δικού μας Μάρκου Αυρήλιου, ενός ηγέτη συνετού, ευφυή και αποφασιστικού, ώστε μέσα από την μαυρίλα και την πτώση να ξεπροβάλλει η aurellia αυγή, που έχουμε ανάγκη σ΄αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας.
‘’Εάν κάτι σου είναι δυσκατόρθωτο, μη νομίζεις ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατον, αλλά εάν κάτι είναι ανθρωπίνως δυνατό και οικείο, να θεωρείς ότι αυτό είναι εφικτό και για σένα’’
Μάρκος Αυρήλιος.
‘’Η γλυκύτητα της Κόριννας, της Σόφης η σπιρτάδα,
Του Άνεμου η δύναμη, του Σπάρτακου η ανδρεία,
Του Μαχητή μας η ορμή, του Σάι η νοσταλγία,
Η ευγένεια του Δύσπιστου, του Προβοκάτορα η αψάδα,
Η επιμονή του Γιώργου Π., του Πατρικίου η απουσία,
Του Βέλους η ευθύτητα, του Ανακόντα η ευφυΐα,
Του Πετροβούβαλου η θωριά, της Βασιλικής η πληροφορία,
Η πίστη του Διονύσιου, Βουτά μες τις Ιθάκες
Η Τ. Σοφία η φιλίστωρ μας, γνωρίζει όλες τις μάχες,
Το τάλαντο του Απελλή, γεμίζει τους καμβάδες,
Τα Τόμπρα λόγια ανοίγουν δυό φορές, της Πόρτας τις αμπάρες,
Κι ο εκ Κρήτης Κτηνοτρόφος ροβολά, στου νου μας τσι μαδάρες.
Λουλούδια είναι που στολίζουνε το σπίτι της Ολυμπίας,
Κι όλοι μαζί θα ψάλουμε , τον Ύμνο της Ελευθερίας’’
Σε όλους σας Χρόνια Πολλά, και το ΟΧΙ δυνατά! ‘’ Με εκτίμηση
Αγγελική Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση